Sygnatura:
6192 Funkcjonariusze Policji
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Komendant Policji
Data:
2009-07-29
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Treść wyniku:
Oddalono wniosek
Sędziowie:
Małgorzata Włodarska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Włodarska po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A. K. w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w […] z dnia […] stycznia 2008 r., Nr […] w przedmiocie zawieszenia w czynnościach służbowych postanawia: oddalić wniosek.

Uzasadnienie wyroku

Wnioskiem z 20 stycznia 2010 r. skarżąca – A. K. wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, wskazując na swoją trudną sytuację materialną. Wydane w związku z rozpatrzeniem tego wniosku postanowienie referendarza sądowego z dnia 22 stycznia 2010 r. utraciło moc wobec wniesionego przez skarżącą pismem z dnia 5 lutego 2010 r. sprzeciwu. Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), dalej powoływanej jako "p.p.s.a." w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, postanowienie przeciwko któremu został wniesiony traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd.Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:Wniosek skarżącej podlega oddaleniu, ponieważ brak jest podstaw do jego rozpoznania w niniejszej sprawie.Zgodnie bowiem z przepisem art. 239 pkt 1 lit. d p.p.s.a. strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach ze stosunków pracy i stosunków służbowych, nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych. Przedmiotem niniejszej sprawy jest zawieszenie w czynnościach służbowych skarżącej – funkcjonariusza policji, a więc w sprawie tej – ze stosunku służbowego, skarżąca jest ustawowo zwolniona z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych. Wobec tego brak jest podstaw prawnych do przyznania skarżącej prawa pomocy w żądanym przez nią zakresie i to bez względu na jej sytuację materialną i rodzinną.Wskazać jednak należy, że koszty sądowe, z których zwolnienia domaga się skarżąca obejmuje tylko opłaty sądowe (wpis i opłatę kancelaryjną) i zwrot wydatków (np. należności tłumaczy, kuratorów, koszty ogłoszeń itp.) – art. 211, 212 §1 i art. 213 p.p.s.a. I z tych właśnie kosztów skarżąca jest zwolniona na mocy ustawy. Zwolnienie to jednak nie obejmuje obowiązku zwrotu kosztów postępowania wynikającego z innych przepisów (art. 248 p.p.s.a.). Te inne przepisy to np. art. 200-204 i art. 208 p.p.s.a. Stosownie do tych przepisów zwolnienie od kosztów sądowych nie obejmuje np. zwrotu kosztów postępowania między stronami, a do takich zalicza się zwrot kosztów postępowania kasacyjnego stronie, która wniosła skargę kasacyjną, od skarżącego – jeżeli w wyniku uwzględnienia skargi kasacyjnej zostanie uchylony wyrok sądu pierwszej instancji uwzględniający skargę (art. 203 pkt 2 p.p.s.a.). Dlatego też przyznanie skarżącej prawa pomocy – także z mocy ustawy, nie chroni jej przed odpowiedzialnością finansową za wynik postępowania, o której sąd administracyjny orzeka stosownie do art. 209 p.p.s.a. (vide: S. Babiarz, B. Dauter., M. Niezgódka- Medek (w) Koszty postępowania w sprawach administracyjnych i sądowoadministracyjnych, Lexis Nexis, Warszawa 2007 r. s. 247). Ustawodawca nie przewidział, bowiem możliwości zwolnienia z obowiązku ponoszenia tych kosztów.Mając na uwadze powyższe, uznając wniosek skarżącej za bezzasadny, orzeczono na podstawie art. 243 § 1 w zw. z art. 239 pkt 1 lit. d i art. 248 p.p.s.a., jak w sentencji postanowienia.