Sygnatura:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Skarżony organ:
Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej
Data:
2010-06-21
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
S. Katarzyna Matczak /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.S. na decyzję Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia "[…]" Nr "[…]" w przedmiocie przyznania zasiłku celowego na zakup obuwia postanawia odrzucić skargę. WSA/pos.1- sentencja postanowienia
Uzasadnienie wyroku
Decyzją z dnia "[…]" Nr "[…]" działający z upoważnienia Burmistrza Miasta Główny Specjalista ds. świadczeń środowiskowych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, działając na podstawie art. 7 pkt 5, 6, art. 8 ust 1 pkt 1, art. 17 ust. 1 pkt 5, art. 39 ust. 1 i 2, art. 98 i art. 109 ustawy o pomocy społecznej, przyznał A.S. zasiłek celowy na zakup obuwia w wysokości 30 zł oraz odmówił przyznania pomocy w formie zasiłku celowego na zakup: żywności, gazu, środków czystości, opłacenie rachunku za energię elektryczną oraz czynsz. Pouczono stronę o możliwości zaskarżenia decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.W dniu 14 kwietnia 2010r. A.S. (drogą e-mailową) przesłał do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na działalność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, który w sposób rażący narusza prawo przyznając mu świadczenie w tak niskiej kwocie decyzją z dnia "[…]". Wyjaśnił, iż brak jest jakichkolwiek podstaw do przyznania tak niewielkiej pomocy. Zarzucił także niewłaściwe działanie pracownika, który dokonywał wywiadu środowiskowego w jego mieszkaniu w związku z przyznaną pomocą.Na wezwanie Sądu skarżący podpisał nadesłaną skargę.Skarga powyższa została przekazana stosownie do art. 54 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi według właściwości do organu administracji, ze wskazaniem na tryb wnoszenia skarg do sądu administracyjnego.W odpowiedzi na skargę Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej wniósł o jej odrzucenie, a w przypadku nie uwzględnienia tego wniosku o jej oddalenie. Wyjaśnił, iż skarżący A.S. zarzucił niewłaściwe działanie przez Dyrektora MOPS w sprawie przyznanej pomocy ze środków pomocy społecznej. Wyjaśnił, że skarżący jest podopiecznym ośrodka, korzysta z pomocy MOPS zgodnie z ustawą o pomocy społecznej. Od wskazanej decyzji strona nie złożyła odwołania. Podał, że poza przyznaną pomocą w skarżonej decyzji stronie przyznano także pomoc w postaci zakupu posiłków od stycznia do czerwca 2010r. na łączną kwotę 1100 zł.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:Stosownie do art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej.Merytoryczne badanie legalności aktów administracyjnych poddanych kognicji sądownictwa administracyjnego jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy skarga na nie jest dopuszczalna, tzn. gdy przedmiot sprawy należy do właściwości Sądu, bowiem dotyczy działalności organów administracji publicznej, skargę wniesie uprawniony podmiot po wyczerpaniu środków zaskarżenia oraz gdy spełnia ona wymogi formalne i zostanie złożona w terminie.W niniejszej sprawie skarga jest niedopuszczalna, gdyż nie został przez stronę skarżącą wykorzystany tryb postępowania poprzedzający wniesienie skargi.Przedmiotem skargi jest decyzja organu pierwszej instancji z dnia "[…]" Nr "[…]", którą przyznano skarżącemu zasiłek celowy na zakup obuwia w wysokości 30 zł oraz odmówiono przyznania zasiłku celowego na pozostałe zgłoszone potrzeby. Decyzja ta została wydana przez organ pierwszoinstancyjny i wobec powyższego decyzja ta nie posiadała przymiotu decyzji ostatecznej, na którą służy skarga do sądu administracyjnego.Stosownie bowiem do art. 127 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071, ze zm.) zwana dalej: Kpa, od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji. Właściwym organem do złożenia odwołania od takiej decyzji jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze i dopiero od decyzji wydanej przez ten organ służy skarga do sądu administracyjnego. Pouczenie o możliwości wniesienia odwołania zostało zawarte w skarżonej decyzji lecz A.S., jak wynika z odpowiedzi na skargę, nie wniósł takiego odwołania.Z zasady określonej w art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) zwanej dalej: ustawą ppsa, wynika, że skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, przewidziany w ustawie – art. 52 § 2 tej ustawy.Wobec powyższego z uwagi na okoliczność, iż niniejsza skarga dotyczy decyzji Dyrektora Miejskiego ośrodka Pomocy Społecznej wydanej jako decyzja pierwszoinstancyjna, od której służyło odwołanie, nie spełnia wymogów o których mowa w art. 52 § 1 ustawy ppsa. Skargę można bowiem wnieść dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia jakie służyły stronie, zaś w tej sprawie skarżący nie wykorzystał takiego środka zaskarżenia, gdyż nie złożył odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.Wobec powyższego, na podstawie art. 58 § 1 pkt. 6 w zw. z art. 52 § 1 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł o odrzuceniu skargi.