Sygnatura:
6073 Opłaty adiacenckie oraz opłaty za niezagospodarowanie nieruchomości w zakreślonym terminie
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Sygn. powiązane: I OZ 1131/09
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2009-08-20
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp.
Treść wyniku:
Zwolniono od kosztów sądowych w części
Sędziowie:
Jarosław Piątek /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. – Jarosław Piątek po rozpoznaniu w dniu 24 września 2009 r. w Gorzowie Wlkp. na posiedzeniu niejawnym wniosku A.D. o udzielenie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia […] r. nr […] w przedmiocie opłaty adiacenckiej p o s t a n a w i a: 1. przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od wpisu od skargi w części przekraczającej 600 zł, 2. w pozostałym zakresie odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie wyroku
Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 25 sierpnia 2009 r., A.D. został wezwany do uiszczenia wpisu od wniesionej skargi w wysokości 2.000 zł.
7 września 2009 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. wpłynął wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy złożony na urzędowym formularzu PPF w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu wniosku A.D. wskazał, że z wraz z żoną z tytułu świadczeń emerytalnych osiągają dochód w wysokości 4.853,92 zł (brutto).
Skarżący podał, że jest osobą niepełnosprawną, z tego tytułu ponosi znaczne wydatki w wysokości 1.500 zł. (leczenie, rehabilitacja, dojazdy).
Nadto oświadczył, że koszt utrzymania domu wynosi 600 zł.
Wniosek o udzielenie prawa pomocy okazał się częściowo zasadny.
W myśl art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – dalej zwanej p.p.s.a.) prawo pomocy w zakresie całkowitym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika podatkowego (art. 245 § 2 p.p.s.a.).
Instytucja pomocy prawnej jest wyjątkiem od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez same strony. Celem przyznania prawa pomocy jest zapewnienie realizacji konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które ze względu na brak odpowiednich środków nie są w stanie ponieść, miedzy innymi kosztów sądowych (wpisu) czy kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika.
Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 10 stycznia 2005 r. (FZ 478/04, niepublikowane) stwierdził, że opłaty sądowe stanowią rodzaj danin publicznych. Zwolnienia od ponoszenia tego rodzaju danin stanowią odstępstwo od konstytucyjnego obowiązku ich powszechnego i równego ponoszenia, wynikającego z art. 84 ustawy zasadniczej. Dlatego też muszą być stosowane w sytuacjach wyjątkowych, gdy istnieją uzasadnione powody do przerzucenia ciężaru dotyczącego danej osoby czy osób na współobywateli. Z ich bowiem środków pochodzą dochody budżetu państwa, z których pokrywa się koszty postępowania sądowego w razie zwolnienia skarżącego z obowiązku ich ponoszenia.
W niniejszej sprawie nie można przyjąć, aby zachodziły okoliczności przemawiające za przyznaniem A.D. prawa pomocy w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych w całości. Należy zauważyć, ze skarżący otrzymuje dość wysoką emeryturę w wysokości 2.859,37 zł (netto) a jego żona pobiera emeryturę w kwocie 1.523,26 zł (netto). Z oświadczenia skarżącego wynika, że koszt eksploatacji domu, leczenia (rehabilitacji wraz z transportem) wynosi około 2.100 zł.
Do dyspozycji skarżącego pozostaje zatem kwota w wysokości około 2.280 zł.
Nie można także pominąć, że z A.D. i jego żoną mieszka ich córka, która również uzyskuje dochód z tytułu zatrudnienia w wysokości 1.480 zł.
W świetle zasad doświadczenia życiowego uzasadniony jest wniosek, że po zaspokojeniu innych podstawowych potrzeb życiowych, tj. wyżywienia, ubioru itp. skarżącemu pozostają wolne środki pieniężne które może przeznaczyć na pokrycie kosztów postępowania sądowego.
Wymaga podkreślenia, że prawo pomocy ma służyć najuboższym, to jest podmiotom, dla których konieczność ponoszenia kosztów związanych z postępowaniem sądowym oznaczałaby faktyczne ograniczenie lub pozbawienie prawa do sądu (zob. H.Knysiak-Molczyk, Przesłanki przyznania prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym, Przegląd Prawa Publicznego 2007, nr 4, s. 36-39).
Uwzględniając powyższe okoliczności należy stwierdzić, że sytuacja majątkowa A.D. umożliwia mu zgromadzenie pewnych środków na pokrycie kosztów sądowych i dlatego przyznano mu prawo pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu od skargi powyżej 600 zł.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.