II SA/Ol 1013/09 – Wyrok WSA w Olsztynie


Sygnatura:
6209 Inne o symbolu podstawowym 620
644 Środki zapewniające wykonanie orzeczeń Sądu
Hasła tematyczne:
Wymierzenie grzywny
Skarżony organ:
Inspektor Sanitarny
Data:
2009-11-24
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Treść wyniku:
Orzeczono o wymierzeniu grzywny za niewykonanie wyroku
Sędziowie:
S.Bogusław Jażdżyk
Tadeusz Lipiński /sprawozdawca/
Zbigniew Ślusarczyk /przewodniczący/

Sentencja

Dnia 18 lutego 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Protokolant Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2010 roku sprawy ze skargi P. H. na niewykonanie przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 12 maja 2009 roku w sprawie o sygn. akt II SA/Ol 380/09 1. wymierza Państwowemu Powiatowemu Inspektorowi Sanitarnemu grzywnę za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 12 maja 2009 roku w sprawie o sygn. akt II SA/Ol 380/09 w kwocie 50 złotych (słownie: pięćdziesiąt); 2. zasądza od Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego na rzecz skarżącego P. H. kwotę 200 złotych (słownie: dwieście) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie wyroku

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że wyrokiem tutejszego Sądu z dnia 12 maja 2009r. (sygn. akt II SA/Ol 380/09) orzeczono o uchyleniu postanowienia z dnia "[…]" Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego oraz postanowienia Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia "[…]" o zawieszeniu postępowania w sprawie z wniosku P. H. z dnia "[…]" dotyczącego wydania zezwolenia na ekshumację zwłok O. i J. H.
Dnia 13 lipca 2009r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny otrzymał prawomocny wyrok sądu z dnia 12 maja 2009r. o sygn. akt II SA/Ol 380/09 wraz z aktami sprawy.
Pismem z dnia 22 września 2009r., które wpłynęło do Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w dniu 28 września 2009r., P. H. wezwał Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego do załatwienia sprawy ekshumacji zwłok po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
w Olsztynie z dnia 12 maja 2009r.
Następnie w dniu 25 października 2009r. P. H. wywiódł skargę na niezałatwienie sprawy po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 12 maja 2009r. (sygn. akt II SA/Ol 380/09). W skardze wniósł o wymierzenie grzywny Państwowemu Powiatowemu Inspektorowi Sanitarnemu
w wysokości 25.000 złotych. Skarżący podniósł, że po wyroku sądu stosowny organ nie podjął żadnych czynności w celu załatwienia sprawy. W opinii skarżącego kilkumiesięczna zwłoka i brak respektowania prawomocnego wyroku sądu stanowi rażące naruszenie prawa i zobowiązuje skarżącego do wniesienia tej skargi oraz żądania wymierzenia grzywny.
Decyzją z dnia "[…]" Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny odmówił wyrażenia zgody na ekshumację zwłok/szczątków J. i O. H.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi jako oczywiście bezzasadnej. W uzasadnieniu wskazano na to, że w czasie jaki upłynął pomiędzy zwrotem akt z sądu, a wniesieniem skargi przez P. H. organ wykonał szereg czynności związanych z postępowaniem wznowieniowym. Podniesiono także i to, że wezwanie skarżącego do załatwienia sprawy odnosiło się do postępowania wznowieniowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Podnieść należy, iż zgodnie z art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz
w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny.
Powołany przepis wprowadza szczególną sankcję dla organu administracji za bezczynność w rozpoznaniu sprawy występującą po wydaniu wyroku uchylającego wydane w sprawie rozstrzygnięcie. Przez niewykonanie wyroku należy rozumieć pozostawanie w bezczynności w podjęciu lub kontynuacji postępowania administracyjnego mającego na celu zakończenie sprawy decyzją administracyjną lub
w innej formie przewidzianej prawem. W przypadku wydania wyroku uchylającego wydane w sprawie orzeczenie organ administracji ma obowiązek załatwienia sprawy
w terminie określonym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego od daty doręczenia akt administracyjnych (art. 286 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
W niniejszej sprawie sąd uznał, iż organ pozostawał w bezczynności po wyroku sądu uchylającym postanowienia zapadłe w tej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 12 maja 2009r. orzekł o uchyleniu postanowienia z dnia "[…]" Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego utrzymującego w mocy postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia "[…]" o zawieszeniu postępowanie w sprawie wydania zezwolenia na ekshumację zwłok O. i J. H.. Wskazanym wyrokiem uchylono również postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia "[…]"
Z dniem 13 lipca 2009r., czyli z datą zwrotu akt administracyjnych do organu zaczął biec termin do załatwienia przedmiotowej sprawy. Organ rozstrzygnął tę sprawę
w dniu "[…]" ponieważ tego dnia Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny decyzją odmówił wyrażenia zgody na ekshumację zwłok J. i O. H. o co wnosił skarżący pismem z dnia 18 sierpnia 2008r.
W tym stanie sprawy należy uznać, że organ przez ponad 3 miesiące nie wykonał wyroku sądu, a brak jest podstaw do uznania, iż wyrok ten nie mógł być wykonany z przyczyn niezależnych od organu. Skoro zaś organ nie wykonał wyroku bez zbędnej zwłoki, to trzeba uznać, że pozostawał w bezczynności.
Należy zaznaczyć, że warunkiem dopuszczalności wniesienia skargi jest uprzednie pisemne wezwanie właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy. W niniejszej sprawie warunek ten został spełniony, bowiem pismem z dnia 22 września 2009r., które wpłynęło do organu w dniu 28 września 2009r., skarżący P. H. wezwał Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego do załatwienia niniejszej sprawy. O słuszności tego stwierdzenia przekonuje pierwsze zdanie wezwania, z którego wynika, że skarżący wzywa organ do załatwienia sprawy ekshumacji zwłok po wyroku sądu z dnia 12 maja 2009r., a przecież postępowanie w sprawie zakończonej cytowanym wyżej wyrokiem dotyczyło właśnie wniosku P. H. o wyrażenie zgody na ekshumację zwłok jego dziadków. To, że w dalszej części pisma poruszone zostały wątki dotyczące postępowania wznowieniowego nie może skutkować tym, iż pismo to utraciło cechy wezwania do załatwienia sprawy po wydanym wyroku.
Jednocześnie należy wskazać, że ustalenie wysokości wymierzonej grzywny pozostawione zostało miarkowaniu sądu, a jedynie jej górną granicę określono w art. 154 § 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który stanowi, że grzywnę, o której mowa w § 1, wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Sąd określając wysokość grzywny, bierze pod uwagę takie elementy, jak charakter sprawy, okres pozostawania przez organ w bezczynności oraz podjęte w danej sprawie przez organ działania w celu załatwienia sprawy. Sąd rozpoznający niniejszą sprawę uznał, iż wymierzona grzywna (50 złotych) stanowić będzie adekwatną dolegliwość.
Za orzeczeniem grzywny w takiej właśnie wysokości przemawia przede wszystkim to, że choć organ pozostawał po wyroku sądu w bezczynności co do rozpoznania wniosku skarżącego to w rzeczywistości wykonywał czynności zmierzające do rozstrzygnięcia sprawy dotyczącej ekshumacji zwłok J. i O. H.. Organ zaraz po otrzymaniu akt sprawy w dniu 13 lipca 2009r., pismem z dnia 14 lipca 2009r. zwrócił się do P. H. z prośbą o zajęcie jednoznacznego stanowiska odnośnie charakteru zgłoszonego żądania, a mianowicie wskazania czy w podaniu
z sierpnia 2008r. wnosi on o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzjami ostatecznymi Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego
z "[…]" Sąd daje wiarę także temu, że pełnomocnik skarżącego w sposób szczególny nie ułatwił organowi podjęcia decyzji kiedy w rozmowie telefonicznej w dniu 15 lipca 2009r. zakomunikował, że nie zamierza odpowiadać na pismo i oczekuje wszczęcia z urzędu postępowania w sprawie ekshumacji.
Kolejne czynności wykonane w sprawie ekshumacji, ale nie wniosku P. H., to postanowienie z dnia "[…]" o wznowieniu z urzędu postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną z dnia "[…]" w sprawie zezwolenia na ekshumację zwłok i pisma z dnia 22 lipca 2009r. do zainteresowanych osób. Następnie postanowieniem z dnia "[…]" Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny zawiesił wznowione postępowanie by je podjąć postanowieniem z dnia "[…]" i decyzjami z dnia "[…]" stwierdzić, że jego decyzje z dnia "[…]" w sprawie zezwolenia na ekshumację zwłok zostały wydane z naruszeniem prawa, ale jednocześnie odmówić ich uchylenia.
Po zakończeniu postępowania wznowieniowego decyzją z dnia "[…]" Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny odmówił wyrażenia zgody na ekshumację zwłok/szczątków J. i O. H..
Należy zauważyć, że z treści art. 154 § 3 p.p.s.a. wynika, że obecnie omawiana grzywna stanowi w istocie karę za ignorowanie przez organy administracji publicznej wyroków sądowych a nie środek przymusu organu do określonego zachowania się.
( Lex, Komentarz do art. 154 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.02.153.1270), [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze, 2006, wyd. II.)
Tak więc w ocenie sądu nie byłoby wskazane wymierzanie temu organowi bardzo dotkliwej kary pieniężnej. Należy zauważyć, że zwłoka w wydaniu decyzji przez organ nie była znaczna. Jednocześnie istotnym jest podnieść, że w czasie od otrzymania stosownych akt do wydania decyzji organ podejmował różne opisane wyżej czynności, wykazując aktywność w sprawie. Ponadto uznać należy argumentację podnoszoną przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego, który podał na rozprawie, że termin rozpatrzenia sprawy zbiegł się w czasie z aferami sanitarnymi na skalę krajową, tj. kwestią puszek z 20-letnim mięsem ze Szwecji oraz pandemią świńskiej grypy. W tej sytuacji trzeba podkreślić, że wymierzona grzywna – choć w nieznacznej wysokości – stanowi ewidentne upomnienie i jest jednoznacznym oraz wystarczającym sygnałem dla organu pokazującym mu jego uchybienie, pozwalającym jednocześnie wyprowadzić wniosek, iż w przyszłości tego rodzaju postępowanie się nie powtórzy.
Reasumując, sąd uwzględnił skargę wniesioną w trybie art. 154 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i wymierzył w pkt I wyroku grzywnę w granicach określonych w art. 154 § 6 powołanej ustawy.
O kosztach postępowania sądowego orzeczono w pkt II wyroku na podstawie art. 200 wskazanej ustawy.