Sygnatura:
6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części,  wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz
Hasła tematyczne:
Koszty sądowe
Sygn. powiązane: II SA/Po 77/09
Skarżony organ:
Wojewoda
Data:
2009-06-30
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Oddalono zażalenie
Sędziowie:
Bożena Walentynowicz /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bożena Walentynowicz po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 28 maja 2009 r., sygn. akt II SA/Po 77/09 odrzucające sprzeciw B. D. od postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. akt II SA/Po 77/09 odmawiającego B. D. przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi B. D. i A. S. działających w ramach Spółki cywilnej […] na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia […] grudnia 2008 r., Nr […] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie zamiaru wykonania robót budowlanych postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 28 maja 2009 r., sygn. akt II SA/Po 77/09, na podstawie art. 259 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), zwanej dalej "ppsa", odrzucił sprzeciw B. D. od postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2009 r. odmawiającego B. D. przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi B. D. i A. S. działających w ramach Spółki cywilnej […] na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia […] grudnia 2008 r. w przedmiocie sprzeciwu w sprawie zamiaru wykonania robót budowlanych. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że siedmiodniowy termin do wniesienia sprzeciwu upłynął w dniu 7 maja 2009 r., zaś skarżąca sprzeciw wniosła w dniu 11 maja 2009 r., zatem już po upływie terminu do jego wniesienia.
Zażalenie na powyższe postanowienia złożyła B. D. podnosząc, że postanowienie referendarza sądowego doręczono jej w dniu 4 maja 2009 r., a przynajmniej w tym dniu powzięła wiadomość o fakcie jego wydania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 259 § 1 ppsa zasadą jest, że od postanowień referendarzy sądowych, wydanych na posiedzeniu niejawnym co do przyznania lub odmowy przyznania prawa pomocy, strona albo adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy mogą wnieść do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego sprzeciw w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia tego postanowienia. Zgodnie z § 2 sprzeciw wniesiony po terminie oraz sprzeciw, którego braki formalne nie zostały uzupełnione, a także sprzeciw wniesiony przez adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego, niezawierający uzasadnienia, sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Z akt sprawy wynika, że postanowienie referendarza sądowego z dnia 23 kwietnia 2009 r. odmawiające B. D. przyznania prawa pomocy zostało doręczone B. D. na adres spółki skarżącej, przez nią wskazany, i odebrane w dniu 30 kwietnia 2009 r., co potwierdza podpis na zwrotnym potwierdzeniu odbioru. Mając na uwadze podnoszone okoliczności zważyć należy, iż z akt sprawy wynika, że w toku procesu osoba, której podpis widnieje na zwrotnym potwierdzeniu odbioru odbierała wcześniej korespondencję kierowaną do skarżącej, zaś skarżąca nie wskazywała na wadliwe doręczenie. Twierdzenia skarżącej, że nie doręczono jej przedmiotowego postanowienia w dacie, która widnieje na zwrotnym potwierdzeniu odbioru, nie zostały poparte żadnymi dowodami, a zatem uznać należało, że postanowienie to zostało skarżącej doręczone w sposób prawidłowy. Wobec tego termin do wniesienia sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego liczony winien być od dnia 30 kwietnia 2009 r. i upływał w dniu 7 maja 2009 r., a zatem odrzucenie przez Sąd I instancji sprzeciwu wniesionego w dniu 11 maja 2009 r. uznać należy za prawidłowe.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na mocy art. 184 w związku z art. 197 ppsa.

Uzasadnienie wyroku