Sygnatura:
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania
Hasła tematyczne:
Koszty sądowe
Prawo pomocy
Sygn. powiązane: II FSK 1504/08
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2007-11-28
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Oddalono wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych
Oddalono wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych
Sędziowie:
Anna Kocewiak /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie – Anna Kocewiak po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2008 r. wniosku H. R. J. R. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi H. R., J.R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia […] września 2007 r. nr […] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 rok postanawia: – oddalić wniosek skarżących o przyznanie prawa pomocy.

Uzasadnienie wyroku

H. R. i J. R. (zwani dalej "skarżącymi" lub "stroną") złożyli na formularzu PPF wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. W odpowiedzi na wezwanie Sądu do przedstawienia dodatkowych dokumentów i informacji dotyczących ich sytuacji majątkowej skarżący w piśmie, które wpłynęło do Sądu w dniu 14 stycznia 2008 r. oświadczyli, że cofają wniosek o przyznanie pomocy prawnej i załączyli dowód zapłaty wpisu sądowego w wysokości 1.500 złotych. Skarżący stwierdzili również, że wyjeżdżają za granicę i w terminie wyznaczonym przez Sąd nie mają możliwości zgromadzenia wymaganych przez Sąd dokumentów.
W związku z powyższym stwierdzić należy, iż na podstawie art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej "p.p.s.a") prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
W niniejszej sprawie skarżący wnieśli o zwolnienie od kosztów sądowych, a następnie cofnęli wniosek i zapłacili wymagany w sprawie wpis. W konsekwencji merytoryczne rozpoznawanie wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez dokonywanie oceny oświadczeń skarżących co do ich sytuacji majątkowej i zdolności płatniczych było niecelowe. Konkluzja powyższa jest zasadna również dlatego, że skarżący uiścili wpis sądowy od zapłaty, którego uzależnione było podjęcie przez Sąd dalszych czynności w sprawie. Złożenie oświadczenia o cofnięciu wniosku o przyznanie prawa pomocy oznaczało, że skarżący rezygnują z możliwości ubiegania się o uzyskanie finansowej pomocy państwa w procesie sądowym.
Ponieważ ustawa – prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie zawiera normy, która pozwalałaby umorzyć postępowanie w przedmiocie wniosku o przyznanie prawa pomocy w przypadku cofnięcia wniosku przez skarżących, wniosek ten postanowiono oddalić.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 243 § 1 i art. 258 § 1 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.