Sygnatura:
6536 Ulgi w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej (art. 34 i 34a ustaw
Hasła tematyczne:
Wstrzymanie wykonania aktu
Skarżony organ:
Inne
Data:
2010-06-25
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Oddalono zażalenie
Sędziowie:
Marzenna Zielińska /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Zielińska po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. z dnia 18 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Ol 120/10 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia […] grudnia 2009 r., nr […] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w części dotyczącej składek finansowanych przez osoby ubezpieczone nie będące płatnikiem składek postanawia: oddalić zażalenie
Uzasadnienie wyroku
Postanowieniem z dnia 18 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Ol 120/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w O. odmówił A. K. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie z jego skargi na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia […] grudnia 2009 r., nr […] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w części dotyczącej składek finansowanych przez osoby ubezpieczone nie będące płatnikiem składek.W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, iż we wniesionej na powyżej wskazaną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych skardze, skarżący A. K. zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania tej decyzji.Wskazał również na treść art. 61 § 1 i 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a.Sąd pierwszej instancji wskazał również, iż rozpoznanie wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania decyzji umarzającej postępowanie w sprawie umorzenia należności z tytułu składek, wymagało w pierwszej kolejności dokonania analizy, czy decyzja tego rodzaju posiada przymiot wykonalności i w tym zakresie, powołując się na orzecznictwo sądowoadministracyjne i piśmiennictwo podniósł, że przedmiotem ochrony tymczasowej mogą być bowiem jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu zaś należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w akcie. Nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania, a co za tym idzie nie każdy wymaga wykonania. Nie kwalifikują się do wykonania te spośród aktów prawnych, które dla sprowadzenia stanu prawnego lub faktycznego w nim określonego nie wymagają czynności podmiotów uprawnionych. W rzeczywistości więc problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone obowiązki. Wobec powyższego Sąd pierwszej instancji uznał, iż decyzja umarzająca postępowania w sprawie umorzenia należności z tytułu składek należy do kategorii aktów administracyjnych nie podlegających wykonaniu, bowiem nie wymaga ona żadnej czynności strony, nie nakłada ona na stronę żadnych obowiązków ani też nie ustanawia nakazu określonego zachowania, nie zmienia ona też dotychczasowej sytuacji strony na niekorzyść.Ponadto Sąd pierwszej instancji wskazał, że wniosek o wstrzymanie decyzji i tak nie mógłby zostać uwzględniony, bowiem skarżący nie wykazał zaistnienia określonych we wskazanym wyżej przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a. przesłanek.Zażaleniem pełnomocnik A. K., J. K. zaskarżyła powyższe postanowienie, wnosząc o przeanalizowanie sprawy i orzeczenie zgodnie z wnioskiem o wstrzymanie decyzji.Podniosła, iż w jej ocenie zaskarżone postanowienie jest niezgodne z zasadami współżycia społecznego, a jego wykonanie spowoduje doprowadzenie do ruiny życiowej całe dotychczasowe jej życie.Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:Zażalenie nie znajduje usprawiedliwionych podstaw.Trafnie Sąd pierwszej instancji uznał, iż przede wszystkim ocenić należało czy decyzja umarzająca postępowanie w sprawie umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w części dotyczącej składek finansowanych przez osoby ubezpieczone nie będące płatnikami składek, posiada przymiot wykonalności.Również trafnie ocenił, powołując się na ugruntowane w orzecznictwie sądów administracyjnych stanowisko odnośnie wykonalności aktów lub czynności organów administracji, iż w przedmiotowej sprawie zaskarżona skargą z dnia 4 lutego 2010 r. decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie stanowi aktu nadającego się do wykonania lub podlegającego wykonaniu z uwagi na fakt, iż nie nakłada ona na stronę żadnych obowiązków czy nakazuje stronie określone zachowanie.Skoro zaś przedmiotem sądowej ochrony tymczasowej, określonej w art. 61 § 3 p.p.s.a., gdzie przewidziano możliwość wstrzymania wykonania w całości lub części aktu lub czynności na wniosek strony, mogą być jedynie te akty lub czynności, które nadają się do wykonania, to w przedmiotowej sprawie Sąd pierwszej instancji prawidłowo uznał, iż nie można zastosować tej instytucji w stosunku do skarżącego A. K..Zgodzić się również należy ze stanowiskiem, iż wniosek strony nie mógłby zostać uwzględniony z uwagi na brak jego uzasadnienia, bowiem jak wynika z treści powołanego art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może wstrzymać wykonanie aktu lub decyzji jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (…). Jakkolwiek przepis ten nie stanowi wprost o obowiązku strony do takiego uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji, aby wykazała ona okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, to w orzecznictwie ugruntowało się stanowisko, iż strona żądając wstrzymania wykonania aktu lub czynności powinna w jego uzasadnieniu wskazywać na konkretne zdarzenia świadczące o tym, iż w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione.Brak zatem uzasadnienia wniosku strony o wstrzymanie wykonania decyzji ZUS, zamieszczonego w skardze, stanowił już sam w sobie okoliczność uniemożliwiającą zastosowanie ochrony tymczasowej przewidzianej cytowanym art. 61 § 3 p.p.s.a.Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 p.p.s.a. w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.