I SA/Ol 55/10 – Postanowienie WSA w Olsztynie


Sygnatura:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Hasła tematyczne:
Wstrzymanie wykonania aktu
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2010-01-27
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Treść wyniku:
Odmówiono wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Sędziowie:
Renata Kantecka /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Kantecka po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2010 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[…]"r. , "[…]" w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej członka zarządu spółki z o.o. za zaległości podatkowe spółki na skutek wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie wyroku

W złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skardze na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[…]"r. , "[…]"w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej członka zarządu spółki z o.o. za zaległości podatkowe spółki J. T. zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania w/w decyzji.
Wniosek strona uzasadniła podając, iż nałożenie na nią obowiązku zapłaty podatku na podstawie decyzji wydanej z naruszeniem obowiązujących przepisów będzie stanowiło rażące nadużycie prawa i spowoduje powstanie znacznej szkody na jej majątku. Skarżący wskazał, iż z uwagi na powszechne zjawisko kryzysu gospodarczego obecnie nie posiada środków finansowych na zapłatę kwoty określonej w zaskarżonej decyzji, co w rezultacie spowoduje wszczęcie przez organy podatkowe postępowania egzekucyjnego skutkującego m.in. możliwością wypowiedzenia zaciągniętych przez jego firmę kredytów bankowych i innych trudnych do przewidzenia konsekwencji. Podkreślono, iż odwrócenie skutków wywołanych wykonaniem zaskarżonej decyzji będzie bardzo trudne do przeprowadzenia i pociągnie za sobą konieczność wypłaty odszkodowania dużo większego niż kwota wskazana w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, w myśl § 3 powołanego przepisu, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności. Rozstrzygając o wstrzymaniu wykonania aktu w oparciu o art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Instytucja wstrzymania wykonania ma charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji stwierdzenia, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane. Użycie przez ustawodawcę w art. 61 § 3 p.p.s.a. zwrotów nieostrych wiąże się z koniecznością konkretyzacji zawartej w nich normy ogólnej. Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04 (niepubl.) stwierdził, że "znaczna szkoda" to taka, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. Zaś trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 8 sierpnia 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 352/06, Lex nr 1241556).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, Sąd stwierdził, iż sformułowany w skardze wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji organu II instancji nie został w należyty sposób uzasadniony, a tym samym nie wykazano istnienia przesłanek przemawiających za wydaniem pozytywnego rozstrzygnięcia. W skardze wskazano jedynie, iż zaskarżona decyzja stanowi obciążenie majątkowe dla skarżącego. Nie przedłożył on jednak żadnych dokumentów świadczących o jego sytuacji finansowej.
Mimo, że na obecnym etapie badania skargi nie można przesądzić o wyniku sporu, Sąd nie stwierdza by wykonanie zaskarżonej decyzji spowodowało znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki, z uwagi na istniejącą w prawie podatkowym zasadę wyrównania uszczerbku z tytułu ewentualnie nienależnie pobranego podatku przez wypłatę stosownego oprocentowania.
Z powyższych względów wniosek strony skarżącej nie mógł zostać uwzględniony. Dlatego też na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji.