II SA/Wa 1490/09 – Postanowienie WSA w Warszawie


Sygnatura:
6191 Żołnierze zawodowi
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Skarżony organ:
Minister Obrony Narodowej
Data:
2009-09-09
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Janusz Walawski /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. Ś. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia […] lipca 2009 r. nr […] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji, dotyczącej wyznaczenia oficera na stanowisko służbowe postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie wyroku

U Z A S D A N I E N I E
Szef Sztabu Generalnego WP decyzją z dnia […] lutego 2009 r. nr […] uchylił rozkaz personalny Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia […] grudnia 2008 r. nr […], dotyczący wyznaczenia M. Ś. na stanowisko służbowe, w części dotyczącej daty rozpoczęcia kadencji, a w pozostałym zakresie utrzymał zaskarżony rozkaz w mocy.
Pełnomocnik skarżącego, wnioskiem z dnia 12 marca 2009 r. wystąpił do Ministra Obrony Narodowej o stwierdzenie nieważności decyzji Szefa Sztabu Generalnego WP z dnia […] lutego 2009 r. nr […], podnosząc, że została wydana z rażącym naruszeniem prawa.
Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia […] maja 2009 r. nr […] odmówił stwierdzenia nieważności powyższej decyzji, podnosząc, że wyznaczenie M. Ś. na nowe równorzędne stanowisko służbowe było zgodne z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa oraz polityką kadrową Sił Zbrojnych.
Po rozpoznaniu wniosku oficera o ponowne rozpoznanie sprawy, Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia […] lipca 2009 r. nr […], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W wydanej decyzji wskazał, że jest ona ostateczna.
Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi M. Ś. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Skarżący, zarzucając organowi naruszenie prawa procesowego, w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy, wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie ze względu na brak właściwości sądu, stosownie do treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892 z późn. zm.).
Pełnomocnik skarżącego, w piśmie procesowym z dnia 23 listopada 2009 r., podniósł, że wykładnia powyższego przepisu ustawy pragmatycznej, dokonana przez organ, nie dotyczy skarg na decyzje w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji wydanych w sprawach wyznaczenia, przeniesienia i zwolnienia żołnierza ze stanowiska służbowego, z uwagi na inny przedmiot sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga M. Ś. jest niedopuszczalna.
W pierwszej kolejności Sąd obowiązany jest stwierdzić, czy zaskarżony akt podlega jego kontroli. Należy więc zbadać, czy mieści się on w katalogu aktów i czynności wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1-7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), uwzględniając jednocześnie regulacje szczególne, na mocy których kognicja sądów administracyjnych została w ogóle wyłączona.
W związku z tym, badając dopuszczalność skargi M. Ś. do sądu administracyjnego, należy wziąć pod uwagę art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892 z późn. zm.), zgodnie z którym skarga do właściwego sądu administracyjnego nie może być wniesiona na decyzje w sprawach wyznaczenia, przeniesienia i zwolnienia ze stanowiska służbowego oraz przeniesienia do rezerwy kadrowej lub do dyspozycji.
Oznacza to, że w sprawach wyznaczenia żołnierza zawodowego na inne stanowisko służbowe ustawodawca wyłączył kognicję sądu administracyjnego.
Jednocześnie należy stwierdzić, że wyłączenie kognicji sądu administracyjnego nie może być ograniczone jedynie do decyzji wydawanych w postępowaniu zwykłym, z uwagi na to, że uregulowane w kodeksie postępowania administracyjnego nadzwyczajne tryby wzruszenia decyzji administracyjnej, w tym stwierdzenie jej nieważności, mają na celu – w przypadku zaistnienia określonych przesłanek – wyeliminowanie z obrotu prawnego takiej decyzji. Przyjęcie innego stanowiska prowadziłoby do sytuacji, w której przepis art. 8 ust. 2 ustawy pragmatycznej byłby pomijany, a sąd administracyjny zmuszony do kontroli decyzji, w zakresie których ustawodawca wyraźnie wyłączył jego kognicję (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 sierpnia 2005 r., sygn. akt. I OSK 781/05 (publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, orzeczenia.nsa.gov.pl).
Wniesiona w niniejszej sprawie skarga M. Ś. dotyczy odmowy stwierdzenia nieważności decyzji, wydanej w przedmiocie wyznaczenia go na równorzędne stanowisko służbowe, a jak już wskazano zagadnienie to zostało wyłączone spod kognicji sądów administracyjnych, na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 cytowanej wyżej ustawy. Oznacza to, że wniesiona skarga, jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
Mając powyższe na względzie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.