Sygnatura:
6116 Podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata skarbowa oraz inne podatki i opłaty
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2010-05-12
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Treść wyniku:
Przyznano prawo pomocy w całości
Sędziowie:
Monika Hennig /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Monika Hennig po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. B. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego […] z dnia […] Nr […] w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej i umorzenia postępowania w sprawie postanawia przyznać skarżącemu prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Uzasadnienie wyroku
Z. B. wnioskiem z dnia 27 maja 2010 r. zwrócił się o zwolnienie od kosztów sądowych, w tym wpisu od skargi określonego w kwocie 200 zł oraz o ustanowienie adwokata.Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Jednocześnie ustanowienie dla strony adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego wymaga dodatkowego złożenia przez wnioskodawcę osobistego oświadczenia o niezatrudnianianiu lub niepozostawaniu w innym stosunku prawnym z ww., przy czym nie dotyczy to adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego ustanowionego na podstawie przepisów o prawie pomocy (art. 246 § 3 p.p.s.a.).W myśl art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.Powołane przepisy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 p.p.s.a. Zatem rzeczą wnioskodawcy jako zainteresowanego jest wykazanie, iż jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione. Ze złożonego przez wnioskodawcę oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach oraz dołączonych dokumentów wynika, że prowadzi on sam gospodarstwo domowe, jest osobą niepełnosprawną (dowód: kopia orzeczenia o stopniu niepełnosprawności z dnia 5 sierpnia 2009 r.), zarejestrowany jest w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku, w okresie od 1 maja do 30 czerwca 2010 r. korzystał ze świadczeń pomocy społecznej w formie zasiłku okresowego z powodu długotrwałej choroby wypłacanego w kwocie 238,50 zł (dowód: kopia decyzji MOPS z dnia 19 kwietnia 2010 r.), dodatkowo w maju i czerwcu br. otrzymał kwoty po 50 zł na zakup leków i wyżywienia, posiada dom o powierzchni 48 m2 oraz nieruchomość rolną powierzchni 0.72 ha.Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, które uznano za wiarygodne, stwierdzić należy, iż skarżący wykazał, że nie ma realnych możliwości finansowych poniesienia jakichkolwiek kosztów postępowania. Za taką oceną przemawia okoliczność, że pozostaje on bez pracy i nie posiada oszczędności. Istotnym jest także, że ze względu na brak dochodów, orzeczoną niepełnosprawność oraz długotrwałą chorobę korzysta ze świadczeń pomocy społecznej.Z tych względów uznano, że wnioskodawca spełnia ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy i na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.