II SA/Wa 1415/09 – Postanowienie WSA w Warszawie


Sygnatura:
650 Sprawy świadczeń społecznych w drodze wyjątku
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych/ZUS
Data:
2009-08-31
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Ustanowiono adwokata
Sędziowie:
Wojciech Wiktorowski /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie – Wojciech Wiktorowski po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. L. z dnia 11 listopada 2009 r. o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi A. L. – przedstawicielki ustawowej małoletnich: K., R. i D. L. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia […] czerwca 2009 r. nr […] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: ustanowić dla A. L. adwokata w ramach przyznania prawa pomocy, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W.

Uzasadnienie wyroku

A. L. wnioskiem z dnia 11 listopada 2009 r. zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata.
Z treści wniosku oraz zawartych w aktach administracyjnych dokumentów źródłowych wynika, że wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo domowe wraz z trójką małoletnich dzieci, a źródło dochodu w tym gospodarstwie sprowadza się do kwot przyznanych świadczeń rodzinnych wraz z dodatkami w łącznej wysokości 1489,98 zł.
Jednocześnie skarżąca, w rubryce 5 formularza wniosku, wskazała, że jedno z dzieci jest osobą niepełnosprawną od urodzenia i pozostaje pod stałą opieką lekarzy specjalistów, a pozostała dwójka dzieci również wymaga leczenia. Zaznaczyła także, że otrzymywana pomoc socjalna nie pozwala na pokrycie nawet podstawowych kosztów utrzymania.
W myśl art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. dalej powoływana jako ppsa), prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym – gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś w zakresie częściowym – gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Podstawą oceny dopuszczalności przyznania prawa pomocy jest bowiem rzeczywista sytuacja materialna w gospodarstwie domowym osoby ubiegającej się o przyznanie takiego prawa.
Osiągany w gospodarstwie domowym skarżącej dochód pochodzący wyłącznie z przyznanych świadczeń rodzinnych, który służy utrzymaniu aż czterech osób, nie pozwala poczynić jej niezbędnych oszczędności do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i dzieci. Tym samym nie jest możliwe poniesienie przez skarżącą wydatków na ustanowienie adwokata.
W związku z tym należy uznać, że zostały spełnione określone w art. 246 § 1 ppsa przesłanki obligujące Sąd do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Z tych względów na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 oraz art. 258 § 2 pkt 7 ppsa, postanowiono jak sentencji.