Sygnatura:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
Hasła tematyczne:
Inne
Skarżony organ:
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej
Data:
2009-10-29
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Treść wyniku:
zwrócono opłatę kancelaryjną
Sędziowie:
Inga Gołowska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Inga Gołowska po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skarg -G" Sp. z o.o. z siedzibą w B. na bezczynność Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w przedmiocie żądania uzupełnienia braków protokołu kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości, obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych za lata 2006, 2007 i 2008 oraz podatku od towarów i usług za lata 2006, 2007 i 2008, a także nie zakończenia kontroli skarbowej i tym samym postępowania kontrolnego w formie przewidzianej ustawą o kontroli skarbowej za powyższe okresy; postanawia zwrócić stronie skarżącej kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem omyłkowo uiszczonej opłaty kancelaryjnej.

Uzasadnienie wyroku

Strona skarżąca, firma "G" Sp. z o.o. z siedzibą w B. (adres P.), wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargi na bezczynność Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w sprawie uzupełnienia protokołu kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług za lata 2006, 2007 i 2008. Ponadto skarżąca Spółka sformułowała również zarzut prowadzenia kontroli pomimo ustawowego obowiązku jej zakończenia.
Na rozprawie w dniu 13 stycznia 2010 r. WSA w Krakowie postanowił odrzucić skargi co do żądania uzupełnienia braków protokołu kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych za lata 2006, 2007 i 2008 oraz podatku od towarów i usług za lata 2006, 2007 i 2008 (pkt I sentencji), oraz w pozostałym zakresie umorzyć postępowanie sądowe (pkt II sentencji postanowienia).
Odnośnie do pkt II wskazano, iż pełnomocnik strony skarżącej skutecznie cofnął skargi w zakresie niezakończenia kontroli skarbowej i tym samym postępowania kontrolnego w ustawowym terminie, wobec powyższego, na zasadzie art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U nr 153, poz. 1270, ze zm. – zwanej dalej "p.p.s.a.") Sąd umorzył postępowanie sądowe w tym zakresie.
Odnośnie do pkt I wskazano, iż skarga na bezczynność dopuszczalna jest jedynie w granicach w jakich służy skarga do sądu administracyjnego na decyzje, postanowienia lub inne akty i czynności z zakresu administracji publicznej. Skarga na dokonania oceny prawnej, o której mowa w art. 290 § 2 pkt 6a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j., Dz. U z 2005 r. nr 8, poz. 60, ze zm.), nie mieści się w katalogu spraw rozpatrywanych przez sądy administracyjne. Pismo to nie zawiera rozstrzygnięcia w indywidualnej sprawie, stąd nie można go uznać za postanowienie. Zaskarżone pismo nie jest również czynnością z zakresu administracji publicznej dotyczącą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, bowiem nie rodzi żadnych uprawnień czy obowiązków po którejś ze stron sprawy administracyjnej. Innymi słowy takie działanie organu nie wywołuje żadnych skutków prawnych, więc nie może być zakwalifikowane jako czynność z zakresu administracji publicznej, o której mowa jest w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę, gdy z innych przyczyn jej wniesienie jest niedopuszczalne.
Uzasadnienie powyższego postanowienia zostało podpisane przez skład orzekający do dnia 19 stycznia 2010 r., a następnie ekspediowane w dniu 21 stycznia do pełnomocników strony skarżącej oraz organu. Postanowienie wraz z uzasadnieniem doręczono pełnomocnikowi "G" sp. z o.o. w dniu 25 stycznia 2010 r.
W międzyczasie pełnomocnik skarżącej Spółki pismem z dnia 20 stycznie 2010 r. złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie stronie postanowienia wraz z uzasadnieniem. Podał, iż uiścił z tego tytułu opłatę kancelaryjną w kwocie 100,00 zł, dołączając dowód przelewu zleconego w dniu poprzednim. Z raportu kasowego WSA w Krakowie wynika, iż w/w wpłata wpłynęła na konto tut. Sądu 20 stycznia 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 234 § 1 p.p.s.a. za stwierdzenie prawomocności oraz wydanie odpisów, zaświadczeń, wyciągów i innych dokumentów na podstawie akt, pobiera się opłatę kancelaryjną, z zastrzeżeniem § 3, który stanowi, iż nie pobiera się opłaty kancelaryjnej za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, podlegający doręczeniu z urzędu.
W przedmiotowej sprawie skarga została odrzucona, co rodzi obowiązek sporządzenia uzasadnienia przez Sędziego Sprawozdawcę, co też miało miejsce. Uzasadnienie do postanowienia z dnia 13 stycznia 2010 r. zostało podpisane przez skład orzekający a następnie ekspediowane i skutecznie doręczone pełnomocnikowi skarżącej Spółki.
Opłata kancelaryjna od sporządzonego z urzędu uzasadnienia została zatem uiszczona nienależnie.
Zgodnie z art. 225 p.p.s.a. opłatę prawomocnie uchyloną w całości lub w części postanowieniem sądu oraz różnicę między kosztami pobranymi a kosztami należnymi, a także pozostałość zaliczki wpłaconej na pokrycie wydatków zwraca się stronie z urzędu na jej koszt. Zwrot nienależnych (nadpłaconych) kosztów następuje z urzędu. Sąd jest zobligowany do wydania stosownego postanowienia w tym przedmiocie.
Z tego powodu orzeczono jak w sentencji, na zasadzie art. 255 p.p.s.a.