Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Skarżony organ:
Naczelnik Urzędu Skarbowego
Data:
2010-02-01
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Mirella Łent /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Sędzia WSA Mirella Łent po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2010 r., na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. J. na Naczelnika Urzędu Skarbowego we W. w przedmiocie pozwu o zapłatę postanawia: odrzucić skargę

Uzasadnienie wyroku

Z. J. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy pozew o zapłatę skierowany przeciwko Skarbowi Państwa – Naczelnikowi Urzędu Skarbowego we W. Jak wskazano w uzasadnieniu rzecz dotyczy postępowania w przedmiocie podatku VAT w 2008r. Z odpowiedzi na skargę wynika, że w 2008r. było prowadzone postępowanie, które zakończyło się decyzją pierwszej instancji, która uprawomocniła się.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm. – dalej p.p.s.a.) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Ponadto stosownie do treści art. 4 p.p.s.a do zadań sądów administracyjnych należy również rozstrzyganie sporów o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, jak również sporów kompetencyjnych między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.
Podkreślić należy, iż powyższe wyliczenie ma charakter zupełny, a co za tym idzie sąd administracyjny nie jest właściwy do rozstrzygania spraw, które nie zostały wyraźnie wskazane w przywołanych wyżej przepisach. W szczególności zaś sąd administracyjny nie jest właściwy do orzekania w sprawach o roszczenia majątkowe. Pozew o zapłatę ma charakter cywilny i może być dochodzony albo w trybie ugodowym albo przed sądami powszechnymi.
Z kolei WSA nie miał wątpliwości, że złożone pismo (data i treść), nie może być uznane za wymienione w art. 3 § 2 i art. 4 p.p.s.a., a treść odpowiedzi na skargę nie jest przez skarżącego kwestionowana. Zatem, WSA uznał się za niewłaściwy w sprawie.
Mając powyższe na względzie w przedmiotowej sprawie droga sądowa przed tut. Sądem była niedopuszczalna, wobec czego na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. skargę Z. J. należało odrzucić.
Zaznaczyć także należy, iż w sprawie nie miała miejsca sytuacja opisana w przepisie art. 58 § 4 p.p.s.a., zgodnie z którym Sąd nie może odrzucić skargi z tego powodu, że sprawa nie należy do jego właściwości, jeżeli w tej sprawie sąd powszechny uznał się za niewłaściwy.