Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Inne
Sygn. powiązane: I SA/Kr 105/07
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2009-08-05
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Uchylono zaskarżone zarządzenie i przekazano sprawę do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny
Sędziowie:
Barbara Wasilewska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : Sędzia NSA Barbara Wasilewska po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia T. Sp. z o.o. w T. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z dnia 29 maja 2009 r. w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi kasacyjnej T. Sp. z o.o. w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 marca 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 105/07 w sprawie ze skarg T. Sp. z o.o. w T. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 27 listopada 2006 r. , nr od […] do nr […] oraz z dnia 12 kwietnia 2007 r., nr […] do nr […] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2002 r. oraz za miesiące styczeń i luty 2003 r. postanawia: uchylić zaskarżone zarządzenie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie wyroku

W niniejszej sprawie, w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziały Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 maja 2009 r. wezwano pełnomocnika Strony skarżącej w osobie doradcy podatkowego do uiszczenia wpisu sądowego od skargi kasacyjnej – wniesionej od wyroku tamtejszego Sądu z dnia 19 marca 2009 r., w sprawie ze skarg T. sp. z o.o. w T. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 27 listopada 2006 r. nr od […] do nr […] oraz dnia 12 kwietnia 2007 r. nr […], nr […] – w kwocie 1.739 złotych, stosownie do § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2003, Nr 221, poz. 2193 – powołane dalej jako "rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r.").
Na przedmiotowe zarządzenie zażalenie złożyła Strona. W oparciu o art. 227 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm., zwana dalej jako "P.p.s.a.") zaskarżyła je w całości. Sądowi pierwszej instancji zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 215 § 1, art. 230 i 231 wymienionej ustawy, w zw. z § 1 pkt 3 i § 3 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. przez błędną wykładnię skutkującą ustalaniem wpisu na kwotę 1.739 zł, w sytuacji gdy winien wynosić 750 zł. Wskazując na powyższe zarzuty wniesiono o uchylenie zaskarżonego zarządzenia w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu zażalenia Strona podniosła, iż przedmiotem sporu w niniejszej sprawie była kwestia prawidłowości rozliczenia przez Spółkę podatku naliczonego w kwocie łącznej, wynoszącej 72.282 zł. Przy czym, w ocenie Skarżącej zaskarżone zarządzenie wydane zostało z naruszeniem wyżej powołanych przepisów. Wpis sądowy od skargi kasacyjnej został w niniejszej sprawie niesłusznie ustalony na podstawie zawyżonej kwoty wpisu od skarg wszczynających postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym, bowiem sporządzając skargi bez pomocy prawnej Spółka zawyżyła wartość przedmiotu sporu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie, aczkolwiek z innych powodów niż w nim wskazane.
W niniejszej sprawie przedmiotem skarg do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego były decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 27 listopada 2006 r. oraz z dnia 12 kwietnia 2007 r. – utrzymujące w mocy decyzje Naczelnika […] Urzędu Skarbowego w K. z dnia 22 sierpnia 2006 r., którymi:
– za miesiąc styczeń, luty, maj i listopad 2002 r. określono kwotę różnicy podatku o której mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm. – powołana dalej jako "u.p.t.u.").
– za miesiąc marzec i wrzesień 2002 r. określono kwotę zobowiązania podatkowego oraz nadpłatę w podatku od towarów i usług;
– za miesiąc kwiecień, czerwiec, lipiec, sierpień, październik i grudzień 2002 r. określono kwotę zobowiązania podatkowego;
– za miesiąc styczeń i luty 2003 r. określono kwotę zobowiązania podatkowego oraz ustalono dodatkowe zobowiązanie podatkowe.
Wydając Zarządzenie w przedmiocie określenia wpisu od skargi kasacyjnej złożonej od wyroku Sądu rozstrzygającego łącznie co do tych skarg, Przewodniczący Wydziału poczynił dwa założenia. Po pierwsze przyjął, że wpis od skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie stanowić będzie sumę wpisów od skarg kasacyjnych określonych, stosownie do § 3 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r., odrębnie dla każdej sprawy, granice których wyznaczały skargi, objętej zaskarżonym wyrokiem. Z tym stanowiskiem należało się zgodzić. Nie miała więc racji Skarżąca podnosząc, że wpis od skargi kasacyjnej stanowić będzie połowę wpisu od skargi, wyliczonego na podstawie zsumowanej wartości przedmiotów zaskarżenia spraw (skarg), których dotyczył zaskarżony wyrok. Po drugie Przewodniczący Wydziału określił w niniejszej sprawie wpis od skargi kasacyjnej dla każdej ze spraw (skarg) jako połowę wpisu określonego na etapie postępowania pierwszoinstancyjnego dla skarg. Jednocześnie zadbał by tak określone wpisy od skarg kasacyjnych nie były niższe niż wymagane przez § 3 cyt. rozporządzenia minimum 100 zł. I ten pogląd można byłoby zaaprobować, pod warunkiem, że wpis dla skarg były określony w prawidłowej wysokości. Tak jednak nie było.
Podstawą określenia przez Przewodniczącego Wydziału wpisu od skarg była wartość przedmiotu zaskarżenia oznaczona przez Stronę, w pismach stanowiących odpowiedź na wystosowane w tym przedmiocie wezwania Sądu. Wartość ta nie we wszystkich sprawach odpowiadała rzeczywistej wartości przedmiotu zaskarżenia. Jednakże nie doszło do zawyżenia tej wartości, jak twierdzi Strona, lecz do jej zaniżenia. W tym miejscu warto odwołać się do poglądu wyrażonego przez NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 28 stycznia 2008 r., sygn. akt I FPS 7/07 (ONSAiWSA 2008, nr 2, poz. 24). Sąd stwierdził mianowicie, że w świetle przepisów art. 231 w zw. z art. 215 i art. 216 P.p.s.a. wartość przedmiotu zaskarżenia stanowi tylko ta część należności pieniężnej, która została zakwestionowana w skardze.
Powyższe ma istotne znaczenia, gdyż wpis od skargi kasacyjnej zgodnie z § 3 rozporządzenia wynosi połowę wpisu od skargi, nie mniej jednak niż 100 zł. Przy czym, pod pojęciem "połowy wpisu od skargi" użytym w § 3 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. rozumie się połowę wpisu należnego od skargi, a nie faktycznie uiszczonego (por. postanowienie z 30 maja 2008 r. Naczelnego Sądu Administracyjnego I FZ 199/08, publik. System Informacji Prawnej Lex – nr 479034).
W skargach do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego dotyczących decyzji za miesiące od stycznia do marca 2002 r. Strona podnosiła, że została pozbawiona do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego od zakupów związanych ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną (zakupów inwestycyjnych) w poprzednim okresie oraz przeniesienia odliczonej kwoty do rozliczenia w okresie późniejszym. Natomiast w skargach na pozostałe decyzje Skarżąca poza tym wskazała, iż pozbawiono ją również prawa do rozliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług zaliczonych do środków trwałych związanych ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną, poniesionych w tych konkretnych okresach rozliczeniowych. Innych ustaleń organów stanowiących podstawę do zmiany zdeklarowanych w korekcie kwot Strona nie zakwestionowała.
Przyjmując, więc za podstawę pogląd wyrażony we wspomnianej uchwale, należy wskazać, że jeśli w skardze na decyzje wymiarową dotyczącą jakiegoś konkretnego okresu rozliczeniowego (w podatku od towarów i usług będzie to najczęściej miesiąc) sporna między Stroną a organem była jedynie kwota do przeniesienia z poprzedniego okresu rozliczeniowego, to w takim przypadku nie będzie ona wpływała na wartość przedmiotu zaskarżenia w tej sprawie. Nie mniej jednak w tej sytuacji przedmiotem zaskarżenia nadal będzie decyzja obejmująca należność pieniężna, a więc zarówno od skargi, jak i od skargi kasacyjnej winien zostać pobrany wpis stosunkowy w wysokości minimalnej. Z tych względów uznać należy, że wpis o skargi kasacyjnej od wyroku Sądu I instancji w przedmiocie skarg na decyzje dotyczące miesięcy od stycznia do marca 2002 r. został ustalony w prawidłowej wysokości.
Natomiast odnośnie wpisów od skarg kasacyjnych od wyroku Sądu w zakresie pozostałych skarg wartość przedmiotu zaskarżenia stanowić będzie tylko zakwestionowana przez organ kwota, rozliczonego zgodnie z art. 20 ust. 4 u.p.t.u., podatku naliczonego, wynikającego z faktur dotyczących zakupów inwestycyjnych (środków trwałych), co do których organy zakwestionowały ich związek ze sprzedażą opodatkowaną. Nie będzie to kwota całego podatku naliczonego wynikająca z tych faktur, lecz jedynie podatek wykazany z tego tytułu w deklaracji korygującej jako podatek naliczony do odliczenia, gdyż w tym zakresie wpływała ona na kształt zobowiązania podatkowego. Ponadto, zwrócić należy uwagę, że organ w wydanych decyzjach uznał prawo Spółki do uwzględnienia, wynikającego z niektórych faktur zakupowych środków trwałych, podatku naliczonego w stosownej proporcji. Kwoty te będą więc zmniejszać kwotę sporu, a więc i wartość przedmiotu zaskarżenia w sprawach, w których to nastąpiło.
Zestawienie wartości przedmiotu zaskarżenia wyliczonej w prawidłowy sposób z wartością przyjętą przez Sąd prowadzi do wniosku, że wpis od skargi kasacyjnej wskazany w zaskarżonym zarządzeniu Przewodniczącego Wydziału nie był wpisem określonym w należytej wysokości. Wobec czego naruszony został § 3 w zw. z § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2003 r. Stanowiło to podstawę uchylenia przedmiotowego zarządzenia. Jest to działanie uprawnione, biorąc nawet pod uwagę, że wpis może zostać określony w wysokości wyższej niż poprzednio. Następstwem bowiem stwierdzenia przez Naczelny Sąd Administracyjny w toku wstępnej kontroli skargi kasacyjnej, byłoby jej cofnięcia w celu usunięcia dostrzeżonych braków – tu dotyczących wpisu. Uchylenie na tym etapie wadliwego zarządzenia pozwala tej sytuacji uniknąć.
Stosownie więc do poczynionych powyżej uwag Przewodniczący rozpatrując ponownie sprawę powinien określić prawidłową wartość przedmiotu zaskarżenia i dokonać korekty wpisu od skargi kasacyjnej oraz ewentualnie wezwać Stronę do jego uzupełnienia.
Nie zasługiwał na uwzględnienie wniosek Strony dotyczący zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego, ponieważ nie ma podstaw by w postępowaniu zażaleniowym stosować art. 203 P.p.s.a.
Z tych też względów na podstawie art. 185 § 1 w zw. z art. 197 § 1 i art. 198 P.p.s.a. należało postanowić jak w sentencji.