I SA/Wr 1506/07 – Postanowienie WSA we Wrocławiu


Sygnatura:
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania
Hasła tematyczne:
Wstrzymanie wykonania aktu
Sygn. powiązane: II FSK 1267/08
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2007-10-01
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Treść wyniku:
*Odmówiono wstrzymania wykonania decyzji w całości
Sędziowie:
Ireneusz Dukiel /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia […] nr […] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. oraz określenia wysokości odsetek za zwłokę na skutek wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji.

Uzasadnienie wyroku

Pismem nadanym w Urzędzie Pocztowym w dniu 30 sierpnia 2007 r. J. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia […] nr […] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. oraz określenia wysokości odsetek za zwłokę wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W motywach swego wniosku skarżący wskazał, iż decyzja zawiera błędy merytoryczne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej: u.p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Jednakże, na zasadzie odstępstwa, nadając jednocześnie skardze charakter względnej suspensywności, kolejne paragrafy powołanego artykułu, przewidują możliwość wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, formułując przesłanki stosowania tej instytucji. Przepis art. 61 § 2 u.p.p.s.a. kierowany jest do organów, zaś podstawę prawną wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez sąd administracyjny stanowi art. 61 § 3 u.p.p.s.a. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Na uwadze należy mieć okoliczność, że instytucja przewidziana w art. 61 § 3 u.p.p.s.a. ma charakter szczególny – jako zasadę przyjmuje się bowiem, iż ostateczna decyzja administracyjna podlega wykonaniu. Z tych też przyczyn, to na skarżącym, składającym wniosek o zastosowanie tej instytucji, spoczywa ciężar co najmniej uprawdopodobnienia, iż wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności, ziści niebezpieczeństwo wyrządzenia stronie skarżącej znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie tych okoliczności powinno odnosić się do konkretnych grożących zdarzeń – wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, pozostających w logicznym związku z wykonaniem zaskarżonego aktu.
W analizowanym przypadku motywy wniosku strony skarżącej zostały ograniczone jedynie do wskazania na merytoryczne błędy zaskarżonej decyzji.
Skarżący nie tylko nie uprawdopodobnił, ale nawet nie zdefiniował jakiego rodzaju niebezpieczeństwo grozi jemu w przypadku wykonania decyzji. Na poparcie swego wniosku nie przywołał konkretnych okoliczności, które mogłyby sugerować wystąpienie tych skutków w jego sytuacji. W tych okolicznościach stwierdzić należy, iż Sąd nie dysponował materiałem pozwalającym na dokonanie w niniejszej sprawie oceny zaistnienia przesłanek art. 61 § 3 u.p.p.s.a., podczas gdy ciężar ich wykazania spoczywał właśnie na skarżącym.
Zważyć należy również, iż nie może stanowić podstawy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji stanowisko strony, iż decyzja obarczona jest błędami merytorycznymi. Badanie twierdzeń strony wymagających merytorycznej oceny aktu następuje dopiero na etapie rozpoznania skargi, nie zaś na etapie postępowania incydentalnego wywołanego wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu prawnego. Podstawę wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji może stanowić jedynie zaistnienie przesłanek określonych w powołanym art. 61 § 3 u.p.p.s.a., a zatem niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, te zaś okoliczności nie zostały przez skarżącego uprawdopodobnione.
Tak skonstruowany wniosek uniemożliwił dokonanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oceny zaistnienia przesłanek wyrażonych w treści art. 61 § 3 u.p.p.s.a.
W świetle powyższego wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji – jako nieuzasadniony – nie podlegał uwzględnieniu.
Z tych przyczyn i na podstawie art. 61 § 3 i 5 u.p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowił jak w sentencji.