IV SA/Wa 1396/08 – Wyrok WSA w Warszawie


Sygnatura:
6120 Ewidencja gruntów i budynków
Hasła tematyczne:
Administracyjne postępowanie
Skarżony organ:
Główny Geodeta Kraju
Data:
2008-08-26
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Agnieszka Wójcik
Aneta Dąbrowska
Marta Laskowska-Pietrzak /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Aneta Dąbrowska, Asesor WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant Joanna Kurek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2008 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia (…) maja 2008 r. nr (…) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej – oddala skargę –

Uzasadnienie wyroku

Główny Geodeta Kraju decyzją z dnia (…) maja 2008 r. po rozpatrzeniu wniosku T. S. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Głównego Geodety Kraju z dnia (…) lutego 2008 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa (…) z dnia (…) marca 2007 r. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję
W uzasadnieniu decyzji organ drugiej instancji przedstawił następujący stan sprawy.
Główny Geodeta Kraju decyzją z dnia (…) lutego 2008 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa (…) z dnia (…) marca 2007 r. utrzymującej w mocy decyzję Starosty (…) z dnia (…) stycznia 2007 r. orzekającej o odmowie wprowadzenia w operacie ewidencji gruntów i budynków prowadzonym dla obrębu ewidencyjnego W. zmian dotyczących wykazania na mapie ewidencyjnej zabudowań istniejących na działce ewidencyjnej nr (…). Główny Geodeta Kraju stwierdził, że z akt sprawy jednoznacznie wynika, że budynek usytuowany na działce ewidencyjnej nr (…), którego ujawnienia w operacie ewidencyjnym domaga się T. S. jest wkreślony na mapie ewidencyjnej wchodzącej w skład operatu ewidencyjnego prowadzonego dla obrębu W.
Rozpatrując ponownie sprawę Główny Geodeta Kraju wyjaśnił, że "pominięcie" budynku znajdującego się na działce ewidencyjnej nr (…) na innych mapach czy "opracowaniach" nie ma wpływu na ocenę prawidłowości podjętej przez Starostę (…) decyzji z dnia (…) stycznia 2007 r. i utrzymującej ją w mocy decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa (…) z dnia (…) marca 2007 r. Podstawą tej oceny jest mapa ewidencyjna obowiązująca w dniu wydania zaskarżonej decyzji, a na niej widnieje budynek usytuowany na działce ewidencyjnej nr (…).
Skargę na powyższą decyzję Głównego Geodety Kraju złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie T. S. W uzasadnieniu skargi nie zgodził się z argumentacją przedstawioną w zaskarżonej
decyzji. Wniósł o wydanie wyroku "nakazującego wycofanie wszystkich opracowań wykonanych w tej sprawie".
W odpowiedzi na skargę Główny Geodeta Kraju wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wojewódzki Sąd Administracyjny sprawuje, w zakresie swojej właściwości, kontrolę pod względem zgodności z prawem zaskarżonych aktów lub czynności organów administracji publicznej, przy czym kontrola Sądu sprowadza się do zbadania, czy organy administracji w toku rozpoznawania sprawy nie naruszyły prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy.
Skarga złożona w przedmiotowej sprawie nie może zostać uwzględniona ponieważ zaskarżona decyzja nie narusza prawa.
Należy podkreślić, że postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności jest samodzielnym postępowaniem administracyjnym, którego celem jest ustalenie, czy badana decyzja jest dotknięta wadą wymienioną w art. 156 § 1 kpa. Stwierdzenie, że wadliwość taka ma miejsce musi wynikać z przeprowadzonego postępowania dowodowego.
Organ nadzoru dokonując oceny, czy zachodzą przesłanki z art. 156 § 1 kpa, przede wszystkim obowiązany jest ustalić, w sposób niepozostawiający wątpliwości, stan faktyczny i prawny z daty wydania kontrolowanej decyzji. Ustaleń tych organ dokonuje na podstawie materiału dowodowego pozwalającego na wyczerpujące wyjaśnienie stanu sprawy oraz na ostateczne jej rozstrzygnięcie.
Niezależnie od tego należy podkreślić, iż orzekając w sprawie nieważności organ obowiązany jest z jednej strony mieć na względzie zasadę stabilności ostatecznych decyzji administracyjnych, z drugiej zaś wagę zarzutów odnoszących się do legalności wydanej decyzji. W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że z rażącym naruszeniem prawa (art. 156 § 1 pkt 2 kpa) mamy do czynienia wtedy, gdy treść decyzji jest jednoznacznie sprzeczna z treścią określonego przepisu prawa i gdy rodzaj tego naruszenia powoduje, iż decyzja taka nie może być zaakceptowana jako rozstrzygnięcie wydane przez organy praworządnego państwa.
W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa (…) z dnia (…) marca 2007 r. odmawiającej wprowadzenia w operacie ewidencji gruntów wsi W. zmiany dotyczącej istniejących zabudowań na działce (…)organ
nadzoru miał obowiązek zbadania, czy decyzja ta jest dotknięta jedną z wad wymienionych w art. 156 § 1 kpa.
Decyzja, której stwierdzenia nieważności domaga się skarżący dotyczyła odmowy wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów wsi W., gmina R. polegających na wykazaniu budynku, zlokalizowanego na działce nr (…) stanowiącej własność T. S.
Zagadnienia dotyczące prowadzenia ewidencji gruntów i budynków reguluje ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 ze zm.) oraz przepisy rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. Nr 38, poz. 454). Stosownie do treści art. 20 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 1 i ust. 3a ustawy, ewidencja gruntów i budynków obejmuje m.in. informacje dotyczące położenia budynków, ich przeznaczenia, funkcji użytkowych i ogólnych danych technicznych. W ewidencji gruntów i budynków wykazuje się także właściciela budynku. Zgodnie z treścią § 44 pkt 2 w/w rozporządzenia do zadań starosty związanych z prowadzeniem ewidencji gruntów i budynków należy utrzymanie operatu ewidencyjnego w stanie aktualności tj. zgodności z dostępnymi dla organu dokumentami i materiałami źródłowymi. W postępowaniu zwyczajnym organ prawidłowo ustalił, że na aktualnej mapie ewidencji gruntów wsi W. opracowanej na bazie mapy zasadniczej w skali 1: 2000, na działce (…) wykazany jest budynek i stan ewidencyjny przedmiotowej działki jest zgodny ze stanem prawnym i stanowi odzwierciedlenie stanu faktycznego.
Organ w postępowaniu nieważnościowym podkreślił w pierwszej kolejności, że podnoszone przez skarżącego zarzuty: naruszenia ustawy o gospodarce nieruchomościami, rozporządzenia w sprawie podziału nieruchomości i braku zgody konserwatora zabytków na podział nieruchomości nie mogą być rozpatrywane przez Głównego Geodetę Kraju.
Słusznie uznał Główny Geodeta Kraju, że decyzja Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa (…) z dnia (…) marca 2007 r. jest prawidłowa i nie można zarzucić jej rażącego naruszenia prawa. Stanowisko organu jest słuszne, choć uzasadnione enigmatycznie.
Uzasadnienie zaskarżonej decyzji nie omawia szczegółowo powodów wydanego rozstrzygnięcia. Naruszony został art. 107 § 3 kpa, który to przepis określa jak powinno wyglądać uzasadnienie wydanego przez organ administracji orzeczenia.
Uchybienie to zdaniem Sądu nie może być jednak podstawą uchylenia zaskarżonej decyzji. Zgodnie z treścią art. 145 § 1 pkt 1 lit. b i c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 roku Nr 153 poz. 1270 ze zm.) Sąd uchyla decyzję lub postanowienie w całości albo w części, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów postępowania, które:
daje podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego,
inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy
Naruszenie przepisów dotyczących sporządzenia uzasadnienia rozstrzygnięcia, nie jest naruszeniem, które może być podstawą do wznowienia postępowania, które to podstawy wymienione są w art. 145 § 1 pkt 1 – 8 kpa i art. 145 a kpa. Naruszenie to nie może być również podstawą uchylenia zaskarżonej decyzji, gdyż nie miało ono istotnego wpływu na treść rozstrzygnięcia. Uzasadnienie zawiera wskazanie podstawowych powodów, które legły u podstaw wydania przez Głównego Geodetę Kraju zaskarżonego rozstrzygnięcia.
Analiza akt postępowania administracyjnego i wydana w tej sprawie decyzja wskazuje, że organy administracji publicznej prowadząc postępowanie w sposób właściwy zastosowały przepisy procedury administracyjnej, jak również przepisy prawa materialnego.
Mając powyższe na względzie Sąd działając na podstawie przepisów art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji wyroku.