II SA/Go 157/09 – Postanowienie WSA w Gorzowie Wlkp.


Sygnatura:
6143 Sprawy kandydatów na studia i studentów
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Inne
Data:
2009-03-16
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp.
Treść wyniku:
Odmówiono przyznania prawa pomocy w części
Sędziowie:
Jarosław Piątek /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. – Jarosław Piątek po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2009 r. w Gorzowie Wlkp. na posiedzeniu niejawnym wniosku S.Ś. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Odwoławczej Komisji Stypendialnej z dnia […] stycznia 2009 r. w przedmiocie odmowy przyznania stypendium mieszkaniowego postanawia: 1. odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, 2. ustanowić adwokata.

Uzasadnienie wyroku

6 kwietnia 2009 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. wpłynął wniosek S.Ś. złożony na urzędowym formularzu PPF o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika (adwokata).
W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała, że jej dochód składa się z alimentów
w kwocie 350 zł oraz stypendium w kwocie 423 zł, otrzymywanego przez okres 9
miesięcy w roku akademickim.
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – dalej
zwanej p.p.s.a.), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
Wniosek o udzielenie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych nie mógł zostać uwzględniony, już z tej tylko przyczyny, iż S.Ś. z mocy ustawy jest zwolniona od obowiązku uiszczenia tychże kosztów (art. 239 pkt 1 a p.p.s.a.).
Dlatego też wniosek skarżącej w tym zakresie nie mógł zostać uwzględniony.
Uzasadniony jest natomiast wniosek S.Ś. o ustanowienie pełnomocnika. Zgodnie z art. 262 p.p.s.a., przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadach prawa pomocy, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczania kosztów sądowych.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie częściowym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zasadą jest, iż prawo pomocy obejmuje osoby nie osiągające żadnych dochodów lub osiągające dochód wybitnie niski, który nie pozwala na uiszczenie kosztów postępowania sądowego, nawet przy poczynionych oszczędnościach w wydatkach koniecznych.
W literaturze wskazuje się, że prawo pomocy ma służyć najuboższym, to jest podmiotom, dla których konieczność ponoszenia kosztów związanych z postępowaniem sądowym oznaczałaby faktyczne ograniczenie lub pozbawienie prawa do sądu (zob. H.Knysiak-Molczyk, Przesłanki przyznania prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym, Przegląd Prawa Publicznego 2007, nr 4, s. 36-39).
W świetle przedstawionych przez S.Ś. faktów oraz dokumentów znajdujących się w aktach sprawy należy uznać, że skarżąca nie jest w stanie ponieść kosztów związanych z ustanowieniem zawodowego pełnomocnika, bez uszczerbku utrzymania dla siebie. Należy podnieść, że skarżąca jest studentką, utrzymującą się z alimentów (350 zł) i stypendium (423 zł). Nadto z treści formularza PPF wynika, że S.Ś. nie posiada majątku ani oszczędności. W sprawie nie występują racjonalne przesłanki mogące podważyć wiarygodność oświadczenia skarżącej odnośnie jej sytuacji majątkowej.
Uzasadniona jest zatem teza, że S.Ś. nie jest w stanie ponieść kosztów związanych z ustanowieniem zawodowego pełnomocnika.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.