I FSK 107/09 – Postanowienie NSA


Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Inne
Sygn. powiązane: I SA/Łd 906/08
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2009-01-23
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Zawieszono postępowanie
Sędziowie:
Barbara Wasilewska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : Sędzia NSA Barbara Wasilewska po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej kwestii zawieszenia postępowania kasacyjnego w sprawie ze skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 15 października 2008 r., sygn. akt I SA/Łd 906/08 w sprawie ze skargi R. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 22 kwietnia 2008 r., nr […] w przedmiocie określenia nadwyżki podatku należnego nad naliczonym do wpłaty za maj 2004 r. postanawia: zawiesić postępowanie.

Uzasadnienie wyroku

I FSK 107/09
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 15 października 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uwzględnił skargę R. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 22 kwietnia 2008 r. w przedmiocie określenia nadwyżki podatku należnego nad naliczonym do wpłaty za maj 2004 r.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji dokonując wykładni prowspólnotowej wykładni podniósł, że § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), który ograniczał prawo do odliczenia w przypadku, gdy sprzedaż towarów i usług została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nie uprawniony do ich wystawiania, w zakresie w jakim przeciwdziała nadużyciom prawa do dokonania odliczenia, jest zgodny z przepisami VI Dyrektywy. Organy chcąc jednak zastosować wynikającą z tego przepisu restrykcję powinny wpierw ustalić, czy Skarżący dokonując zakupów paliwa od kontrahenta, mógł przynajmniej przewidywać, że transakcje te stanowiły nadużycie, służące uzyskaniu korzyści podatkowej. Sąd zanegował natomiast stanowisko organu odwoławczego, że zasadne jest w oparciu o wskazany przepis rozporządzenia wykonawczego pozbawienie Skarżącego prawa do odliczenia tylko z tej przyczyny, iż wystawcą był podmiot niezarejestrowany jako podatnik VAT czynny w okresie rozliczeniowym, w którym powstało to prawo.
Skargę kasacyjną na to orzeczenie złożył Dyrektor Izby Skarbowej zarzucając mu naruszenie prawa materialnego § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. rozporządzenia, poprzez jego błędną interpretację polegającą na przyjęciu, iż przepis ten ma zastosowanie do sytuacji faktycznej zaistniałej po 31 kwietnia 2004 r. jedynie co do przypadków, w których podatnik mógł przynajmniej przypuszczać, że bierze udział w czynnościach zmierzających do ominięcia prawa podatkowego.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej jej autor wskazał, że przepis ten jest wyrazem przeciwdziałania nadużyciom, a więc realizuje cele zgodne z VI Dyrektywą. Uniemożliwia bowiem odliczenia podatku z dokumentu, nie spełniającego wymogów formalnych pozwalających na uznanie, że ma on walor faktury, gdyż pochodzi od podmiotu, który z racji tego, że nie dopełnił obowiązku rejestracji, nie był uprawniony do jej wystawienia.
Wskazać należy, że jeden ze składów orzekających Naczelnego Sądu Administracyjnego w postanowieniu z dnia 14 lipca 2009 r., w sprawie sygn. akt I FSK 748/08, zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z pytanie prejudycjalnym dotyczącym wykładni następujących przepisów prawa wspólnotowego:
1) czy zasady wspólnotowego systemu VAT, w szczególności art. 17 ust. 6 Szóstej Dyrektywy VAT (dyrektywa 77/388/EWG), nie sprzeciwiają się ustawodawstwu Państwa Członkowskiego, zgodnie z którym podatnik nie nabywa prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT wystawionej przez podmiot niezarejestrowany w ewidencji podatników podatku od towarów i usług?
2) czy dla odpowiedzi na pytanie pierwsze istotne jest, że:
a) nie ma wątpliwości, że transakcje wykazane w fakturze VAT podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT oraz, że rzeczywiście zostały dokonane;
b) faktura zawierała wszystkie dane, wymagane zgodnie z ustawodawstwem wspólnotowym;
c) ograniczenie prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez podmiot niezarejestrowany funkcjonowało w porządku krajowym przez dniem przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Wspólnoty?
3) czy odpowiedź na pytanie pierwsze uzależniona jest od spełnienia dodatkowych kryteriów (np. udowodnienia, że podatnik działał w dobrej wierze?).
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że rozstrzygnięcie niniejszej sprawy zależy od odpowiedzi na przedstawione pytanie prejudycjalne. Dlatego też, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 w zw. z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – powołana dalej jako "P.p.s.a.") postanowił zawiesić postępowanie do czasu udzielenia odpowiedzi przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich.