Sygnatura:
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2010-01-29
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Treść wyniku:
Przyznano prawo pomocy w zakresie częściowym
Sędziowie:
Diana Trzcińska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Diana Trzcińska po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. B. i W. B. o przyznanie im prawa pomocy w sprawie z ich skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 16 grudnia 2009 r. Nr […] w przedmiocie doprowadzenia wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem postanawia przyznać K. B. i W. B. prawo pomocy w zakresie częściowym przez zwolnienie od kosztów sądowych.

Uzasadnienie wyroku

K. i W. B. zwrócili się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Ze złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wnioskodawców wynika, że prowadzą oni wspólne gospodarstwo domowe, mając na utrzymaniu dwoje dzieci. Źródłem utrzymania małżonków są ich dochody z tytułu świadczeń rentowych, zasiłek dla bezrobotnych oraz dochody ze stosunku pracy w łącznej wysokości około 3 400 zł miesięcznie. Poza mieszkaniem o powierzchni 51 m2, wnioskodawcy żadnego majątku, oszczędności nie posiadają. We wniosku wskazano nadto, że dochody rodziny wnioskodawców są niewystarczające na pokrycie potrzeb czteroosobowej rodziny, dotkniętej ciężką chorobą córki i bezrobociem syna. Z tych też powodów małżonkowie korzystają z comiesięcznego debetu. Córka wnioskodawców jest dzieckiem niepełnosprawnym, rehabilitowanym. Koszty jej utrzymania są bardzo wysokie w związku z koniecznością zakupu środków higieny (pampersy), rehabilitacją, dojazdami do lekarzy. W celu ułatwienia procesu rehabilitacji córki małżonkowie zakupili samochód przystosowany dla osób niepełnosprawnych, którego zakup częściowo jest finansowany ze środków PFRON. Niezależnie jednak od tej pomocy, małżonkowie muszą ponosić koszty obowiązkowego ubezpieczenia auta, zakupu paliwa oraz raty kredytu, stanowiącej kwotę 960 zł miesięcznie. Na leki dla córki, środki jej higieny osobistej oraz rehabilitację wnioskodawcy wydają miesięcznie ponad 550 zł, na naukę syna – 150 zł miesięcznie, zaś na leki dla siebie – 200 zł miesięcznie. Opłaty z tytułu mediów wnioskodawcy oszacowali na kwotę około 650 zł miesięcznie. Podkreślili, że nie otrzymują żadnej pomocy z opieki społecznej, gdyż nie spełniają kryteriów dochodowych, nie posiadają żadnych oszczędności oraz jakichkolwiek innych źródeł dochodów.
Stosownie do treści art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami), prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Przyznanie zaś prawa pomocy w zakresie częściowym osobie fizycznej następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 cytowanej ustawy).
Mając na względzie fakt, że strony wniosły o zwolnienie od kosztów sądowych (wniosek zawarty w rubryce 4 formularza PPF), należało rozważyć, czy wnioskodawcy spełniają wyżej wymienione przesłanki przyznania im prawa pomocy w zakresie częściowym. Biorąc pod uwagę okoliczności wskazane we wniosku i dane zawarte w oświadczeniu wnioskodawców, w szczególności fakt niewysokich dochodów gospodarstwa domowego skarżących, z których utrzymać należy cztery osoby, brak oszczędności, majątku, fakt ciężkiej choroby córki skarżących oraz bezrobocie syna należało uznać, iż wykazali oni, że nie mają realnych możliwości finansowych pozwalających na poniesienie kosztów sądowych w niniejszej sprawie bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Wobec powyższego referendarz, na mocy przepisu art. 246 § 1 pkt 2 cytowanej wyżej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.