II SA/Kr 1142/09 – Postanowienie WSA w Krakowie


Sygnatura:
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s
638 Sprawy egzekucji administracyjnej;  egzekucja obowiązków o charakterze niepieniężnym
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2009-07-23
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Treść wyniku:
Zwolniono od kosztów sądowych
Sędziowie:
Monika Rudzka /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie – Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z.K. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie skargi na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 10 kwietnia 2009 r. Nr: […] w przedmiocie zarzutów dotyczących postępowania egzekucyjnego p o s t a n a w i a zwolnić skarżącą od kosztów sądowych

Uzasadnienie wyroku

Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynął wniosek Z.K. o zwolnienie od kosztów sądowych, uzupełniony pismem z dnia 11 lutego 2010 roku, w sprawie skargi na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia […] kwietnia 2009 r. Nr: […] w przedmiocie zarzutów dotyczących postępowania egzekucyjnego.
Z oświadczenia zawartego we wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz w piśmie z dnia 11 lutego 2010 roku wynika, iż skarżąca prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Jedynym źródłem jej dochodu jest renta w wysokości […] zł. W skład majątku skarżącej wchodzi nieruchomość wielkości 31 arów, na której stoi dom przeznaczony do rozbiórki. Skarżąca nie posiada innego majątku, oszczędności, jak również przedmiotów wartościowych o wartości powyżej 3000 euro.
Uzasadniając wniosek o przyznanie prawa pomocy skarżąca podniosła, iż jest osobą schorowaną. Cierpi na cukrzycę, niewydolność krążenia, nietrzymanie moczu, przerost lewej komory sercowej. Dom w którym zamieszkuje planowany jest do rozburzenia, a skarżąca nie ma innego miejsca, gdzie mogłaby zamieszkać, dlatego będzie bezdomna. Koszta stałe, które ponosi skarżąca wynoszą łącznie 362,10 zł, a składają się na nie: prąd elektryczny 187,54 zł i woda 174,56 zł. Skarżąca nie korzysta z pomocy opieki społecznej. Na potwierdzenie danych o uzyskiwanych dochodach i ponoszonych wydatkach skarżąca załączyła kopie rachunków za prąd i wodę oraz kopię odcinka renty.
Mając powyższe na uwadze, zważono, co następuje:
Zwolnienie od kosztów sądowych stanowi odstępstwo od generalnej zasady odpłatności wymiaru sprawiedliwości wyrażonej w art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami), zgodnie z którą strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Zatem instytucja prawa pomocy winna być stosowana jedynie w przypadkach wyjątkowych, gdy wnioskodawca nie posiada żadnych lub wystarczających możliwości sfinansowania kosztów postępowania.
Zgodnie z art. 246 § 1 przedmiotowej ustawy przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Prawo pomocy w zakresie częściowym, którego przyznania domaga się skarżąca, obejmuje m. in. zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków (art. 245 § 3 w/w ustawy). Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest formą dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno sprowadzać się do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe. Zwolnienie od kosztów sądowych – co do zasady – powinno dotyczyć przede wszystkim osoby fizyczne znajdujące się w ubóstwie, które z uwagi na swoją sytuację materialną i życiową nie są w stanie ponieść kosztów sądowych i dlatego postępowanie z ich udziałem winno kredytować państwo.
W ocenie orzekającego skarżąca uwiarygodniła w sposób wystarczający i skuteczny, że nie posiada środków na pokrycie kosztów zainicjowanego postępowania sądowego. Skarżąca jest osobą schorowaną, stan jej zdrowia wymaga ponoszenia wydatków na konieczne leczenie. Jedynym źródłem dochodu skarżącej jest świadczenie rentowe, którego wysokość wynosi […] zł. Skarżąca zamieszkuje samotnie. Jej udokumentowane dochody związane z koniecznym utrzymaniem wynoszą łącznie 362,10 zł (energia elektryczna 187,54 zł, woda 174,56 zł). Wnioskodawczyni nie posiada przy tym oszczędności, ani przedmiotów wartościowych, które mogłyby zostać spieniężone celem pokrycia kosztów sądowych. Przedstawiona sytuacja materialna pozwala na stwierdzenie, że skarżąca spełnia przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 245 § 3, art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).