Sygnatura:
6272 Wizy, zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, na osiedlenie się, wydalenie z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Hasła tematyczne:
Przywrócenie terminu
Skarżony organ:
Wojewoda
Data:
2009-10-01
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Treść wyniku:
Odmówiono przywrócenia terminu
Sędziowie:
Joanna Zdrzałka /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: SWSA Joanna Zdrzałka po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. S. U. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na decyzję Wojewody z dnia […] sierpnia 2009 r., Nr […] w przedmiocie zobowiązania cudzoziemca do opuszczenia terytorium RP – p o s t a n a w i a – odmówić przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi.

Uzasadnienie wyroku

Postanowieniem z dnia 01 grudnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny
w Rzeszowie odrzucił skargę E. S. U., na decyzję Wojewody z dnia […] sierpnia 2009 r., Nr […] w sprawie zobowiązania ww. cudzoziemca do opuszczenia terytorium RP.
Powodem odrzucenia skargi było nieuiszczenie należnego wpisu od skargi.
Postanowienie to zostało doręczone skarżącemu w dniu 18 grudnia 2009 r.
W dniu 6.01.2010 r. E. S. U. złożył w Sądzie wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi, uiszczając jednocześnie należny wpis w kwocie 300 zł w kasie Sądu.
We wniosku skarżący wskazał, iż niedochowanie terminu do uiszczenia wpisu nastąpiło wskutek okoliczności na które nie miał wpływu. Podniósł, iż pismem otrzymanym w dniu 15.10.2009 r. został wezwany do uiszczenia wpisu. Wobec tego, że jest obcokrajowcem i nie zna języka polskiego w mowie i piśmie sądził, iż wezwanie to stanowi odpowiedź Wojewody na złożoną przez niego skargę. Dopiero z treści postanowienia WSA w Rzeszowie, które otrzymał w dniu 18.12.2009 r., a które zostało mu przetłumaczone przez kolegę w dniu 19.12.2009 r. dowiedział się, iż jego skarga została odrzucona z powodu jej nieopłacenia.
Wskazał także, iż nie miał możliwości wcześniejszego złożenia wniosku o przywrócenie terminu, albowiem w Polsce poza kolegami z klubu sportowego (którzy tak jak on są obcokrajowcami) nie ma znajomych do których mógłby zwrócić się o przetłumaczenie pisma. Ponadto w dniach od 18.12.2009 r. do 30.12.2009 r. z powodu uszkodzenia nogi, nie mógł się poruszać (na dowód czego dołączył do wniosku zaświadczenie lekarskie – k. 24 akt sądowych).
Podniósł, iż niedochowanie terminu było skutkiem zaistnienia okoliczności od niego niezależnych, a sytuacja losowa w jakiej się znalazł, w szczególności to, iż jest obcokrajowcem spowodowała, że nawet przy dołożeniu maksymalnej staranności nie mógł uiścić wpisu w terminie. Tym samym, jego zdaniem, uprawdopodobnił brak winy
w uchybieniu terminu, zgodnie z art. 87 § 2 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jak również spełnił pozostałe przesłanki z § 1 i § 4 powołanego wyżej przepisu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Uchybienie terminu, bez względu na wielkość opóźnienia, Sąd zobowiązany jest wziąć pod uwagę z urzędu.
Możliwość przywrócenia terminu przewiduje art. 86 § 1 i 2 P.p.s.a., a warunki określa art. 87 P.p.s.a. Przepis ten stanowi, że stosowny wniosek wnosi się do sądu,
w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, w piśmie zawierającym wniosek należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu,
a równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała
w terminie.
Na wstępie należy wskazać, że tut. Sąd uznał, iż wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu został złożony z zachowaniem 7-dniowego terminu.
Z wniosku skarżącego wynika, iż postanowienie WSA w Rzeszowie z dnia 01.12.2009r., sygn. akt II SA/Rz 779/09 odrzucające skargę odebrał na poczcie w dniu 18.12.2009r., a w dniu następnym tj. 19.12.2009 r. zostało mu ono przetłumaczone i wówczas dowiedział się, że powodem odrzucenia jego skargi było nieuiszczenie wpisu (ten dzień należałoby przyjąć za datę kiedy ustała przyczyna uchybienia terminu). Jednakże w aktach sprawy zalega zaświadczenie lekarskie stwierdzające, iż "w dniach od 18.12.2009 do 30.12.2009 r. skarżący jest niezdolny do poruszania się i zaleca się leżenie i brak wysiłku fizycznego". Wobec braku informacji, czy skarżący mieszka sam czy też z innymi współlokatorami, czy w tym czasie ktoś sprawował nad nim opiekę (kontuzja nogi), tut. Sąd przyjął, iż dopiero w dniu 30.12.2009 r. ustała przyczyna uchybienia terminu i od tego dnia należy liczyć 7-dniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Uznać zatem należy, iż warunek z art. 87 § 1 P.p.s.a. został spełniony.
Rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi Sąd stwierdza, iż skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu.
W nauce prawa jak i orzecznictwie przyjmuje się, iż usprawiedliwione przyczyny uchybienia terminu do dokonania czynności są ograniczone do okoliczności, które nie tyle utrudniają, ale faktycznie uniemożliwiają dokonanie czynności nawet przy zachowaniu największej możliwej staranności takich jak: przerwę w komunikacji, powódź, pożar, inną katastrofę, nagłą chorobę strony przy równoczesnej niemożliwości wyręczenia się inną osobą, mylne poinformowanie strony o sposobie i terminie wniesienia środka zaskarżenia. – ("Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Komentarz", pod red. T. Wosia, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis 2005 str. 333).
Konieczną a zarazem podstawową przesłanką przywrócenia terminu jest brak winy po stronie podmiotu dokonującego danej czynności. Tut. Sąd zauważa, iż prowadzenie spraw w sformalizowanym postępowaniu sądowym wymaga od stron szczególnej staranności. W wyroku z dnia 28.06.2007 r., sygn. II OSK 479/07 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż o braku winy można zatem mówić wtedy, gdy mimo dołożenia przez stronę szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej, termin został naruszony. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (publ. system informatyczny LEX nr 344095).
Dopiero nagłe, nie dające się wcześniej przewidzieć zdarzenie, może stanowić uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na to, że zaistniałe w sprawie uchybienie terminu było niezawinione, przemawiające za uwzględnieniem wniosku
o przywrócenie terminu. W przeciwnym razie strona powinna zadbać z wyprzedzeniem o swoją sprawę, np. zaangażować do jej prowadzenia pełnomocnika, lub chociażby posłańca dla dokonania prostej czynności o charakterze technicznym (uiszczenia wpisu). – (por. postanowienie NSA z dnia 26.11.2008 r., sygn. akt II OZ 1231/08).
Reasumując, przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonywujący uprawdopodobni brak swojej winy i wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała cały czas. O braku winy można mówić wyłącznie wtedy, gdy zachodzi przeszkoda, której strona przy użyciu największego wysiłku nie mogła usunąć.
Takiego braku winy w uchybieniu terminu do uiszczenia wpisu od skargi nie wykazano.
W przedmiotowej sprawie E. S. U. podniósł, że nieznajomość języka polskiego w mowie i piśmie spowodowała, iż mylnie uznał, że przesłane do niego pisma z Sądu, w tym wezwanie o wpis, stanowią odpowiedź organu na złożoną przez niego skargę. Fakt, że jest obcokrajowcem przesądził o tym, że nie mógł uiścić wpisu w terminie.
Powyższa argumentacja nie zasługuje na uwzględnienie i w żaden sposób nie wskazuje na niemożność dokonania przez skarżącego czynności technicznej jaką jest uiszczenie wpisu.
Tut. Sąd w pełni zgadza się ze stanowiskiem zaprezentowanym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6.09.2001 r., sygn. V SA 165/01 (Lex nr 51270), mianowicie, iż "stosownie do treści art. 4 ustawy z dnia 7.10.1999 r. o języku polskim /Dz.U. Nr 90, poz. 999 ze zm./ język polski jest językiem urzędowym organów instancji i urzędów podległych m.in. konstytucyjnym organom państwa, a powołanych w celu realizacji zadań tych organów. Oświadczenia składane tym organom muszą być dokonywane w języku polskim (art. 5 ust. 2 cyt. ustawy). Nieznajomość języka polskiego nie może być uznana za okoliczność usprawiedliwiającą uchybienie terminu."
Fakt, iż skarżący jest obcokrajowcem i jak twierdzi nie zna języka polskiego winna skłonić go do skorzystania z pomocy tłumacza. Tymczasem jak wynika z akt sprawy E. S. U wnosząc skargę w języku polskim nie sygnalizował konieczności korzystania z pomocy tłumacza. Wręcz przeciwnie sam wniósł do tut. Sądu skargę jak i kolejne pisma (m.in. pismo z dnia 11.09.2009 r. – stanowiące uzupełnienie skargi), które sformułowane były w języku polskim, osobiście odbierał kierowaną do niego korespondencję. Dopiero na etapie złożenia wniosku o przywrócenie terminu skarżący wskazał na nieznajomość języka polskiego, co tut. Sąd uznał za argumentację skonstruowaną specjalnie na potrzeby pozytywnego rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu.
Podkreślić należy, iż skarżący mając świadomość nieznajomości języka polskiego, już na etapie składania skargi do WSA w Rzeszowie winien dochować należytej staranności w celu zapewnienia sobie pomocy przy prowadzeniu jego sprawy w postępowaniu sądowym np. korzystania z pomocy tłumacza.
W związku z powyższym Sąd kierując się zasadami doświadczenia życiowego, uznał, iż skarżący był w stanie dokonać w terminie czynności o jaką był wzywany i nie uprawdopodobnił okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu.
Mając na uwadze powyższe Sąd, działając w oparciu o art. 86 § 1 P.p.s.a., odmówił przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego.