Sygnatura:
6111 Podatek akcyzowy
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Celnej
Data:
2009-12-02
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Treść wyniku:
Zwolniono od kosztów sądowych
Sędziowie:
Krzysztof Błasiak /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu – Krzysztof Błasiak, po rozpoznaniu 19 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjno Handlowo Usługowego " […] " Spółka z o.o. w D. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia 24 września 2009 r. Nr 380000-IPAX-9116-22/09/RK w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za miesiąc grudzień 2003 r. zwolnić stronę skarżącą od kosztów sądowych w całości.
Uzasadnienie wyroku
Przedmiotem skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjno Handlowo Usługowego " […] " Spółka z o.o. w D.do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu jest decyzja Dyrektora Izby Celnej w Opolu z 24 września 2009 r. Nr 380000-IPAX-9116-22/09/RK w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za miesiąc grudzień 2003 r. Wartość przedmiotu sporu stanowi kwota 106.448 zł. W związku z tym strona skarżąca na etapie wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu zobowiązana jest – zgodnie z postanowieniami § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 221, 2193 ) – do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 2.000 zł. Na dalsze koszty jakie mogą zaistnieć w przedmiotowej sprawie składają się opłata kancelaryjna za sporządzenie uzasadnienia wyroku – stosownie do zapisów § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych ( Dz. U. Nr 221, poz. 2192 ) – w kwocie 100 zł oraz wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 1.000 zł ( § 3 rozporządzenia w sprawie wysokości oraz szczególnych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi ).
Strona skarżąca na urzędowym formularzu, o którym mowa w art. 257 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz.1270 ) – zwanej dalej ustawą, zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości. Uzasadniając wniosek strona skarżąca podniosła, iż rachunki bankowe Spółki obciążone są tytułami egzekucyjnymi na wielomilionowe kwoty, obecnie nie prowadzi właściwej działalności gospodarczej, nie posiada środków finansowych na prowadzenie bieżących spraw, tym bardziej środków pieniężnych na pokrycie kosztów sądowych. Natomiast w części wniosku dotyczącej oświadczenia o majątku i dochodach strona skarżąca wykazała wysokość kapitału zakładowego w kwocie 709.500 zł, wartość środków trwałych w wysokości 4.594,60 zł oraz brak środków pieniężnych na rachunku bankowym. Dodatkowo strona skarżąca przedłożyła kserokopie zaświadczenia o posiadaniu rachunku bankowego.
Rozpatrując na podstawie art. 258 § 2, pkt 7 ustawy wniosek o przyznanie prawa pomocy referendarz sądowy zważył , co następuje:
Stosownie do art. 245 ustawy prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym, które obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, a także w zakresie częściowym, obejmującym m.in. zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków.
Koszty sądowe obejmują opłaty sądowe i zwrot wydatków (art. 211 ustawy). Opłatami sądowymi są wpis i opłata kancelaryjna (art. 212 § 1 ustawy).
Zatem wniosek skarżącego dotyczący częściowego prawa pomocy należy rozpatrywać w kontekście przesłanki zawartej w art. 246 § 2, pkt 2 ustawy.
Zgodnie z tym przepisem przyznanie prawa pomocy osobie prawnej w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
Treść powołanego wyżej przepisu art. 246 § 2, pkt 2 ustawy wskazuje, iż prawo pomocy w tym zakresie stanowi instytucję wyjątkową i dlatego udzielenie tego prawa może nastąpić jedynie w sytuacjach szczególnych, przy jednoczesnym uwzględnieniu, z jednej strony wysokości obciążeń finansowych jakie strona jest zobowiązana ponieść w konkretnym postępowaniu, z drugiej zaś strony jej możliwości finansowych. Jak bowiem zostało stwierdzone w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 października 2004 r. ( GZ 71/04, ONSA i WSA 2005, nr 1, poz. 8 ) ,, udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe ".
Zgodnie z art. 255 ustawy jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku, o którym mowa w art. 252, okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.
W ocenie referendarza informacje przedstawione przez stronę skarżącą we wniosku o przyznanie prawa pomocy są niewystarczające do oceny jej rzeczywistej sytuacji majątkowej i finansowej, w związku z czym, działając na podstawie art. 255 ustawy, pismem z 11 stycznia 2010 r. wezwano ją do przekazania w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania:
– deklaracji podatkowych dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych ( CIT ) za ostatni rok podatkowy oraz opodatkowania podatkiem od towarów i usług ( VAT-7 ) za miesiące lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2009 r.,
– wyciągów i odpisów z posiadanych rachunków bankowych, w tym kont i lokat dewizowych za ostatnie trzy miesiące,
– odpisu aktualnych bilansów.
– dokumentów potwierdzających dokonanie obciążenia, z tytułu prowadzonej egzekucji pieniężnej, jej kont bakowych jak i majątku ruchomego i nieruchomego.
W odpowiedzi strona skarżąca przedłożyła kserokopie potwierdzonych za zgodność z oryginałem: 3 zawiadomień z 2009 r. o zajęciu prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność z rachunku bankowego u dłużnika zajętej wierzytelności będącej bankiem ( 2 odnoszące się do wystawionych tytułów wykonawczych opiewających na kwotę główną w wysokości 11.290.263 zł, natomiast 1 obejmuje zarządzenia zabezpieczające kwotę 3.445.885 zł ), deklaracji podatkowych ( VAT-7 ) za miesiące lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2009 r. ( wynika z nich, iż skarżąca Spółka dokonała w tym okresie dostawy towarów i usług na łączną kwotę 11.782 zł i nabycia towarów i usług na kwotę 234 zł ), zaświadczenia o posiadaniu rachunku bankowego oraz rachunku zysków i strat na koniec 2009 r., z którego z kolei wynika, że przychody netto ze sprzedaży wyniosły 13.247,30 zł, koszty działalności operacyjnej 15.284,64 zł, strata netto 2.056,86 zł.
Powyższe dane jak też informacje zwarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy wskazują na wyjątkową sytuację strony skarżącej. Brak bowiem środków pieniężnych, majątek trwały ograniczony do wartości 4.594,60 zł, prowadzona egzekucja pieniężna na kwotę główną 11.290.263 zł, a nade wszystko ograniczenie działalności gospodarczej, będące następstwem tej egzekucji, do niewielkich rozmiarów, gdzie koszty działalności operacyjnej przekraczają wartość przychodów, sprawia, że strona skarżąca nie posiada zasobów jak i możliwości pozyskania środków finansowych, które mogłaby przeznaczyć na pokrycie wymaganych kosztów sądowych.
W związku z powyższym, na podstawie art. 258 § 2, pkt 7 w/w ustawy, orzeczono o przyznaniu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.