II SA/Łd 304/09 – Wyrok WSA w Łodzi


Sygnatura:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Hasła tematyczne:
Administracyjne postępowanie
Inne
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2009-04-15
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Treść wyniku:
Uchylono zaskarżone postanowienie
Sędziowie:
Czesława Nowak-Kolczyńska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Dnia 26 czerwca 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Zgierski, Sędziowie Sędzia WSA Czesława Nowak – Kolczyńska (spr.), Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski, Protokolant Lidia Porczyńska, po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2009 roku na rozprawie sprawy ze skargi J. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia […] Nr […] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania uchyla zaskarżone postanowienie. LS

Uzasadnienie wyroku

Postanowieniem z dnia […] r., nr […] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. na podstawie art. 134 w związku z art. 57 § 1, 4 i 5 oraz art. 129 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 856 ze zm.), stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym stanie faktycznym:
Decyzją z dnia […] r. nr […] Prezydent Miasta Ł. powołując w podstawie prawnej przepis art. 104 i art. 163 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.), art. 7, art. 8 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1, art. 10a, art. 12 ust. 1 i 4, art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. nr 86, poz. 732 ze zm.) oraz art. 41 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. nr 192, poz. 1478 ze zm), art. 3 pkt 23 lit. c, art. 3 pkt 24 lit. c ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. nr 139, poz. 992 ze zm.), § 17 ust. 1 i 3 oraz § 18 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 2 czerwca 2005 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (Dz. U. nr 105, poz. 881 ze zm.) zmienił decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia […] r. orzekającą o przyznaniu J. S. zaliczki alimentacyjnej na dziecko B.B. w części dotyczącej okresu przysługiwania świadczenia i orzekł o przyznaniu tej zaliczki na okres od 1 września 2006 r. do 30 czerwca 2007 r.
Uzasadniając, organ przytoczył treść przepisów stanowiących podstawę prawną i wskazał, iż strona do dnia 20 maja 2007 r. była zatrudniona w firmie A, natomiast w dniu 21 maja 2007 r. podjęła zatrudnienie w firmie B, dochód netto za pierwszy pełny przepracowany miesiąc tj. czerwiec 2007 roku wyniósł 1 480,05 zł. Fakt podjęcia zatrudnienia stał się podstawą do ponownego przeliczenia dochodu strony w rodzinie z uwzględnieniem dochodu uzyskanego. Po analizie wniosku oraz zgromadzonych dokumentów oraz po zastosowaniu instytucji dochodu utraconego i uzyskanego ustalono, iż roczny dochód rodziny w 2006 roku wyniósł 3 754,13 zł, dochód utracony za 2006 rok z tytułu utraty zatrudnienia – 3 754,13 zł, dochód w przeliczeniu na miesiąc z tytułu podjęcia zatrudnienia wyniósł 1 480,05 zł, rodzina strony składa się z dwóch osób, miesięczny dochód rodziny w przeliczeniu na osobę wyniósł 740,03 zł i przekroczył ustawowy próg dochodowy, tj. kwotę 583 zł, tym samym zaliczka alimentacyjna na dziecko nie przysługuje od miesiąca lipca 2007 roku.
Odwołanie od tej decyzji wniosła J. S., działając za pośrednictwem ustanowionego przez siebie pełnomocnika. Zostało ono nadane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w dniu 29 grudnia 2008 r.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdzając uchybienie terminu do wniesienia odwołania powołało przepis art. 129 § 2 k.p.a. stanowiący, iż odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Wskazując, iż zaskarżona decyzja została doręczona w dniu 12 grudnia 2008 r. skonstatowało, iż termin do jej zaskarżenia upływał w dniu 26 grudnia 2008 r. Jednocześnie organ przytoczył regulację art. 57 § 4 k.p.a. stanowiącą, że jeżeli koniec terminu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, za ustawowy koniec terminu uważa się najbliższy następny dzień powszedni. W niniejszej sprawie termin na złożenie odwołania upływał w dniu 26 grudnia 2008 r., to jest, w dniu ustawowo wolnym od pracy, a najbliższy dzień powszedni przypadający po dniu 26 grudnia 2006 r. to dzień 27 grudnia 2008 r. tj. sobota. Kolegium powołując orzeczenia sądów administracyjnych (wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 30 marca 2006 r., II GSK 401/05, Lex nr 197607 oraz z dnia 17 października 2007 r., I OSK 60/07, Lex nr 360279, a także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 29 maja 2007 r., II SA/Wa 431/07, Lex nr 345697) podkreśliło, iż sobota jest traktowana jako dzień powszedni, zatem odwołanie strony nadane w dniu 29 grudnia 2008 r. należy uznać za złożone z uchybieniem terminu do jego wniesienia.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego J.S.wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i nakazanie Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu merytoryczne rozpoznanie odwołania z uwagi na zachowanie terminu do jego wniesienia.
Uzasadniając przywołała orzecznictwo sądowe (postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 22 lutego 2001 r., III RN 78/2001 oraz z dnia 6 kwietnia 2001 r., III RN 83/2000, a także uchwałę składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2001 r., FPS 7/2000) wskazujące, że sobota jest dniem wolnym od pracy w rozumieniu art. 57 § 4 k.p.a. Wywiodła, iż wobec tego, że termin do wniesienia odwołania upływał w dniu 26 grudnia 2008 r. (piątek) w Święta Bożego Narodzenia, to najbliższym dniem roboczym był poniedziałek 29 grudnia 2009 r., w którym złożone zostało odwołanie.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze podtrzymało argumentację zaskarżonego postanowienia i wniosło o oddalenie skargi, wskazując iż orzecznictwo, na które powołuje się skarżąca pochodzi z lat 2000/2001, a zatem z odległego czasu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Kognicja sądów administracyjnych obejmuje kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, między innymi w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, kończące postępowanie (art. 184 Konstytucji RP i art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych – Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm. oraz art. 3 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., powoływanej jako p.p.s.a.). Kontrola ta polega na zbadaniu, czy organ administracji publicznej nie naruszył prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy.
Przy czym, stosownie do treści art. 134 § 1 p.p.s.a., sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Zasadniczym problemem w mniejszej sprawie jest kwestia doręczenia J. S. decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia […] r. znak […].
W aktach administracyjnych brak jest dowodu doręczenia tej decyzji stronie, a na żądanie sądu nadesłane zostało potwierdzenie odbioru przez J. S. w dniu 12 grudnia 2008 r. decyzji o nr […]. Przy czym w piśmie przewodnim z dnia 9 czerwca 2009 r. zostało wskazane, iż organ przesyła potwierdzenie odbioru zaskarżonej decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia […]r. znak […].
Porównanie oznaczenia decyzji objętej odwołaniem tj. "[…]" i znaku decyzji, która została doręczona J.S. w dniu 12 grudnia 2008 r., zgodnie ze złożonym potwierdzeniem – "[…]" wskazuje na istotne rozbieżności w numerowym nazewnictwie dokumentu. A tylko w oparciu o znak decyzji można, w tym przypadku, poczynić ustalenia, zarówno co do samego faktu doręczenia decyzji stronie jak i daty tego doręczenia.
Ze złożonego więc przez organ potwierdzenia nie wynika, że skarżącej doręczona została decyzja Prezydenta Miasta Ł. z dnia […] r. znak […].
Brak jest więc dowodu doręczenia stronie zaskarżonej do Kolegium decyzji, tym samym rozstrzygnięcie o uchybieniu terminu do wniesienia odwołania wydaje się przedwczesne.
Koniecznym bowiem jest, w pierwszej kolejności, wyjaśnienie przez organ odwoławczy, czy stronie została doręczona decyzja i w jakim terminie. W tym celu organ powinien podjąć wszelkie możliwe czynności sprawdzające i przeprowadzić potrzebne dowody, umożliwiając również odwołującej wypowiedzenie się co do okoliczności będącej przedmiotem wyjaśnienia. Jeżeli prowadzone postępowanie wyjaśniające nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, należy stronie prawidłowo doręczyć decyzję organu pierwszej instancji i od daty jej doręczenia dopiero liczyć termin do złożenia odwołania.
W przedstawionym materiale sprawy nie znajduje obecnie uzasadnienia twierdzenie o uchybieniu terminu do wniesienia odwołania.
Wobec tego, że organ odwoławczy wydał zaskarżone postanowienie bez dokładnego wyjaśnienia faktu i daty doręczenia decyzji stronie, czym naruszył zasady procedury administracyjnej określone przepisem art. 7 i 77 § 1 k.p.a. w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy, Sąd zobligowany przepisem art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.
ar