Sygnatura:
6050 Obowiązek meldunkowy
Hasła tematyczne:
Ewidencja ludności
Skarżony organ:
Wojewoda
Data:
2010-01-15
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Tomasz Wykowski /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Tomasz Wykowski po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. I. na decyzję Wojewody […] z dnia […] października 2009 r. nr […] w przedmiocie zameldowania postanawia: 1. odrzucić skargę R. I., 2. zwrócić skarżącemu R. I. z urzędu kwotę 100 zł (sto złotych) uiszczoną tytułem wpisu sądowego.
Uzasadnienie wyroku
W dniu 18 grudnia 2009 r. R. I. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem Wojewody […], skargę na decyzję tego organu z dnia […] października 2009 r. nr […] w przedmiocie zameldowania.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Wojewoda podniósł przy tym, że zaskarżona do Sądu decyzja została wysłana R. I. na adres podany przez skarżącego jako adres do korespondencji i pomimo dwukrotnego awizowania została zwrócona przez Pocztę Polską do urzędu w dniu 18 listopada 2009 r. jako nie podjęta w terminie. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa decyzję Wojewody […] za skutecznie doręczoną R. I. należy uznać z dniem 17 listopada 2009 r., tj. z upływem ostatniego dnia czternastodniowego okresu od dnia pierwszego awiza, a tym samym termin do wniesienia skargi upłynął 17 grudnia 2009 r. Mając jednak na uwadze, że w dniu 26 listopada 2009 r. R. I. odebrał osobiście w tutejszym wydziale kopię decyzji Wojewody […] i został przy tym błędnie pouczony, że termin do wniesienia skargi do Sądu będzie liczony od 26 listopada 2009 r., to złożoną przez wymienionego skargę osobiście w Wydziale Spraw Obywatelskich […] Urzędu Wojewódzkiego w W. dnia 18 grudnia 2009 r. należy uznać za wniesioną w terminie do tego przewidzianym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
W myśl art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., zwanej dalej P.p.s.a.) skargę wnosi się do sądu administracyjnego w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi.
Trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi jest warunkiem jej dopuszczalności i obok warunków formalnych skargi podlega ocenie Sądu już na wstępnym etapie postępowania sądowoadministracyjnego. Trzeba przy tym podkreślić, iż badanie zachowania terminu do wniesienia skargi możliwe jest tylko wówczas, gdy decyzja administracyjna, a z takim aktem mamy do czynienie na gruncie niniejszej sprawy, została prawidłowo doręczona, a co za tym idzie wprowadzona do obrotu prawnego. Doręczenie (lub ogłoszenie) decyzji stanowi bowiem jej wprowadzenie do obrotu prawnego (tak Janusz Borkowski w: Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz., 6. wydanie, Wyd. C.H. Beck, s. 518, teza 3).
Doręczenie stronie decyzji otwiera nadto bieg trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
Problematyka doręczania pism w postępowaniu administracyjnym została uregulowana w przepisach art. 39-49 Kodeksu postępowania administracyjnego. Z przepisów tych wynika, iż ustawodawca wprowadził tak zwaną "kolejności doręczeń". I tak, w przypadku osób fizycznych pisma doręcza się w ich mieszkaniu lub miejscu pracy (art. 42 § 1 kpa). W przypadku nieobecności adresata pismo doręcza się, za pokwitowaniem, dorosłemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, jeżeli osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. O doręczeniu pisma sąsiadowi lub dozorcy zawiadamia się adresata, umieszczając zawiadomienie w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy to nie jest możliwe w drzwiach mieszkania (art. 43). W razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 42 i 43, zgodnie z art. 44 § 1 kpa:
1) poczta przechowuje pismo przez okres czternastu dni w swojej placówce pocztowej – w przypadku doręczania pisma przez pocztę,
2) pismo składa się na okres czternastu dni w urzędzie właściwej gminy (miasta) – w przypadku doręczania pisma przez pracownika urzędu gminy (miasta) lub upoważnioną osobę lub organ.
§ 2. Zawiadomienie o pozostawieniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w terminie siedmiu dni, licząc od dnia pozostawienia zawiadomienia w miejscu określonym w § 1, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata.
§ 3. W przypadku niepodjęcia przesyłki w terminie, o którym mowa w § 2, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru przesyłki w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od daty pierwszego zawiadomienia.
§ 4. Doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, a pismo pozostawia się w aktach sprawy.
Z powyższych regulacji dotyczących instytucji doręczenia zastępczego wynika, iż aby doręczenie takie mogło zostać uznane za skuteczne musi zostać spełniony podstawowy warunek pozostawania pisma do odbioru w placówce pocztowej przez okres 14 dni (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 lipca 2008 r. sygn. II OZ 762/08).
Warunek ten spełnia doręczenie zastępcze zaskarżonej w niniejszej sprawie decyzji. Z adnotacji poczty umieszczonych na przesyłce, która zawiera decyzję wynika bowiem, iż po raz pierwszy awizowano ją w dniu 3 listopada 2009 r. a zwrot do nadawcy nastąpił w dniu 18 listopada 2009 r. Od daty pierwszego awiza do dnia zwrotu do nadawcy upłynęło zatem pełne 14 dni. W takiej sytuacji doręczenie nastąpiło z upływem okresu 14 dni czyli w dniu 17 listopada 2009 r. Należy przy tym zauważyć, że w postępowaniu administracyjnym dopełniono wobec skarżącego obowiązku informacyjnego i pouczono go o treści art. 41 § 1 i § 2 kpa, tj. przepisu na mocy którego nałożono na stronę, jej przedstawiciela i pełnomocnika obowiązek zawiadamiania organu administracji publicznej o każdej zmianie adresu i o skutkach odstąpienia od tego obowiązku (dowód: zawiadomienie o wszczęciu postępowania administracyjnego z dnia […] lipca 2008 r. doręczone skarżącemu w dniu 6 sierpnia 2008 r. – k. 11, 13 akt administracyjnych).
Termin do wniesienia skargi upłynął zatem dla R. I. w dniu 17 grudnia 2009 r. Tymczasem skarżący skargę na decyzję Wojewody […] z dnia […] października 2009 r. nr […] wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 18 grudnia 2009 r. (dowód: prezentata umieszczona na skardze), a zatem z przekroczeniem wymaganego terminu.
Podnieść należy przy tym, że w związku z tym, iż decyzja organu II instancji została skarżącemu skutecznie doręczona w trybie art. 44 kpa, osobisty odbiór kopii decyzji przez skarżącego w siedzibie organu w dniu 26 listopada 2009 r. nie miał waloru doręczenia decyzji w rozumieniu art. 110 kpa, a zatem nie miał wpływu na bieg terminu do wniesienia skargi. W ocenie Sądu doręczenie to było jedynie przejawem realizacji prawa strony do czynnego udziału w postępowaniu i przysługującego w jego ramach uprawnienia do uzyskiwania z akt sprawy odpisów zawartych w nich dokumentów (art. 73 w zw. z art. 10 kpa).
Na sposób liczenia biegu terminu do wniesienia skargi nie mogła mieć również znaczenia okoliczność, iż organ w dniu 26 listopada 2009 r. tj. w dniu, w którym skarżący osobiście odebrał kopię decyzji w Wydziale Spraw Obywatelskich […] Urzędu Wojewódzkiego błędne pouczył skarżącego, że termin do wniesienia skargi będzie liczny od daty osobistego odbioru kopii decyzji, albowiem okoliczność ta może być badana jedynie w aspekcie zaistnienia przesłanek stanowiących podstawę ewentualnego wniosku o przywrócenie terminu.
Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, z mocy art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a. orzekł jak w pkt. 1 sentencji postanowienia. O zwrocie wpisu (pkt. 2 sentencji) orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 lit. a powołanej ustawy.