VIII SA/Wa 283/10 – Wyrok WSA w Warszawie


Sygnatura:
6550
Hasła tematyczne:
Środki unijne
Skarżony organ:
Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
Data:
2010-04-20
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Uchylono zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję
Sędziowie:
Iwona Owsińska-Gwiazda /sprawozdawca/Sławomir Fularski /przewodniczący/Włodzimierz Kowalczyk

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda /sprawozdawca/, Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Protokolant Magdalena Krawczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2010 r. sprawy ze skargi G.L. na decyzję Dyrektora […] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. z dnia […] listopada 2009 r. nr […] w przedmiocie płatności w sprawie przyznania pomocy z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P. z dnia […] marca 2009 r. nr […]; 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3) zasądza od Dyrektora […] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. na rzecz skarżącego kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie wyroku

Decyzją Nr […] z dnia […] listopada 2009 r. Dyrektor […] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) w W. po rozpatrzeniu odwołania G. L. w przedmiocie przyznania płatności z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P. Nr […] z dnia […] marca 2009 r.Decyzja zapadła na tle następującego stanu faktycznego i prawnego:W dniu […] kwietnia 2008 r. G. L. (zwany dalej "skarżący"), złożył w Biurze Powiatowym ARiMR w P. wniosek o przyznanie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego i z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania. We wniosku zadeklarował grunty rolne o łącznej powierzchni użytków rolnych […] ha, w tym do płatności uzupełniających do grupy upraw podstawowych […] ha. Do celów pomocy z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania skarżący zadeklarował powierzchnię […] ha. W następstwie kontroli administracyjnej organ stwierdził niezgodną z rzeczywistością deklarację obszaru gruntów oznaczoną numerem ewidencyjnym […], a skarżący po wezwaniu organu złożył korektę zmniejszając powierzchnię z […] ha do […] ha. Przeprowadzona […] października 2008 r. kontrola na miejscu metodą teledetekcji wykazała wystąpienie na działce nieprawidłowości oznaczonych kodami DR. Protokół przesłano skarżącemu listem poleconym […] grudnia 2008 r., a […] listopada 2008 r. odbyło się spotkaniez kontrolerem podczas którego skarżący zgodził się z wynikiem kontroli co do działki A, zakwestionował wynik kontroli co do działki F, która jest w całości uprawiana, a jej powierzchnia została obliczona na podstawie danych z ewidencji gruntówi budynków.Decyzją Kierownika Biura Powiatowego Agencji w P. z dnia […] marca 2009 r. przyznano skarżącemu płatność z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania w pomniejszonej wysokości.Jako podstawę prawną decyzji organ wskazał art. 20 ust. 2 pkt 1 ustawyz dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz. U. Nr 64, poz. 427), dalej jako: ustawa o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich, § 2, 3 ust. 1-3 , § 5 ust. 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 11 kwietnia 2007 roku w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Wspierania gospodarowania na obszarach górskichi innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW)" objętej planem rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007-2013 (Dz. U. Nr 68, poz. 448 ze zm.), art. 104 kpa, a także art. 50 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) Nr 796/2004 ustanawiającego szczegółowe zasady wdrażania wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu administracji i kontroli przewidzianychw rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów pomocy bezpośredniej w zakresie wspólnej polityki rolnej oraz określonych systemów wsparcia dla rolników (Dziennik Urzędowy L 141, 30/04/2004 P. 0018 – 0058, dalej jako: "rozporządzenie Nr 796/2004), art. 138 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1973/2004 z 29 października 2004 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003, art. 16 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1975/2006 z 7 grudnia 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005w zakresie wprowadzenia procedur kontroli jak również wzajemnej zgodnościw odniesieniu do środków wsparcia rozwoju obszarów wiejskich ( Dz. Urz. UE.L. 368, z 23.12.2006r., str. 74) .W myśl art. 138 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1973/2004 z 29 października 2004 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 i art. 50 ust. 3 rozporządzenia Nr 796/2004 jeśli dla danej grupy upraw obszar zadeklarowany we wniosku przekracza obszar stwierdzony, który spełnia wszystkie warunki określone w zasadach przyznawania pomocy dla płatności ONW oraz gdy różnica między powierzchnią stwierdzoną,a deklarowaną wynosi więcej niż 3 %, ale nie więcej niż 30 % ustalonego obszaru wówczas kwota jaka ma być przyznana zostaje pomniejszona w danym roku o kwotę równą dwukrotnej wykrytej różnicy między powierzchnia zadeklarowaną,a stwierdzoną.Od decyzji tej odwołał się skarżący.Dyrektor […] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacjii Modernizacji Rolnictwa w W. ostateczną decyzją z dnia […] listopada 2009 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnegow Warszawie, kwestionując prawidłowość przeprowadzonych przez Agencję pomiarów gruntów, skarżący zaskarżył decyzję w części odnoszącej się do pomniejszonej kwoty z tytułu ustalonych przez organ różnic powierzchni działek zadeklarowanych we wniosku, a stwierdzoną przez organ w wyniku kontroli. Skarżący zarzucił w szczególności przeprowadzoną w dniu […].10.2008 r. kontrolę, spotkanie jakie miało odbyć się […].11.2008 r. między nim a kontrolerem podnosząc, iż nie miało ono miejsca, a we wskazanym dniu kontroler skontaktował się z nim jedynie telefonicznie. Stwierdził, że o terminie kontroli nie został zawiadomiony. Do skargi dołączył wypis z rejestru gruntów dotyczący działki ewidencyjnej […]o powierzchni […] ha oraz oświadczenia świadków: sołtysa i sąsiada spornej działki, iż cała powierzchnia w/w działki obsiana była w 2008 r. żytem; zbioru zboża dokonano w sierpniu 2008 r.Na rozprawie w dniu 7 lipca 2010 r. skarżący oświadczył, iż przed złożeniem wniosku dokonał pomiaru działki […] i jej powierzchnia wynosiła […] ha tj. […] ar więcej niż zgłosił we wniosku co wynikało z ewidencji gruntów. Podniósł, iż co roku zgłasza tę samą działkę i tę samą powierzchnię, bo co roku obsiewa ją na przemian owsem i żytem na całej jej powierzchni, nadto że co rok, dwa lata robione są nowe zdjęcia lotnicze działek. Zakwestionował podpis na okazanej mu notatce z […] listopada 2008 r. stwierdzając, iż nie jest to jego podpis, ale mieszkającej z nim matki M. L..W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji. Organ wyjaśnił nadto, że w czasie kontroli w gospodarstwie skarżącego zastosowano metodę teledetekcjii stwierdzili na tej działce uprawę żyta o powierzchni […] ha. Skarżący na spotkaniu z inspektorem podniósł, że powierzchnię działki F wskazał na podstawie danychz ewidencji gruntów co potwierdził własnoręcznym podpisem, a więc twierdzenie, że spotkanie z inspektorem nie miało miejsca stoi w sprzeczności ze zgromadzonym materiałem dowodowym.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:Na wstępie należy podkreślić, że w myśl art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem.Z kolei art. 3 § 2 pkt 1 p.p.s.a. stanowi, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne. W wyniku takiej kontroli decyzja może zostać uchylonaw razie stwierdzenia, że naruszono przepisy prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy lub doszło do takiego naruszenia przepisów prawa procesowego, które mogłoby w istotny sposób wpłynąć na wynik sprawy, ewentualnie w razie wystąpienia okoliczności mogących być podstawą wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a), b) i c) p.p.s.a.). Z treści art. 134 § 1 p.p.s.a. wynika, że Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.Wykładnia powołanego wyżej przepisu wskazuje, że Sąd ma prawo alei obowiązek dokonania oceny zgodności z prawem zaskarżonego aktu administracyjnego, nawet wówczas, gdy dany zarzut nie został w skardze podniesiony.Kierując się tymi przesłankami i badając zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR z […] marca 2009 roku w granicach określonych przepisami powołanych wyżej ustaw, Sąd uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie – także z przyczyn, które Sąd wziął pod uwagęz urzędu, niezależnie od jej treści. W ocenie Sądu obie w/w decyzje wydane zostałyz naruszeniem przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a to uzasadniało ich uchylenia na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a.Przed przystąpieniem do wskazania dostrzeżonych nieprawidłowościw kontrolowanym postępowaniu Sąd zauważa, że skarżący ubiegał się o przyznanie płatności z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na 2008 rok.Podstawę rozstrzygnięcia w sprawie stanowił m. in. przepis § 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 11 kwietnia 2007 roku w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszaracho niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW)" objętej planem rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007-2013 (Dz. U. Nr 68, poz. 448 ze zm.). Zgodnie z § 2 pkt 1 płatność ONW przyznaje się rolnikowi :1) który zobowiąże się do przestrzegania wymagań, o których mowa w art. 14 ust. 2 tiret 2 rozporządzenia Rady (WE) Nr 1257/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) oraz zmieniającego i uchylającego niektóre rozporządzenia (Dz. Urz. WE L. 160 z 26.06.1999 r., str.80, ze zm.), oraz2) jeżeli łączna powierzchnia posiadanych przez tego rolnika działek rolnychw rozumieniu przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności lub ich części położonych na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania zwanych dalej obszarami ONW, na których jest prowadzona działalność rolnicza w rozumieniu art. 2 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 wynosi co najmniej 1 ha.Nadto płatność przyznaje się do powierzchni działek rolnych wynoszącej nie więcej niż 300 ha, jeżeli został nadany numer identyfikacyjny (odpowiednio pkt 3 i 4cyt/w § 2).Organ I instancji po rozpoznaniu wniosku skarżącego przyznał płatność na rok 2008, ale po potrąceniu kwoty […] zł. Podał, że zastosowana sankcja jest wynikiem uwzględnienia protokołu z czynności kontrolnych z dnia […].10.2008 r.i dokumentu korekty z […].09.2008 r. i wobec przedeklarowana powierzchni kwota przyznana została pomniejszona o dwukrotną stwierdzoną różnicę.Jako podstawę prawną zastosowanej tej sankcji organ powołał przepis art. 138 ust. 1 akapit 1 rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1973/2004 z 29 października 2004 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 i art. 50 ust. 3 rozporządzenia Nr 796/2004 jeśli dla danej grupy upraw obszar zadeklarowany we wniosku przekracza obszar stwierdzony, który spełnia wszystkie warunki określone w zasadach przyznawania pomocy dla płatności ONW oraz gdy różnica między powierzchnią stwierdzoną a deklarowaną wynosi więcej niż 3 %, ale nie więcej niż 30 % ustalonego obszaru wówczas kwota jaka ma być przyznana zostaje pomniejszona w danym roku o kwotę równą dwukrotnej wykrytej różnicy między powierzchnią zadeklarowaną a stwierdzoną.Zaskarżona decyzja oraz decyzja I instancji wydane zostały w oparciuo protokół z kontroli przeprowadzonej na miejscu w dniu […].10.2008 r. metodą teledetekcji. Organ odwoławczy wyjaśnił, że kontrola w gospodarstwie wnioskodawcy przeprowadzona została w oparciu o przepis art. 32 w/w rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004. Z kontroli tej sporządzono raport, w protokole stwierdzono kod GR5, oznaczający wystąpienie na działce nieprawidłowości oznaczonych kodami DR. Protokół przesłano skarżącemu listem poleconym […] grudnia 2008 r.,a […] listopada 2008 r. odbyło się spotkanie z kontrolerem podczas którego skarżący zgodził się z wynikiem kontroli co do działki A, zakwestionował wynik kontroli co do działki F, która jest w całości uprawiana, a jej powierzchnia została obliczona na podstawie danych z ewidencji gruntów i budynków.W tym miejscu zauważyć należy, iż mające zastosowanie w niniejszej sprawie przepisy Unii Europejskiej muszą być stosowane z poszanowaniem wewnętrznego porządku prawnego państw członkowskich, chyba że z unormowań rozporządzenia wynika, iż ustanawiają one odrębne zasady proceduralne lub określają inne reguły tej procedury niż wynikające z regulacji krajowej. Skoro zaś zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych i oddzielnej płatnościz tytułu cukru, płatność przyznawana jest w drodze decyzji administracyjnej, wydanie tego aktu musi być poprzedzone postępowaniem administracyjnym. Pomimo więc charakteru głównego świadczenia i w związku z tym stosowanych przepisów wspólnotowych rozpatrzenie sprawy winno nastąpić również zgodnie z przepisami ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U.z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) dalej powoływanej jako kpa.Przepisy te zobowiązują zaś organ do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy i jej rozstrzygnięcia w oparciu o cały zgromadzony materiał dowodowy. Organ rozstrzygający sprawę winien bowiem stać na straży praworządności i podejmować wszelkie niezbędne kroki do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy (art. 7 kpa). Obowiązany jest teżw sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy (art. 77 § 1 kpa). Obowiązek ten obciąża zarówno organ I instancji jak i organ odwoławczy ponownie rozstrzygający sprawę. Z kolei przepis art. 107 § 3 kpa nakłada na wszystkie organy administracji publicznej obowiązek uzasadnienia faktycznego, które w szczególności powinno zawierać wskazanie faktów które organ uznał za udowodnione, dowodów na których się oparł oraz przyczyn z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej i uzasadnienia prawnego wydawanych decyzji.Mając powyższe na uwadze Sąd stwierdza, że uzasadnienie organu II instancji nie zawiera pełnego przedstawienia materiału dowodowego na podstawie którego została wydana decyzja. Nie obrazuje w jaki sposób kontrola na miejscu została przeprowadzona i na ile jest ona dokładna. Nadto, pomimo zakwestionowania przez stronę wyników kontroli na miejscu uzasadnienie tej decyzji wskazuje na to, że opiera się ona wyłącznie na protokole z tej kontroli, przyjmując, iż jej wyniki są prawidłowe i uzasadniają zastosowanie sankcji w postaci zmniejszenia płatności, nie odnosi się też do zarzutu z odwołania, iż podczas kontroli część działki była już zaorana, a fakt obsiania jej w całości wnioskodawca chce udowodnić zeznaniami sąsiadów działki.W ocenie Sądu obie decyzje wydane zostały z istotnym naruszeniem art.107 § 3 kpa a także tych przepisów postępowania administracyjnego, które obligują organ do wszechstronnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy. Trudno bowiem na ich podstawie uznać, że ustalenia dokonane przez organ wyjaśniły w sposób jednoznaczny, że rzeczywiście wniosek zawierał błędne dane i wynikało to z winy samego zainteresowanego, a to uzasadniało dokonanie zmniejszeń w przyznanych płatnościach. Treść tych decyzji jak i akta sprawy wskazują zdaniem Sądu, iż organy nie tylko nie przeprowadziły pełnego postępowania dowodowego, ale i w sposób wybiórczy zastosowały w sprawie przepisy unijne, pomijając zupełnie te, które chronią prawa strony tego postępowania.Rozwijając powyższe Sąd zauważa, że w sprawie niniejszej zgodniez przepisami rozporządzenia Komisji (WE) Nr 796/2004 przeprowadzono kontrolę na miejscu stosując metodę Foto, przewidzianą w art. 32. Z kontroli tej należało sporządzić – stosownie do treści art. 28 – raport i taki dokument znajduje się w aktach sprawy. Ważne jest również i to, że w myśl ust. 2 art. 28 w przypadku wykrycia nieprawidłowości rolnik otrzymuje kopię raportu z przeprowadzonej kontroli. Jeżeli kontrolę na miejscu przeprowadza się metodą teledetekcji zgodnie z art. 32, Państwa Członkowskie nie mają obowiązku umożliwić rolnikowi lub jego przedstawicielowi podpisania raportu z kontroli, o ile kontrola z wykorzystaniem teledetekcji nie wykaże żadnych nieprawidłowości. Jeżeli kontrole takie wykazują nieprawidłowości, umożliwia się rolnikowi podpisanie raportu z kontroli zanim właściwe władze wyciągną z jej wyników wnioski co do możliwych zmniejszeń lub wykluczeń płatności. Zatem w przypadku, gdy kontrola przeprowadzona metodą Foto wykazała nieprawidłowości należało umożliwić rolnikowi podpisanie sporządzonego raportu – w odpowiednim czasie.Z protokołu kontroli znajdującego się w aktach sprawy niniejszej wynika, iż późniejsze przekazanie raportu z kontroli nastąpiło […] grudnia 2008 r. przesyłką poleconą. Do akt dołączono kserokopię potwierdzenia nadania przesyłki poleconej do skarżącego z nieczytelną datą, z której nie wynika jaki dokument przesłano.W aktach brak dowodu doręczenia raportu stronie. Raport ten wbrew dyspozycji wynikającej z cyt. wyżej art. 28 ust. 2 rozporządzenia nie został podpisany przez rolnika. Bez dodatkowych wyjaśnień trudno ocenić, czy organ zachował obowiązek spoczywający na nim z mocy w/w przepisu unijnego, a sprowadzający się do zapewnienia praw strony toczącego się postępowania administracyjnego. Kwestia ta wymaga w pierwszej kolejności wyjaśnienia, tym bardziej, że skarżący o kontroli nie był powiadomiony i nie był przy niej obecny. Należy mieć też na uwadze okoliczność kwestionowania przez wnioskodawcę swojego podpisu z notatki urzędowej z dnia […] listopada 2008 r., który po okazaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2010 r. oświadczył, iż jest to podpis jego matki. Istotna jest też data sporządzenia w/w notatki: […] listopada 2008 r., a więc jeszcze przed wysłaniem raportu z kontroli z […].10.2008 r. Jak wynika z pierwszej strony raportu kontrola przeprowadzona została przez dwóch inspektorów terenowych. Na stronie 4 raportu wpisane są nazwiska trzech inspektorów terenowych a sam raport podpisał jedynie jeden inspektor terenowy.Ponadto mając na uwadze zakres postępowania dowodowego Sąd wskazuje, iż w sytuacji gdy strona kwestionuje dokonany podczas kontroli pomiar działek, organ winien postępowanie dowodowe w sprawie uzupełnić, tak by ponad wszelką wątpliwość okoliczność tę wyjaśnić. Zdaniem Sądu w świetle zarzutów odwołania, akta sprawy winny być uzupełnione o inny materiał dowodowy dotyczący spornej działki pozwalający na określenie jej faktycznej powierzchni – art. 30 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004. Wnioskodawca przed Sądem podniósł, iż przed złożeniem wniosku o przedmiotową płatność mierzył sporną działkę i ma ona powierzchnię […] ha, zatem o 1 ar więcej aniżeli dane w ewidencji i te z jego wniosku, nadto już po raz kolejny uzyskuje płatność do spornej działki rolnej, obsiał całą jej powierzchnię na co wskazał dowody z odwołania, w trakcie kontroli część działki była już zaorana. Płatności obszarowe udzielane są według stanu faktycznego istniejącego na gruncie, a w tej sytuacji tylko wykazanie w rzetelnie przeprowadzonym postępowaniu dowodowym rzeczywistej wielkości gruntu kwalifikującego się do płatności obszarowej – tu ONW, może być podstawą weryfikacji danych zawartych we wniosku o płatność. Organ rozpatrując wniosek dysponuje kilkoma źródłami danych o gruntach rolnych faktycznie użytkowanych przez wnioskodawcę: wnioskiem, mapami, dokumentami ewidencji gruntów i danymi kartograficznymi oraz wynikami kontroli; wszelkie te dane które są mu dostępne winny być w sprawie wykorzystane, przeanalizowane i ocenione, a to winno znaleźć odzwierciedlenie w uzasadnieniu decyzji. W przypadku sprzeczności wyników kontroli na miejscu z pozostałymi danymi, organ nie może jednoznacznie stwierdzić, bez dokonania odpowiedniej oceny porównawczej i przekonywującej argumentacji, że wyłącznie wiarygodne są dane uzyskane podczas kontroli, nawet w przypadku stosowania nowoczesnych technik pomiaru przez uprawnione do tego osobyz odpowiednimi kwalifikacjami, a zwłaszcza gdy przeprowadzając postępowaniew sprawie dopuszczono się w/w wadliwości.Z uwagi na to, że wielkość powierzchni gruntów rolnych, które mają być objęte płatnością obszarową winna być bezspornie ustalona w toku postępowania administracyjnego, zaniechanie podjęcia dodatkowego postępowania dowodowego stanowi naruszenia art. 7, art. 77 § 1 i 80 kpa w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.Sąd zauważa także, iż sprawa winna być rozpatrzona również pod kątem zastosowania art. 68 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004, wprowadzającego wyjątki do stosowania wyłączeń i obniżek. Przepis ten stanowi bowiem, iż obniżki i wyłączenia – przewidziane m. in. w art. 51 tego rozporządzenia – nie mają zastosowania w przypadku, gdy rolnik złożył wniosek poprawny pod względem formalnym lub gdy może wykazać, że nie jest winny nieprawidłowości.W toku postępowania skarżący podnosił, iż powierzchnie zadeklarowane we wniosku są zgodne ze stanem faktycznym. Również w skardze twierdził jak wyżej załączając dokumenty m. in. w postaci wypisów z rejestru gruntów. Z dokumentów tych wynika, iż zakwestionowana w sprawie działka została zadeklarowana zgodnie z tymi dokumentami. W wyroku z 9 stycznia 2008 r. – sygn. akt II GSK 295/07 NSA zawarł następującą tezę: jeżeli dane z ewidencji gruntów są aktualne, a np.: ich powierzchnia została podana zgodnie z tą ewidencją we wniosku o przyznanie płatności, wówczas nawet ustalenie ich mniejszej powierzchni w należycie udokumentowany sposób powinno być ocenione jako niezawinione złożenie takiego wniosku w rozumieniu art. 44 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) 2419/2001z 11 grudnia 2001r. W tym miejscu Sąd wyjaśnia, iż brzmienie wskazanego przez NSA przepisu art. 44 ust. 1 rozporządzenia odpowiada treści art. 68 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004. Kierując się tym stanowiskiem NSA Sąd orzekając w sprawie niniejszej uznał za konieczne wyjaśnienie, czy w stosunku do skarżącego nie jest możliwe odstąpienie od zastosowania sankcji. W tym zakresie należałoby ustalić, czy wypełniając wniosek skarżący oparł się na urzędowych danych wynikających z rejestru gruntów i czy można mu przypisać winęw stwierdzonych podczas kontroli nieprawidłowościach. W wyroku z 17 marca2008 r. sygn. akt II GSK 452/07 NSA stwierdził, iż zaprzeczenie w postępowaniu administracyjnym o udzielenie płatności prawidłowości danych zawartych w zbiorze urzędowym wymaga rzetelnego postępowania dowodowego, które wykaże, że powierzchnie upraw określone przez rolnika w oparciu o dane tam zawarte są niezgodne z rzeczywistością. Postępowanie takie musi opierać się na rzeczywistych ustaleniach i dokładnych pomiarach nie zaś na ustaleniu tendencji do zwiększenia powierzchni nieużytków.Podkreślenia wymaga także, iż w dniu […] kwietnia 2008 r. skarżący wystąpił jednym wnioskiem o przyznanie dwóch płatności: płatności z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania których dotyczy niniejsza sprawa oraz płatności bezpośrednich do gruntów rolnych . Dlatego też, zdaniem Sądu należałoby dodatkowo stan faktyczny sprawy rozważyć z uwzględnieniem ust. 2a art. 51 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004. W myśl tego przepisu, jeżeli rolnik zgłasza więcej niż jedno uprawnienie do płatności a zgłoszony obszar spełnia wszelkie pozostałe wymogi kwalifikowania, zmniejszenia lub wykluczenia przewidziane w ust. 1 i 2 nie stosują się.Marginesowo podnieść należy, iż zarzut skargi o nie poinformowaniu skarżącego o terminie kontroli jest chybiony. Jak wynika bowiem z mającego zastosowanie w sprawie niniejszej przepisu art. 23a rozporządzenia Komisji (WE)Nr 15550/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. zmieniające rozporządzenia (WE)nr 796/2004 ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu administracji i kontroli przewidzianychw rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003 ustanawiającym wspólne zasady dla systemów pomocy bezpośredniej w zakresie wspólnej polityki rolnej oraz określonych systemów wsparcia dla rolników (Dz.U.UE L z dnia 21 grudnia 2007 r.) kontrole na miejscu mogą być zapowiadane, jeżeli nie zagraża to celowi kontroli. Z regulacji tej nie wynika zatem obowiązek zapowiedzenia, uprzedzenia o kontroli.Reasumując, z tych wszystkich względów Sąd uznał, że zaskarżona decyzja oraz decyzja ją poprzedzająca zostały wydane z naruszeniem art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 kpa oraz art. 107 § 3 kpa, a także art. 28 rozporządzenia Komisji (WE)nr 796/2004 – w stopniu który mógł mieć istotne znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. W ponownie przeprowadzonym przez organ I instancji postępowaniu należy uwzględnić powyżej uczynione przez Sąd uwagi.W tym stanie rzeczy, w oparciu o art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w związku z art. 135 i art. 152 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji.O kosztach orzeczono na podstawie art. 209 § 1 p.p.s.a.