Sygnatura:
6139 Inne o symbolu podstawowym 613
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2010-01-14
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Treść wyniku:
Przyznano prawo pomocy w części poprzez zwolnienie od kosztów sądowych
Przyznano prawo pomocy w części poprzez zwolnienie od kosztów sądowych
Sędziowie:
Agnieszka Grosińska /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Dnia 17 lutego 2010 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale II – Agnieszka Grosińska po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2010 roku na posiedzeniu niejawnym wniosków T.C. i H.C. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi T.C. i H.C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia […] Nr […] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia postanawia przyznać skarżącym prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. AG
Uzasadnienie wyroku
II SA/Łd 55/10
Uzasadnienie
T. i H. C. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia.
W dniu 5 lutego 2010 r. do tut. Sądu wpłynął wniosek skarżących o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Ze złożonego na urzędowym formularzu oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, iż skarżący prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Małżonkowie osiągają dochody z tytułu emerytur w łącznej wysokości 2235 złotych. Posiadają dom o powierzchni 110 m kw położony na działce o powierzchni 581 m kw. Nie zadeklarowali posiadania żadnego innego wartościowego majątku, oszczędności ani papierów wartościowych. W uzasadnieniu wniosku skarżący podali, iż ponoszą znaczne wydatki związane z rehabilitacją i zakupem leków (ok. 300 złotych), jak również na utrzymanie domu. Wydatki na opał w skali roku kształtują się na poziomie 3500 złotych. Ponadto skarżący wskazali, iż spłacają kredyt zaciągnięty na wymianę okien i grzejników, którego miesięczna rata wynosi 485 złotych.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi zważył, co następuje:
Stosownie do przepisów art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.Nr 153 poz. 1270 z późn. zm.) – dalej p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Zgodnie zaś z art. 246 § 1 p.p.s.a. osobie fizycznej przyznaje się, na jej wniosek, prawo pomocy w zakresie całkowitym, jeżeli wykaże ona, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, jeżeli wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Przede wszystkim należy zauważyć, iż stosownie do powyższych przepisów, warunkiem przyznania stronie prawa pomocy jest wykazanie przez stronę, iż występują przesłanki uzasadniające jej udzielenie. W interesie skarżącego leży zatem przedstawienie wszelkich okoliczności, które wskazywałyby na fakt pozostawania w trudnej sytuacji materialnej. Ocena sytuacji materialnej nie sprowadza się tylko do stwierdzenia, że skarżący uzyskuje lub nie uzyskuje dochodów, ale również polega na zbadaniu, czy posiada on majątek oraz czy posiada obiektywnie rozumianą zdolność do zdobycia potrzebnych środków finansowych.
Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe.
Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy należy uznać, iż sytuacja osobista i materialna skarżących uzasadnia przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Na uwadze należało mieć bowiem fakt, iż skarżący są osobami starszymi, wydatkującymi część dochodów na leki i rehabilitację.
Wobec powyższego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w postanowieniu.
AG