II GSK 123/10 – Postanowienie NSA


Sygnatura:
6037 Transport drogowy i przewozy
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Sygn. powiązane: VI SA/Wa 1462/09
Skarżony organ:
Inspektor Transportu Drogowego
Data:
2010-01-28
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Oddalono skargę kasacyjną
Sędziowie:
Janusz Zajda /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Janusz Zajda po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. W., A. W. – W. s.c. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 12 listopada 2009 r.; sygn. akt VI SA/Wa 1462/09 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi A. W., A. W. – W. s.c. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia […] czerwca 2009 r.; nr […] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie wyroku

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z 12 listopada 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 1462/09, odrzucił skargę A. W., A. W. – W. s.c. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z […] czerwca 2009 r., nr […], w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że A. W. i A. W. – wspólnicy spółki cywilnej W., reprezentowani przez radcę prawnego, wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. skargę na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z […] czerwca 2009 r. Z uwagi na brak dołączonego do skargi pełnomocnictwa, zarządzeniem z 15 października 2009 r. pełnomocnik skarżących został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi poprzez złożenie pełnomocnictwa do reprezentowania strony skarżącej w postępowaniu sądowym, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Odpis zarządzenia został odebrany przez osobę uprawnioną do odbioru korespondencji 21 października 2009 r., jednak do dnia wydania postanowienia braki nie zostały uzupełnione.
Sąd odrzucając skargę podniósł, że zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) Sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w terminie jej braków formalnych. Stosownie natomiast do art. 37 § 1 zd. 1 p.p.s.a. pełnomocnik obowiązany jest przy pierwszej czynności procesowej dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub uwierzytelniony odpis pełnomocnictwa. Niedołączenie pełnomocnictwa procesowego jest brakiem formalnym, powodującym konieczność jego uzupełnienia w terminie 7 dni. Sąd stwierdził, że siedmiodniowy termin upłynął w sprawie 28 października 2009 r. Ponieważ pełnomocnik nie odpowiedział na wezwanie Sądu w wyznaczonym terminie, Sąd odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 w zw. z art. 58 § 3 p.p.s.a.
W skardze kasacyjnej na powyższe postanowienie A. W., A. W. – W s.c. zarzucili Sądowi na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. naruszenie przepisów postępowania, przez błędne zastosowanie art. 58 § 1 pkt 3 w zw. z art. 58 § 1 p.p.s.a., a także art. 37 § 1 zd. 1 p.p.s.a. poprzez przyjęcie, że skarga wniesiona przez skarżących była obciążona brakami formalnymi, w postaci braku pełnomocnictwa, podczas gdy skarga wniesiona za pośrednictwem Głównego Inspektora Transportu Drogowego była zaopatrzona zarówno w odpis pełnomocnictwa jak i w dowód uiszczenia opłaty skarbowej od powyższego pełnomocnictwa. W związku z tym naruszeniem skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W. oraz o zasądzenie kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej skarżący podnieśli, że skarga została zaopatrzona zarówno w odpis uwierzytelnionego pełnomocnictwa udzielonego przez skarżących radcy prawnemu, jak i w dowód uiszczenia opłaty skarbowej od tego pełnomocnictwa. Skarga wymienia te dokumenty, jako załączniki. Podkreślili, że organ II instancji nie utrwalił w aktach postępowania braku tych załączników przy skardze. A skoro brak takiej adnotacji, to nie można podzielić stanowiska organu II instancji, co do braku tych załączników. Nie sposób zatem uznać, że wniesiona skarga była obciążona brakami formalnymi. Sąd I instancji naruszył w tej sytuacji przepisy postępowania w stopniu mającym wpływ na wynik postępowania, błędnie przyjmując, że zachodzą przesłanki określone w art. 58 § 1 pkt 3 w zw. z art. 58 § 1 p.p.s.a. oraz art. 37 § 1 zd. 1 p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.
Podstawy, na których ją oparto, a którymi z mocy art. 183 § 1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny jest związany, zmierzają w istocie do podważenia zasadności odrzucenia skargi przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., w sytuacji, gdy – zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną – nie zawierała ona braków formalnych i wzywanie strony do jej uzupełnienia było bezzasadne.
Warunki formalne skargi, nieuzupełnienie których w zakreślonym terminie skutkuje jej odrzuceniem w myśl art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., zostały określone w art. 57 § 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem skarga powinna zawierać elementy wymienione w pkt 1-3 powołanej regulacji, a nadto winna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, przewidzianym w art. 46 p.p.s.a. W szczególności, w myśl art. 46 § 1 pkt 4 p.p.s.a. każde pismo strony powinno zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Według zaś § 3 cyt. przepisu do pisma należy dołączyć pełnomocnictwo, jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który przedtem nie złożył pełnomocnictwa.
W sprawie, w aktach sądowoadministracyjnych brak było pełnomocnictwa. Wbrew zarzutom skargi kasacyjnej wskazane przez jej autora okoliczności nie świadczą o tym, aby błędnie Sąd I instancji przyjął, że do skargi nie zostało załączone pełnomocnictwo. To, że w skardze odnotowano dołączenie tego załącznika nie świadczy o jego faktycznym złożeniu. Twierdzenie, że organ odwoławczy, za którego pośrednictwem została skierowana skarga do Sądu, przesłał ten środek prawny bez pełnomocnictwa, wcześniej rzekomo dołączonego, nie zostało wykazane.
Organ II instancji w piśmie z 25 września 2009 r., nadesłanym po wezwaniu Sądu o udzielenie informacji, czy do skargi dołączono opłacone pełnomocnictwo stwierdził, że dokument ten nie został złożony.
Jednocześnie nie można stwierdzić, że Sąd pierwszej instancji naruszył prawo wzywając pełnomocnika skarżącej do nadesłania pełnomocnictwa procesowego stosownie do art. 49 § 1 p.p.s.a., zgodnie z którym jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. W przypadku skargi, rygorem właściwym dla sytuacji nieuzupełnienia jej braków w terminie jest odrzucenie środka prawnego, o czym stanowi powołany art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a.
Bezspornym jest, że pełnomocnik strony nie nadesłał na wezwanie Sądu pełnomocnictwa, tym samym nie uzupełnił braków formalnych skargi w wyznaczonym terminie, a zatem zachodziły podstawy do jej odrzucenia.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 182 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.