II SA/Wa 2119/09 – Postanowienie WSA w Warszawie


Sygnatura:
6191 Żołnierze zawodowi
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Skarżony organ:
Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego
Data:
2009-12-22
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Janusz Walawski /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. W. na decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W. z dnia […] stycznia 2009 r. nr […] w przedmiocie odmowy ponownego ustalenia wysokości świadczenia emerytalno-rentowego i wypłaty odsetek postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie wyroku

R. W. przedmiotem skargi uczynił decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W. z dnia […] stycznia 2009 r. nr .[…] wydaną po rozpatrzeniu jego wniosku o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalno-rentowego i wypłacenie odsetek.
Skarżący zarzucił, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o odrzucenie skargi na decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W. z tego samego dnia i o tym samym numerze, ale wydanej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji wydanych po dniu 1 stycznia 1999 r., wskazując, że sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpatrywania odwołań od decyzji wydanych w sprawach emerytalnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności Sąd obowiązany jest stwierdzić, czy zaskarżony akt podlega jego kontroli. Należy więc zbadać, czy mieści się on w katalogu aktów i czynności wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1-7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), uwzględniając jednocześnie regulacje szczególne, na mocy których kognicja sądów administracyjnych została w ogóle wyłączona.
Zaskarżona decyzja została wydana przez wojskowy organ emerytalny na podstawie art. 31, art. 32 ust. 1 i 2 i art. 48a ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 z późn. zm.).
Zgodnie z art. 31 ust. 1 tej ustawy, prawo do zaopatrzenia emerytalnego i wysokość świadczeń pieniężnych z tytułu tego zaopatrzenia ustala w formie decyzji wojskowy organ emerytalny. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje zainteresowanemu odwołanie do właściwego sądu, według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego (art. 31 ust. 4). Stosownie natomiast do art. 32 ust. 1 tej ustawy, prawo do świadczeń pieniężnych z tytułu zaopatrzenia emerytalnego lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej albo z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w tej sprawie zostaną przedstawione istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne albo ujawnione nowe dowody, istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, a mające wpływ na prawo do świadczeń albo ich wysokość. Przepis art. 32 ust. 2 stanowi, że decyzje ostateczne, od których nie zostało wniesione odwołanie do właściwego sądu, mogą być z urzędu przez wojskowy organ emerytalny zmienione, uchylone lub unieważnione, na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.).
Z kolei z przepisów Kodeksu postępowania cywilnego wynika, iż sprawy dotyczące emerytur i rent, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych należą do kategorii spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych (art. 476 § 2 pkt 2 kpc), zaś przez organy rentowe rozumie się m. in. wojskowe organy emerytalne (art. 476 § 4 pkt 3 kpc). W myśl natomiast art. 461 § 2- kpc, w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, w których wniesiono odwołanie od decyzji wojskowego organu emerytalnego (czyli Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego) właściwy jest sąd, w którego okręgu ma siedzibę ten organ.
Z powołanych przepisów wynika, że w sprawach zaopatrzenia emerytalnego, w tym również w sprawach dotyczących zmiany, uchylenia lub unieważnienia bądź też odmowy zmiany, uchylenia lub unieważnienia decyzji wydanych w przedmiocie zaopatrzenia emerytalnego odwołanie rozpatrywane jest przez sąd powszechny.
Oznacza to, że decyzja Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego z dnia […] stycznia 2009 r., odmawiająca skarżącemu ponownego ustalenia wysokości świadczenia emerytalnego nie podlega orzecznictwu sądu administracyjnego. Ustawodawca przyjął bowiem, że w tego rodzaju sprawach zainteresowanemu przysługuje odwołanie do sądu powszechnego, według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego.
Należy wskazać, że skarżący w zaskarżonej decyzji został prawidłowo pouczony o przysługującym mu środku zaskarżenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podziela pogląd wyrażony
w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 listopada 2007 r. sygn. akt I OSK 279/07, zgodnie z którym fakt, iż wojskowy organ emerytalny stosuje przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego w zakresie zmiany, uchylenia lub unieważnienia decyzji w sprawach emerytalnych, nie zmienia zasady, iż decyzje wydawane na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r.
o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin, są decyzjami
z zakresu ubezpieczeń społecznych.
Jednocześnie – w ocenie Sądu – fakt, że organ w odpowiedzi na skargę (pismo z dnia 16 grudnia 2009 r.) podał, że skarga dotyczy innej decyzji niż decyzja zaskarżona, chociaż z tej samej daty i o tym samym numerze, nie ma istotnego znaczenia dla rozpatrzenia sprawy, bowiem wniesiona skarga podlega odrzuceniu przez Sąd, wobec braku drogi sądowoadministracyjnej.
Z tego względu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł, jak w sentencji.