Sygnatura:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2010-01-22
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Treść wyniku:
Zwolniono od kosztów sądowych
Sędziowie:
Halina Adamczewska-Wasilewicz /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2010r., na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia […], nr […] w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z tytułu podatku od towarów i usług postanowił: zwolnić skarżącego od kosztów sądowych

Uzasadnienie wyroku

Wraz ze skargą na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia
[…] Nr […] skarżący złożył wniosek (formularz PPF)
o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu wniosku strona wskazała, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych w sprawie, gdyż jest osobą starszą, schorowaną, obecnie na rencie.
W gospodarstwie domowym pozostaje z żoną-emerytką, która choruje od wielu lat na kamicę nerkową, a od kilku miesięcy także na raka tarczycy, co wiąże się z bardzo wysokimi kosztami leczenia oraz dojazdów do lekarza, gdyż skierowano ją na leczenie do G., a także koniecznością stosowania specjalnej diety. Ponadto skarżący podkreślił, że wraz z żoną nie mają zdolności kredytowej na zaciągniecie dodatkowych zobowiązań. Jak wskazał jego miesięczne wydatki na leki, czynsz, prąd, wyżywienie
i środki czystości wnoszą łącznie 2.300 zł, dodatkowo rata kredytu za samochód
w wysokości 600 zł oraz wydatki na benzynę ok. 400 zł. Ponadto skarżący oświadczył, że posiada mieszkanie o powierzchni 53 m2 oraz samochód osobowy marki Citroën C-3 o wartości 20.000 zł, obciążony kredytem 19.000 zł. Miesięczny dochód brutto skarżącego z tytułu renty, jak wskazał we wniosku wynosi 3.000 zł natomiast dochód jego żony z tytułu emerytury to 1.000 zł.
Skarżący oświadczył, że innych nieruchomości, oszczędności oraz przedmiotów wartościowych nie posiada.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie należy zauważyć, że przesłanki przyznania przez Sąd prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym tj. zwolnienia od kosztów sądowych określono w art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – zwanej dalej p.p.s.a.), zgodnie z którym przyznania prawa pomocy może żądać ten kto wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Zgodnie z powyższym przyznanie prawa pomocy następuje odpowiednio do wielkości wskazanego przez wnioskodawców możliwego uszczerbku w utrzymaniu koniecznym. Powołany przepis nie pozostawia wątpliwości co do tego, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne do uwzględnienia wniosku, spoczywa na wnioskodawcy. To strona bowiem powinna we wniosku wykazać, że istnieje przesłanka pozytywna dla przyznania prawa pomocy. Wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien być sporządzony rzetelnie
i powinny w nim znaleźć się wszelkie informacje niezbędne do oceny sytuacji majątkowej wnioskodawcy. Rozstrzygnięcie Sądu w tej kwestii zależy od tego, co zostanie udowodnione przez wnioskodawcę w tym zakresie.
Zawarte w formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy informacje dotyczące sytuacji materialnej skarżącego uzasadniają, zdaniem Sądu, przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Sąd wziął pod uwagę – poza podstawowymi wydatkami ponoszonymi przez skarżącego – szczególną okoliczność, a mianowicie, że żona skarżącego choruje na nowotwór. Powyższe niewątpliwie skutkuje wydatkami na leki oraz podróże do szpitali położonych w znacznej odległości od miejsca zamieszkania skarżącego, co generuje dodatkowo koszty. Sąd dał wiarę, że w związku z tymi okolicznościami dochód skarżącego i jego żony, pomimo że wynosi w łącznej wysokości miesięcznie 4.000 zł brutto, może być w tej sytuacji niewystarczający na pokrycie kosztów związanych z postępowaniem toczącym się przed Sądem.
W związku z tym Sąd na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.