Sygnatura:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Hasła tematyczne:
Przywrócenie terminu
Sygn. powiązane: II FZ 575/09
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2009-06-10
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Treść wyniku:
*Odmówiono przywrócenia terminu do dokonania innej czynności
Sędziowie:
Anetta Chołuj /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anetta Chołuj po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi M. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia […] nr […] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia odmówić przywrócenia terminu.

Uzasadnienie wyroku

W dniu 6 maja 2009 r. M. K. wniósł skargę na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia […], nr […] w przedmiocie niedopuszczalności odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego […] z dnia […], nr […], ustalającej odpowiedzialność podatkową skarżącego, jako członka zarządu, za Fundację A z siedzibą we W..
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału I z dnia 17 czerwca 2009 r. M. K. został wezwany do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie […] zł, w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. Odpis zarządzenia doręczono skarżącemu osobiście w dniu 30 czerwca 2009 r.
W piśmie nadanym w dniu 10 lipca 2009 r. skarżący wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W uzasadnieniu wskazał, że w dniach od […] do […] przebywał poza W. i nie miał możliwości wykonania zarządzenia z dnia 17 czerwca 2009 r. w zakreślonym terminie. Podkreślił, że po powrocie do domu, bez zbędnej zwłoki wykonał zarządzenie, to jest wniósł o przyznanie mu prawa pomocy.
Do wniosku o przywrócenie terminu skarżący załączył datowany na dzień 30 czerwca 2009 r. wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Należy stwierdzić, że pomimo zatytułowania pisma sądowego jako "wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy", istotą żądania skarżącego było zachowanie siedmiodniowego terminu do uiszczenia wpisu od skargi, wyznaczonego mu zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 17 czerwca 2009 r. O ile bowiem wniosek o przyznanie prawa pomocy może zostać wniesiony na dowolnym etapie postępowania, to tylko jego złożenie w terminie wyznaczonym na uiszczenie wpisu od skargi, nie będzie skutkowało odrzuceniem tej skargi z powodu braku wpisu na mocy art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – zwanej dalej jako p.p.s.a.
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 i 87 § 2 p.p.s.a. strona może wnosić o przywrócenie uchybionego terminu do dokonania czynności, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie to nie nastąpiło z jej winy. Art. 87 § 1 p.p.s.a. wymaga natomiast, aby wniosek ten został złożony w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przeszkody, skutkującej uchybieniu tego terminu.
Przesłanką merytoryczną przywrócenia terminu jest zatem brak zawinienia strony przy jego uchybieniu. Należy stwierdzić, że chodzi tu o zachowanie należytej staranności w prowadzeniu sprawy, charakteryzującej osobę dbającą o własne interesy. Innymi słowy, chodzi tu o taką sytuację, gdy przyczyną opóźnienia są wyłącznie okoliczności zewnętrzne i obiektywne.
W przypadku wniosku o przywrócenie terminu, ustawodawca złagodził rygor dowodowy, ustanawiając stronie jedynie obowiązek uprawdopodobnienia przytoczonych przez nią okoliczności. Oznacza to, że strona musi jedynie wykazać duże prawdopodobieństwo, że przytoczone przez nią okoliczności miały miejsce.
Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że nie ma podstaw do uznania, że skarżący uchybił terminowi do uiszczenia wpisu w sposób niezawiniony. Wymaga podkreślenia, że skarżący odebrał zarządzenie z dnia 17 czerwca 2009 r. w przeddzień swojego wyjazdu, to jest 30 czerwca 2009 r. i jeszcze tego samego dnia sporządził wniosek o przyznanie mu prawa pomocy. Z twierdzeń skarżącego nie wynika, aby wyjeżdżał on poza granice kraju, a tym samym, mógł on sporządzony przez siebie wniosek nadać w dowolnym urzędzie pocztowym. Zgodnie bowiem z art. 83 § 3 p.p.s.a. oddanie pisma w polskim urzędzie pocztowym jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu.
Brak jest też jakichkolwiek podstaw, aby uznać, że w trakcie wyjazdu lub w dniach go poprzedzających skarżący znajdował się w szczególnej sytuacji życiowej, która uniemożliwiłaby mu odpowiednie zareagowanie na zarządzenie z dnia 17 czerwca 2009 r.
Należy wobec tego uznać, że skarżący pomimo posiadania obiektywnej możliwości nadania wniosku o przyznanie prawa pomocy, z zachowaniem siedmiodniowego terminu do uiszczenia wpisu od skargi, nie wykazał należytej staranności w sprawie.
Wobec czego w oparciu o art. 86 § 1 p.p.s.a. orzeczono jak na wstępie.