I SA/Gd 164/09 – Postanowienie WSA w Gdańsku


Sygnatura:
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Sygn. powiązane: II FZ 365/09
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2009-02-23
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Treść wyniku:
Przyznano wnioskodawcy wynagrodzenie
Sędziowie:
Małgorzata Gorzeń /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M.K. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi G.R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia […] nr […] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 rok postanawia przyznać wnioskodawcy kwotę 4392 zł (cztery tysiące trzysta dziewięćdziesiąt dwa złote – w tym 22% VAT) tytułem wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.

Uzasadnienie wyroku

G.R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia […] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia […] ustalającą podatnikowi wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. z tytułu przychodów z nieujawnionych źródeł lub nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach w kwocie 382.601 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 30 czerwca 2009 r. przyznał skarżącemu prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata.
Na tej podstawie, po wystąpieniu tutejszego Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej, pełnomocnikiem skarżącego został wyznaczony adwokat M.K., któremu skarżący w dniu 6 sierpnia 2009 r. udzielił stosownego pełnomocnictwa.
Wyrokiem z dnia 19 listopada 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę na wyżej opisaną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej.
Pismem z dnia 26 stycznia 2010 r. pełnomocnik skarżącego poinformował tutejszy Sąd, że nie stwierdził podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od tegoż wyroku. Jednocześnie pełnomocnik skarżącego wystąpił o zasądzenie na swoją rzecz kosztów udzielonej pomocy prawnej – opłaty za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, oświadczając, że opłata ta nie została zapłacona ani w całości, ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Wniosek pełnomocnika skarżącego zasługiwał na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W odniesieniu do pełnomocnika będącego adwokatem powyższą materię reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.), dalej jako Rozporządzenie, które w § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) stanowi, że w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji stawka minimalna za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji – 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Z kolei przepis § 18 ust. 1 pkt 1 lit. a) w/w rozporządzenia stanowi, że stawka minimalna wynosi w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna – stawkę obliczoną na podstawie § 6.
Ponieważ wartość przedmiotu sporu w niniejszej sprawie wynosiła ponad 200.000 zł, stawka minimalna ustalona na podstawie § 6 pkt 7 Rozporządzenia wynosi 7.200 zł.
Zgodnie zatem z powyższą regulacją należne pełnomocnikowi skarżącego wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, obliczone na podstawie § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. a) i § 6 pkt 7 Rozporządzenia, wyniosło 3600 zł netto (7200 zł x 50%). Powyższą kwotę podwyższono o stawkę 22% podatku od towarów i usług, stosownie do § 2 pkt 3 Rozporządzenia.
Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, na podstawie art. 250 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz powołanych przepisów Rozporządzenia, postanowił jak w sentencji.