Sygnatura:
6271 Ochrona cudzoziemca, w tym nadawanie statusu uchodźcy, azyl, zezwolenie na pobyt tolerowany i ochrona czasowa
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Inne
Data:
2010-01-18
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Przyznano prawo pomocy w części
Sędziowie:
Tomasz Zawiślak /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Referendarz sądowy Tomasz Zawiślak Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi O. P. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia […] października 2009 r. Nr […] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy oraz stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające do udzielenia zgody na pobyt tolerowany i nakazie opuszczenia terytorium RP; postanawia: – przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym, tj. zwolnienia od kosztów sądowych.
Uzasadnienie wyroku
O. P. wnosząc skargę na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z […] października 2009r. wystąpiła na urzędowym formularzu PPF z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, tj. zwolnienia od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu wniosku, jak i w oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wskazała, iż gospodarstwo domowe prowadzi wspólnie z mężem, utrzymują się z pomocy finansowej przyznanej przez Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców do grudnia 2009 r. w wysokości 750 złotych. Stwierdziła, że nie posiada nieruchomości, zasobów pieniężnych, ani przedmiotów wartościowych. Obecnie posiada oszczędności w wysokości 100 złotych. Wyjaśniła również, iż mąż jest osobą ciężko chorą.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:
Prawo pomocy stanowi wyjątek od zasady ponoszenia przez stronę kosztów związanych z jej udziałem w postępowaniu sądowym i może zostać przyznane osobie fizycznej w zakresie częściowym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)).
Sytuacja materialna skarżącej jest trudna i stanowi pozytywną przesłankę do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Dokonując takiej oceny, kierowano się przede wszystkim tym, iż cudzoziemka nie posiada źródła dochodu, które pozwoliłoby jej ponieść koszty związane z postępowaniem sądowym. Już sama okoliczność, iż skarżąca otrzymywała pomoc od państwa polskiego świadczy o jaj trudnej sytuacji materialnej. Jednocześnie podnieść należy, iż owa pomoc jest pożytkowana na wydatki związane z koniecznym utrzymaniem, zaś jej wysokość nie pozwala na czynienie oszczędności przeznaczonych na koszty sądowe. Wysokość poczynionych oszczędności również nie daje podstawy do uznania, iż wnioskodawczyni jest w stanie samodzielnie partycypować w kosztach sądowych. Ponadto wzięto pod uwagę, iż skarżąca nie posiada nieruchomości, ani przedmiotów wartościowych.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.