Sygnatura:
6200 Choroby zawodowe
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Inspektor Sanitarny
Data:
2009-04-23
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
Treść wyniku:
Ustanowiono radcę prawnego
Sędziowie:
Renata Detka /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Detka po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym, wniosku T. B. o ustanowienie radcy prawnego w sprawie z jej skargi na decyzję Państwowego Inspektora Sanitarnego z dnia […], nr […] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia ustanowić dla T. B. radcę prawnego, którego wyznaczy Okręgowa Izba Radców Prawnych.
Uzasadnienie: We wniosku o przyznanie prawa pomocy T. B. domagała się przyznania prawa pomocy poprzez ustanowienie radcy prawnego.
Skarżąca podała, że posiada mieszkanie o powierzchni 60 m – i prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z mężem. Małżonkowie osiągają łączny miesięczny dochód w wysokości 3000 zł. netto, na co składa się emerytura skarżącej w wysokości 1200zł. oraz wynagrodzenie za pracę jej męża w wysokości 1800 zł.
T. B. wskazała, że leczy się na wiele chorób i korzysta z protez oraz sprzętu rehabilitacyjnego. Skarżąca podała, że na zakup leków przeznacza ok. 250 zł. miesięcznie. Opłaca również czynsz za mieszkanie w wysokości 400 zł., światło w wysokości 150 zł., telefon i internet w łącznej kwocie 57 zł. oraz spłaca raty za komputer w wysokości 203 zł. miesięcznie, a ponadto pomaga córce w spłacie kredytu studenckiego, co stanowi kwotę 200 zł. Skarżąca podała, że jest współwłaścicielką samochodu marki Matiz z 2000 r. i ponosi koszty jego utrzymania i eksploatacji.
Wnioskodawczyni wyjaśniła, że każdego roku wyjeżdża na turnusy rehabilitacyjne do sanatorium, na co przeznacza ok. 1000 zł. Co dwa lata również ponosi koszty związane z zakupem protezy piersi w kwocie 250 zł., w czerwcu tego roku zamierza przeznaczyć 600 zł. na dojazd i pobyt w sanatorium.
Skarżąca podała, że w tym roku poniosła koszt wymiany wodomierzy w mieszkaniu w wysokości 300 zł.
Referendarz sądowy przy Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach postanowieniem z dnia 22 maja 2009 r. oddalił wniosek T. B. o ustanowienie radcy prawnego.
Sprzeciw od powyższego postanowienia złożyła skarżąca i wnosząc o ustanowienie radcy prawnego dodatkowo wyjaśniła, że jej mąż także cierpi na wiele chorób i stale przyjmuje leki, co stanowi wydatek ok. 200 zł. T. B. podała, że ma chorą matkę, której pomaga nie tylko finansowo, ale także zawozi ją do lekarza i na rehabilitację. Ponadto podniosła, że spłaca pożyczkę z Kasy Zapomogowo- Pożyczkowej w wysokości 500 zł. miesięcznie.
Skarżąca wskazała, że od czerwca 2008 r. objęta jest comiesięcznym odczulaniem i w dniu 1 czerwca 2009 r. poniosła koszt zakupu kolejnej szczepionki w kwocie 160 zł. Korzysta z karty kredytowej, na której na chwilę obecną ma zadłużenie w wysokości 511 zł.
Stosownie do treści art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz.1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., w razie wniesienia sprzeciwu na zarządzenie lub postanowienie referendarza w przedmiocie prawa pomocy, orzeczenie przeciwko któremu został on wniesiony traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Przedmiotem osądu jest zatem złożony przez T. B. wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie radcy prawnego.
Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy przysługuje osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym) bądź osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym ), przy czym stosownie do art. 245 § 3 u.p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części, albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Z treści złożonego przez skarżącą oświadczenia wynika, że wspólnie z mężem posiadają stałe źródło dochodu w wysokości 3000 zł. miesięcznie. Zarówno skarżąca jak i jej mąż są osobami schorowanymi i ponoszą wysokie koszty zakupu leków oraz zabiegów leczniczych. Ponadto spłacają pożyczkę wnioskodawczyni, a także pomagają córce w spłacie kredytu studenckiego. Posiadają zadłużenie za zakup żywności na karcie kredytowej w wysokości 511 zł.
Mając na uwadze powyższe należy zatem uznać, że T. B. nie jest w stanie ponieść kosztów związanych z korzystaniem z fachowej pomocy prawnej.
Dlatego też Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji na podstawie art. 245 § 3 i 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.

Uzasadnienie wyroku