Sygnatura:
6200 Choroby zawodowe
Hasła tematyczne:
Inspekcja pracy
Skarżony organ:
Inne
Data:
2010-02-08
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Barbara Gebel /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2010 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. P. na kartę informacyjną leczenia klinicznego wydaną przez Klinikę Chorób Zawodowych i Toksykologii Instytutu Medycyny Pracy w […] w dniu […] r. p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Uzasadnienie wyroku
W dniu […] J.P. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w […] skargę na "orzeczenie Kliniki Chorób Zawodowych i Toksykologii Instytutu Medycyny Pracy w […] z dnia […] dotyczące odmowy uznania choroby zawodowej". W uzasadnieniu skargi wskazała, że od […] roku leczy się na astmę z powodu uczuleń jakie występowały u niej w czasie pracy w zawodzie fryzjerki. Skarżąca podniosła, że w trakcie przeprowadzania badań w Klinice wystąpiły u niej skórne objawy alergiczne które zostały zauważone ale je zbagatelizowano.
Instytut Medycyny Pracy w […] w odpowiedzi na skargę wskazał, że skarga dotyczy orzeczenia, które w ogóle nie zostało wydane, bowiem sprawa dotycząca stwierdzenia choroby zawodowej u J.P. toczy się przed organem orzeczniczym I instancji tj. Wojewódzkim Ośrodkiem Medycyny Pracy w […] który nie wydał jeszcze żadnego orzeczenia w tej sprawie. Instytut wskazał, że skarżąca była hospitalizowana i poddawana postępowaniu diagnostyczno-orzeczniczemu w Klinice Chorób Zawodowych i Toksykologii Instytutu Medycyny Pracy w […] w dniach […], jednakże hospitalizacja ta miała charakter jednie konsultacyjny (na prośbę WOMP w […]) a wnioski zawarte w karcie informacyjnej mogą być wzięte pod uwagę przy formułowaniu orzeczenia przez jednostkę orzecznicza I stopnia, ale nie są dla niej wiążące.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270ze zm.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach (§ 3).
Sposób i tryb postępowania dotyczący zgłaszania podejrzenia, rozpoznania i stwierdzenia chorób zawodowych oraz podmioty właściwe w sprawie rozpoznawania chorób zawodowych określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105 poz. 869), zwane dalej rozporządzeniem.
Rozporządzenie to w § 3 ust. 1 pkt 1 stanowi, że podejrzenie choroby zawodowej zgłasza się właściwemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu. Organ ten wszczyna postępowanie, w szczególności kieruje pracownika lub byłego pracownika, którego dotyczy podejrzenie, na badanie w celu wydania orzeczenia o rozpoznaniu choroby zawodowej albo o braku podstaw do jej rozpoznania, do jednostki orzeczniczej I stopnia (§ 4 ust. 1 i § 5 ust. 2 rozporządzenia).
Lekarz zatrudniony w jednostce orzeczniczej I stopnia wydaje orzeczenie o rozpoznaniu choroby zawodowej albo o braku podstaw do jej rozpoznania zwane dalej "orzeczeniem lekarskim" na podstawie wyników przeprowadzonych badań lekarskich i pomocniczych, dokumentacji medycznej pracownika lub byłego pracownika, dokumentacji przebiegu zatrudnienia oraz oceny narażenia zawodowego (§ 6 ust. 1 rozporządzenia). Pracownik lub były pracownik który nie zgadza się z treścią orzeczenia lekarskiego, może wystąpić z wnioskiem o przeprowadzenie ponownego badania przez jednostkę orzeczniczą II stopnia w terminie 14 dni od dnia otrzymania orzeczenia lekarskiego. Orzeczenie lekarskie wydane przez jednostkę orzecznicza II stopnia nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego, podlega ono – podobnie jak orzeczenie jednostki orzeczniczej I stopnia – ocenie organu orzekającego w sprawie tj. właściwego państwowego inspektora sanitarnego. Orzeczenie takie stanowi część materiału dowodowego w oparciu o który organ wydaje decyzję w przedmiocie stwierdzenia choroby zawodowej.
Dopiero decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego wydana w II instancji podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
Z odpowiedzi na skargę wynika, że w przedmiotowej sprawie nie zostało jeszcze wydane orzeczenie lekarskie wydane przez lekarza zatrudnionego w jednostce orzeczniczej I stopnia. Jednostka ta skierowała bowiem skarżącą celem konsultacji do Kliniki Chorób Zawodowych i Toksykologii Instytutu Medycyny Pracy w […], w związku z obserwacją w kierunku astmy o etiologii zawodowej. Będąca przedmiotem skargi karta informacyjna leczenia klinicznego z dnia 10 grudnia 2009 r. zawiera zatem informację o badaniach lekarskich i pomocniczych przeprowadzonych w Instytucie Medycyny Pracy na zlecenie jednostki orzeczniczej I stopnia. Jak wskazano powyżej, orzeczenia wydane przez lekarzy zatrudnionych w jednostkach orzeczniczych w ogóle nie podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego. Tym bardziej nie jest możliwe wniesienie skargi na kartę informacyjną leczenia klinicznego zawierająca opis wykonanych u skarżącej konsultacji i badań oraz ich ocenę.
Dopiero po przeprowadzeniu całego postępowania i wydaniu przez właściwego państwowego inspektora sanitarnego ostatecznej decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej albo o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej, możliwa będzie sądowa kontrola działań administracji publicznej w przedmiotowej sprawie.
W wyżej wskazanych realiach sprawy skarga jako nie podlegająca właściwości sądu administracyjnego podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.