Sygnatura:
6031 Uprawnienia do kierowania pojazdami
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2010-01-15
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Treść wyniku:
zwolniono od kosztów i ustanowiono adwokata
Sędziowie:
Grzegorz Karcz /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie – Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. G. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 9 listopada 2009 r. nr […] w przedmiocie skierowania na badania lekarskie postanawia: I. zwolnić skarżącego od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Uzasadnienie wyroku
Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną.
Określając majątek swój i osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym podał, że nie posiada żadnych nieruchomości, zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
Szacując miesięczne dochody swego gospodarstwa domowego wskazał, że sam otrzymuje 675,10 zł renty inwalidzkiej a żona podejmuje się prac dorywczych które przynoszą jej 800 zł dochodu.
Uzasadniając swoje starania podniósł, że z dochodów w łącznej wysokości 1391 zł małżonkowie ponoszą wydatki na zakup opału, lekarstw, energii elektrycznej, gazu i telefonu. Wszystkie te obciążenia sięgają kwoty 918 zł. Na opał przeznaczać muszą bowiem 250 zł, na energię i gaz 100 zł, na telefon 50 zł, na lekarstwa 350 zł a do tego wszystkiego dochodzi jeszcze 168,77 zł egzekwowanych przez komornika. Po odjęciu tego wszystkiego na życie pozostaje im tylko ok. 472 zł. Wyjaśnił, że dom gdzie małżonkowie mieszkają należy do ciotki.
Do wniosku dołączył kopię odcinka otrzymywanej renty z miesiąca stycznia 2010 r., która uwidacznia, że do wypłaty skarżący otrzymuje 422,57 zł.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 1 osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym o ile – poza samym wnioskiem (art. 243 ppsa) – złoży również oświadczenie którym wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Oświadczenie to zgodnie z wolą ustawodawcy ma być "dokładne" (art. 252 ppsa) a owa dokładność stopniowana jest przekonaniem sądu i referendarza, że strona podnoszone przez siebie okoliczności "wykazała". Zgodnie natomiast z art. 255 ppsa jeżeli oświadczenie strony okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych względnie wzbudzi wątpliwości można zażądać od strony dodatkowych oświadczeń oraz przedłożenia dokumentów źródłowych. Zestawienie tych przepisów pozwala dojrzeć przyjętą przez ustawodawcę konstrukcję prawną, która opiera się na założeniu, że jeżeli oświadczenie strony pozwala na zorientowanie się w sytuacji strony i nie wzbudza jakichś istotnych wątpliwości to tym samym nie ma obowiązku wzywania strony o składanie dodatkowych oświadczeń i przedkładanie dokumentów źródłowych. Konkludując należy stwierdzić, że jeżeli na podstawie przyjętego oświadczenia sąd dojdzie do przekonania, że ma do czynienia z osobą "biedną" w potocznym tego słowa znaczeniu lub jeśli stwierdzi, że wymagane koszty postępowania pozostają w takiej dysproporcji z deklarowanym przez nią stanem majątkowym, że strony nie będzie stać na ich poniesienie to może wydać rozstrzygniecie bez konieczności prowadzenia dalszych czynności.
Odnosząc te uwagi do realiów niniejszej sprawy należy stwierdzić, że skarżący złożył oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa. Oświadczenie to mimo niewielkich nieścisłości, jest wystarczające do oceny aktualnej sytuacji gospodarstwa domowego skarżącego i jego możliwości płatniczych. Te nie rysują się specjalnie. Skarżący wraz małżonką nie należą do osób zamożnych. Tak bowiem należy postrzegać osoby bez majątku, z dochodem którego źródło stanowi niewielka renta i prace dorywcze. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że środki jakie pozostają gospodarstwu domowemu skarżącego po opłaceniu przedstawionych bieżących kosztów utrzymania wystarczają na opędzenie najbardziej podstawowych potrzeb życia codziennego małżonków.
Biorąc to pod uwagę udzielono skarżącemu zgodnie z wnioskiem pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekając jak w sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 1 ppsa w związku z art. 245 §2 ppsa.