Sygnatura:
6300 Weryfikacja zgłoszeń celnych co do wartości celnej towaru, pochodzenia, klasyfikacji taryfowej; wymiar należności celny
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Celnej
Data:
2009-12-03
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Andrzej Kania /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący – sędzia WSA Andrzej Kania po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.T. … na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia … września 2009 r. Nr … w przedmiocie klasyfikacji taryfowej towaru objętego procedurą dopuszczenia do obrotu postanawia: odrzucić skargę;
Uzasadnienie wyroku
W dniu … października 2009 r. (data nadania w placówce pocztowej) pełnomocnik skarżącej W.T.- … – adwokat złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia … września 2009 r. nr … .
Zarządzeniem z dnia 13 stycznia 2010 r. Przewodniczący posiedzenia niejawnego pozostawił wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu bez rozpoznania, gdyż pełnomocnik skarżącej – adwokat – wraz ze złożeniem wniosku nie uiścił wpisu sądowego od skargi w wymaganej wysokości 500 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Na wstępie wskazać należy, iż przedmiotem zaskarżenia w przedmiotowej sprawie nie jest należność pieniężna, gdyż zaskarżona decyzja Dyrektora Izby Celnej w W. utrzymała w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w S. z dnia … marca 2009 r. nr …, która została wydana w przedmiocie klasyfikacji taryfowej towaru objętego procedurą dopuszczenia do obrotu i nie spowodowała zmiany zastosowanej w zgłoszeniu celnym stawki celnej i wymiaru należności celnych.
W niniejszej sprawie skarga podlega zatem wpisowi stałemu, gdyż zgodnie z § 2 ust. 3 pkt 13 rozporządzenia Rady Ministrów z 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193 ze zm.), wpis stały w sprawach skarg, nieobjętych wpisem stosunkowym, z zakresu prawa celnego wynosi 500 zł.
Z akt sprawy wynika, iż wpis sądowy od skargi w wysokości … zł został uiszczony … listopada 2009 r., a zatem w niepełnej wysokości oraz po upływie trzydziestodniowego terminu przewidzianego do wniesienia skargi. Termin bowiem do wniesienia skargi w przedmiotowej sprawie upływał z dniem … października 2009 r.
Zgodnie z art. 219 i art. 221 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) – dalej ustawy p.p.s.a. – opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie; gotówką do kasy sądu lub na jego rachunek bankowy. Pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania lub odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej.
Z powyższych unormowań prawnych wynika, iż wnosząc skargę podlegającą wpisowi stałemu profesjonalny pełnomocnik jest zobowiązany do jej należytego opłacenia bez wezwania sądu. Nie oznacza to jednak obowiązku równoczesnego dokonania opłaty wraz z wniesieniem pisma, jednakże opłata taka winna być uiszczona najpóźniej w takim terminie, jaki jest dopuszczalny do złożenia pisma podlegającego tej opłacie. Wyjaśnić również należy, iż uchybienie obowiązkowi należytego opłacenia pisma podlegającego opłacie stałej może polegać zarówno na niewniesieniu takiej opłaty lub wniesieniu jej w wysokości innej niż określona w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (v. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Komentarz, Zakamycze, 2005, str. 547, 548).
Jednocześnie Sąd zauważa, iż przepis § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia Rady Ministrów – obowiązujący do 17 marca 2006 r. i stanowiący podstawę do wzywania przez Sąd skarżącego reprezentowanego przez adwokata lub radcę prawnego do uiszczenia wpisu stałego od skargi – mocą wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 7 marca 2006 r. sygn. akt SK 11/05 został uznany za niezgodny z art. 221 ustawy p.p.s.a. oraz art. 2 Konstytucji RP i utracił moc.
Z tych względów i na podstawie art. 221 ustawy p.p.s.a, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowił jak w sentencji.