II SA/Lu 1005/06 – Wyrok WSA w Lublinie


Sygnatura:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Hasła tematyczne:
Budowlane prawo
Skarżony organ:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2006-12-20
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Jerzy Drwal /sprawozdawca/
Krystyna Sidor
Maciej Kierek /przewodniczący/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Kierek, Sędziowie Sędzia NSA Krystyna Sidor, Asesor WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 lutego 2007 r. sprawy ze skargi Z. R. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia […] Nr […] w przedmiocie wymierzenia kary grzywny z tytułu nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego oddala skargę.

Uzasadnienie wyroku

Postanowieniem z dnia […]. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia […]., wymierzające Z. R. karę w wysokości 50.000 zł z tytułu nielegalnego użytkowania części budynku masarni z ubojnią, usytuowanego na działkach Nr 1290, 1291/1 i 1291/2 , położonych w J..
W uzasadnieniu decyzji organ II instancji podał, że materialnoprawną podstawę skarżonego postanowienia stanowił przepis art. 57 ust. 7 ustawy – Prawo budowlane. Przepis ten przewiduje karę z tytułu nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego. Do kary tej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące kar, o których mowa w art. 59 f ust. 1, z tym, że stawka opłaty podlega dziesięciokrotnemu podwyższeniu.
Zgodnie z art. 59f ust. 1 Prawa budowlanego, karę stanowi iloczyn stawki opłaty (s), współczynnika kategorii obiektu (k) i współczynnika wielkości obiektu budowlanego (w). Współczynniki kategorii obiektu i wielkości obiektu określa załącznik do ustawy Prawo budowlane. Stawka opłaty (s) wynosi 500 zł (art. 59 f ust. 2 ustawy).
W trakcie dokonanej w dniu 1 września 2006 r. kontroli budynku masarni z ubojnią organ I instancji stwierdził, że użytkowana jest cześć obiektu obejmująca masarnię.
Z. R.oświadczył, iż masarnia jest użytkowana od początku 2006 r.
Przedmiotowy obiekt zaliczyć trzeba, stosownie do załącznika do ustawy Prawo budowlane, do XVIII kategorii obiektów budowlanych. Przed przystąpieniem do użytkowania takiego obiektu należy uzyskać ostateczną decyzję o pozwoleniu na użytkowanie (art. 55 pkt 1 ustawy Prawo budowlane). Taką decyzją Zdzisław Rosiński nie dysponował .
W tych okolicznościach kara wynosi 50 000 zł (10 x s x k x w) i podniesione w zażaleniu zarzuty nie mogą być uwzględnione.
W skardze do Sądu Z. R. zarzuca naruszenie przepisów prawa procesowego art. 9 i 107 kpa oraz przepisów prawa materialnego art. 57 ust. 1 i art. 59 f ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Podnosi, że budynek należy zaliczyć do II kategorii obiektów budowlanych, jako służący do produkcji rolnej.
W uzasadnieniu skargi Z. R. podaje, że zgodnie z udzielonym mu pozwoleniem na budowę miał obowiązek uzyskać pozwolenie na użytkowanie całego obiektu budowlanego. Tymczasem w trakcie kontroli organ stwierdził, że użytkowana jest bez wymaganego pozwolenia część obiektu budowlanego.
W tych okolicznościach decyzja Powiatowego Lekarza Weterynarii z dnia […] r. zezwalająca na prowadzenie produkcji i sprzedaży wyrobów z mięsa mogła stanowić podstawę do rozpoczęcia działalności produkcyjnej.
W odpowiedzi na skargę Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wnosi o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna, bowiem zaskarżone postanowienie nie narusza przepisów prawa procesowego ani przepisów prawa materialnego. Materialnoprawną podstawę rozstrzygnięcia stanowił przepis art. 57 ust. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( t.j. Dz.U. Nr 207, poz. 2016 z 2003 r. ze zm.). Przepis ten przewiduje, iż w przypadku stwierdzenia przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego lub jego części z naruszeniem przepisów art. 54 i art. 55, właściwy organ wymierza karę z tytułu nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego. Do kary stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące kar, o których mowa w art. 59f ust. 1, z tym, że stawka opłaty podlega dziesięciokrotnemu podwyższeniu.
Bezspornym jest, że skarżący nie dysponował ostateczną decyzją o pozwoleniu na użytkowanie budynku masarni. Przepis art. 55 pkt 1 Prawa budowlanego zezwala na użytkowanie obiektu budowlanego po uzyskaniu takiej decyzji.
Skarżący taką decyzją nie dysponował, mając świadomość obowiązku jej uzyskania, co wynika z treści skargi. Mimo to na początku 2006 r. przystąpił do użytkowania części obiektu budowlanego (masarni)) o kubaturze około 2.270 m3 .
Obiekt ten należy do XVIII kategorii obiektów budowlanych. W tych
warunkach kara w kwocie 50 000 zł ustalona przez organ, wyliczona jest w sposób prawidłowy i zgodny z treścią art. 59f ust. 1 i 2 Prawa budowlanego.
Bezzasadny jest zarzut, że budynek masarni należy do II kategorii, jako służący gospodarce rolnej.
Przedmiotowy budynek jest dużym obiektem przemysłowym i charakter prowadzonej w nim działalności związanej z produkcją i sprzedażą wyrobów mięsnych, wyklucza możliwość uznania go za obiekt służący gospodarce rolnej.
Bez znaczenia był zarzut, że skarżący uzyskał decyzję Powiatowego Lekarza Weterynarii z dnia […]. (Nr […]) zezwalającą na prowadzenie zakładu produkcji i sprzedaży wyrobów z mięsa, podobnie jak zarzut, iż w trakcie kontroli organ nadzoru budowlanego nie poinformował go o obowiązku uzyskania pozwolenia na użytkowanie części obiektu budowlanego. Wbrew stanowisku skarżącego organ nadzoru budowlanego nie był zobligowany na podstawie art. 9 kpa do udzielenia mu takiej informacji. Jej pozyskanie nie należy do kategorii okoliczności faktycznych i prawnych, które mogłyby mieć wpływ na ustalenie praw i obowiązków skarżącego w postępowaniu dotyczącym użytkowania obiektu budowlanego bez wymaganego prawem pozwolenia.
Z tych też względów skarga podlegała oddaleniu na mocy art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
kg