Sygnatura:
6115 Podatki od nieruchomości
Hasła tematyczne:
Podatek od nieruchomości
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2007-12-13
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Eugeniusz Christ /przewodniczący sprawozdawca/
Małgorzata Wolf-Mendecka
Teresa Randak
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Mendecka,, Sędzia WSA Teresa Randak, Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi R. i J. R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia […] nr […] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę
Uzasadnienie wyroku
Postanowieniem z dnia […] Prezydent Miasta Z. wszczął postępowanie podatkowe w sprawie ustalenia państwu R. i J. R. zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2007 dla nieruchomości położonej w Z. przy ul. […].
W dniu 8 czerwca 2007 r. podatnicy złożyli wniosek o zawieszenie postępowania podatkowego uzasadniając go złożonym jednocześnie wnioskiem o dokonanie podziału przedmiotowej nieruchomości z urzędu na podstawie art. 97 ust. 3 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Postanowieniem z dnia […] Nr […] Prezydent Miasta Z. działając na podstawie art. 201 § 1 pkt 2, art. 216 § 1 i art. 218 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( t.j. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) odmówił zawieszenia postępowania podatkowego.
Organ pierwszej instancji wskazał w uzasadnieniu, że brak jest podstaw do zawieszenia postępowania podatkowego ponieważ zgodnie ze stanowiskiem Wydziału Geodezji Urzędu Miasta Z. brak jest w sprawie przesłanek do dokonania podziału nieruchomości z urzędu, który można dokonać jedynie w przypadku, gdy jest to niezbędne dla realizacji celów publicznych, oraz gdy nieruchomość stanowi własność gminy i nie została oddana w użytkowanie wieczyste.
We wniesionym w dniu 7 sierpnia 2007 r. zażaleniu strony wniosły o uchylenie zaskarżonego postanowienia jako "bezpodstawnie odmawiającego zawieszenia postępowania podatkowego do czasu zaktualizowania rejestru gruntów" i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji.
Zaskarżonemu postanowieniu strony zarzuciły naruszenie przepisów prawa i obowiązujących decyzji ostatecznych podjętych wobec przedmiotowej nieruchomości wymieniając : decyzje ostateczne organów administracji i załączniki do tych decyzji, umowę użyczenia oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach oddalający skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. utrzymującą w mocy swoją wcześniejszą decyzję o podziale nieruchomości dokonanym niezgodnie z linią rozgraniczającą pas drogowy autostrady.
Żalący się stwierdzili, że niewydzielona geodezyjnie część przedmiotowej nieruchomości uznana została przez Wojewodę […] za niezbędną do budowy autostrady płatnej A-4, a więc do realizacji celu publicznego, a ustalenie to pozostaje w mocy i jest nadal wiążące również dla inwestora. Nieruchomość ta stała się własnością Skarbu Państwa, a jej część znajduje się na nieruchomości inwestora budującego autostradę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. postanowieniem z dnia […] Nr […] działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie organu I instancji uzasadniając, że skoro nie toczy się postępowanie z urzędu w sprawie podziału przedmiotowej nieruchomości, to brak jest podstaw do zawieszenia postępowania podatkowego w sprawie ustalenia wymiaru podatku od tej nieruchomości za 2007 r. Organ odwoławczy nie odniósł się do zawartych w zażaleniu zarzutów dotyczących "miarodajności rejestru gruntów" i jego aktualizacji, bowiem nie stanowiło to przedmiotu rozstrzygnięcia.
W skardze na powyższe postanowienie, skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, skarżący państwo R. i J. R. wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. oraz poprzedzającego go postanowienia Prezydenta Miasta Z. z dnia […] domagając się zasądzenia kosztów procesu, zarzucając obu postanowieniom :
– rażące naruszenie art. 201 § 1 pkt 2, także naruszenie art. 121, art. 122, art. 124 i
art. 125 Ordynacji podatkowej mające istotny wpływ na wynik sprawy;
– sprzeczność z dowodami wskazanymi w zażaleniu i stanem faktycznym sprawy.
Uzasadniając skargę skarżący podnieśli, że wydane postanowienia zignorowały wymienione w zażaleniu i dołączone do niego decyzje, umowę i wyrok sądu administracyjnego. Skarżący wskazali, że część przedmiotowej działki znajduje się w pasie drogowym autostrady A-4 i jest niezbędna na realizację inwestycji celu publicznego w takiej części, jaką wydziela linia rozgraniczająca teren pasa drogowego, określona w decyzji lokalizacyjnej. Do czasu ponownego podziału działki nr […], tym razem zgodnie z linią rozgraniczającą pas drogowy autostrady A-4, nie jest możliwe dokładne ustalenie powierzchni gruntu, który się w tym pasie drogowym znajduje i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach udzielonych. Zdaniem skarżących ustalenie wymiaru podatku od nieruchomości w prawidłowej wysokości jest zatem uzależnione od uprzedniego, ponownego dokonania podziału tej nieruchomości i wprowadzenia odpowiednich zmian w ewidencji gruntów.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. wniosło o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu objętego skargą postanowienia. Organ odwoławczy podkreślił, że w sprawie nie wystąpiła żadna przesłanka stanowiąca podstawę do zawieszenia postępowania.
W piśmie z dnia 26 marca 2008 r. skarżący wnieśli o dopuszczenie dowodów w postaci ich wniosku z dnia 2 stycznia 2007 r. o zmianę danych w ewidencji gruntów oraz ich pisma z dnia 12 lutego 2007 r., a nadto z pisma Prezydenta Z. z dnia 30 stycznia 2007 r. i z dnia 20 lutego 2007 r. oświadczając, że przedmiotowe postanowienia zapadły po złożeniu żądania z dnia 2 stycznia 2007 r., a więc po wszczęciu postępowania o zmianę danych w ewidencji gruntów. Postępowanie to nie zostało przez Starostę przeprowadzone i zakończone wskutek czego ewidencja gruntów nie została zaktualizowana.
Strony postępowania w pismach z dnia 10 i 11 kwietnia 2008 r. wskazały, że Prezydent Miasta Z. decyzją z dnia […] ustalił skarżącym wymiar podatku za 2007 r. od przedmiotowej nieruchomości, a decyzją z dnia […] organ odwoławczy utrzymał w mocy to rozstrzygnięcie. Decyzja ostateczna została zaskarżona do tutejszego Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.
Skarga okazała się nieuzasadniona.
Zgodnie z treścią art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej organ podatkowy zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Zawieszenie postępowania na tej podstawie uzależnione jest od wystąpienia łącznie trzech przesłanek: postępowanie podatkowe jest w toku, rozstrzygnięcie sprawy podatkowej będącej przedmiotem postępowania podatkowego zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub Sąd, zagadnienie wstępne nie zostało jeszcze rozstrzygnięte. Organ podatkowy musi ustalić związek przyczynowy pomiędzy rozstrzygnięciem sprawy podatkowej a zagadnieniem wstępnym. Zagadnienie wstępne to tego rodzaju kwestia od rozstrzygnięcia której uzależnione jest rozpatrzenie danej sprawy podatkowej. W przypadku podatku od nieruchomości kwestią taką może być prawidłowa klasyfikacja gruntów zawarta w ewidencji gruntów i budynków, której dane stanowią podstawę wymiaru tego podatku ( art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 ze zm.) Ewidencja gruntów obejmuje informacje dotyczące ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenie ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty ( art. 20 ust. 1
pkt 1 cytowanej ustawy ). Ewidencja ta nie obejmuje natomiast faktycznego sposobu użytkowania danego gruntu, jego rzeczywistego wykorzystywania przez podatnika lub inny podmiot. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią wyłączną podstawę wymiaru podatku od nieruchomości tylko wówczas, gdy obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie rozstrzygają kwestii ich opodatkowania w sposób odmienny czy niezależny od tych danych.
W myśl art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych ( t.j. Dz. U. z 2006 r, Nr 121, poz. 846 ze zm.) dalej ustawa podatkowa opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w rozumieniu przepisów o drogach publicznych oraz zlokalizowane w nich budowle – z wyjątkiem związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych. Z treści tego przepisu wynika, że grunty tam opisane, zajęte pod pasy drogowe nie podlegają opodatkowaniu, o ile nie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych. O zwolnieniu z opodatkowania takich gruntów decyduje więc stan faktyczny ich "zajęcie" pod pasy drogowe dróg publicznych, a nie dane ewidencyjne tych gruntów.
O ile więc grunty tworzące działkę objęte rejestrem zostały faktycznie w całości lub w części zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w rozumieniu przepisów o drogach publicznych i nie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych to nie podlegają opodatkowaniu w części zajętej pod wymienione pasy drogowe, bez względu na dane wynikające z rejestru gruntów. Definicje pasa drogowego zawiera przepis art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych ( t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ),
Skoro określenie powierzchni gruntów zajętych pod pasy drogowe stanowi okoliczność faktyczną ustaloną przez organy podatkowe w toku prowadzonego postępowania, to tym samym kwestia prawidłowej klasyfikacji tych gruntów w odpowiednich rejestrach nie mogła być zagadnieniem wstępnym, o którym mowa w art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy nie było więc uzależnione od aktualizacji ewidencji gruntów.
Dla rozpatrzenia omawianej sprawy nie było również niezbędne dokonanie ponownego podziału przedmiotowej działki zgodnie z linią rozgraniczającą pas drogowy autostrady A-4, gdyż działanie takie dla potrzeb wymiaru podatku od nieruchomości byłoby uzasadnione wyłącznie w przypadku zaistnienia okoliczności opisanych w art. 1 b ust. 3 ustawy podatkowej.
Dodatkowo należy zauważyć, że wbrew twierdzeniu skarżących w chwili wydania zaskarżonego postanowienia nie toczyło się postępowanie w przedmiocie podziału geodezyjnego przedmiotowej działki. Zgodnie bowiem z informacją Wydziału Geodezji Urzędu Miejskiego w Z. zawartą w piśmie z dnia 27 czerwca 2007 r. nie było podstaw prawnych aby przeprowadzić podział geodezyjny nieruchomości z urzędu, gdyż nie zachodził żaden z przypadków opisanych w art. 97 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.). Nieruchomość ta okazała się zbędna dla Skarbu Państwa chociaż w 1998 r. znajdowała się w liniach rozgraniczających projektowanej autostrady. Z informacji tej wynika, że autostrada jest gotowa, a przedmiotowa nieruchomość jest dla jej funkcjonowania zbędna. Skarżący nie twierdzili, że toczy się tego rodzaju postępowanie wszczęte na ich wniosek lub wniosek innej osoby, która ma w tym interes prawny.
Dopiero na etapie postępowania sądowoadministracyjnego skarżący podnieśli, że pismem z dnia 2 stycznia 2007 r. wnieśli do Prezydenta Miasta Z. wniosek o zmianę danych w ewidencji gruntów przedmiotowej działki wskazując, że część tej działki znajduje się w granicach pasa drogowego. Prezydent Miasta Z. w piśmie z dnia 20 lutego 2007 r. wyjaśnił, że zmiana użytku gruntownego na wymienionej działce jest możliwa pod warunkiem dostarczenia zleconej przez wnioskodawców na własny koszt dokumentacji geodezyjno – kartograficznej. Organ administracji jako podstawę prawną powołał przepis § 47 ust. 3 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków ( Dz. U. Nr 38, poz. 454 ) zgodnie z którym w przypadku, gdy aktualizacja operatu ewidencyjnego wymaga wyjaśnień zainteresowanych lub uzyskania dodatkowych dowodów, starosta przeprowadza w sprawie tej aktualizacji postępowanie administracyjne lub stosuje art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne. Ten ostatni przepis stanowi, że na żądanie starosty osoby, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 i art. 51, zgłaszające zmiany są obowiązane dostarczyć dokumenty geodezyjne, kartograficzne i inne niezbędne do wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków. Osobami takimi są m.in. osoby władające gruntami i budynkami lub ich częścią ( art. 20 ust. 2 pkt 1 cytowanej wyżej ustawy ). Skarżący nie przedstawili dowodu, że spełnili żądanie wymienionego organu, a tym samym nie wykazali, że toczy się w tym przedmiocie jakiekolwiek postępowanie.
Powoływanie się przez skarżących na orzeczenie sądu, decyzje, umowy i inne dokumenty świadczące o wykorzystaniu lub przeznaczeniu części przedmiotowej nieruchomości na potrzeby związane z lokalizacją oraz budową autostrady A-4 jako podstawę zawieszenia przedmiotowego postępowania było nieskuteczne, gdyż dotyczyły spraw już rozstrzygniętych, a więc nie mieszczących się w kategorii przypadków opisanych w art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, bądź też zagadnień nie mających wpływu na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy.
Wydając zaskarżone postępowanie organ odwoławczy nie naruszył przepisów prawa w sposób opisany w art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) i dlatego Sąd na mocy art. 151 tej ustawy skargę oddalił.