Sygnatura:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Hasła tematyczne:

Skarżony organ:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2009-06-08
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Treść wyniku:
Odmówiono przywrócenia terminu do wniesienia skargi
Sędziowie:
Ewa Janowska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Ewa Janowska po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. G. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi T. G. na postanowienie Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia […], nr […] w przedmiocie niedopuszczalności odwołania od pisma w sprawie naruszeń prawa budowlanego postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Uzasadnienie: W dniu 9 maja 2009 r. T. G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na postanowienie Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia […], stwierdzające niedopuszczalność odwołania od pisma Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia […], nr […].
Postanowieniem z dnia 19 czerwca 2009 r., sygn. akt II SA/Op 183/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu odrzucił skargę T. G. na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), jako wniesioną po upływie dopuszczalnego terminu.
W piśmie z dnia 27 lipca 2009 r., zatytułowanym "prośba", a wniesionym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu za pośrednictwem Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, T. G. na podstawie art. 87 P.p.s.a. wniósł o "przywrócenie terminu odwołania na postanowienie nr […] Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu sygn. akt: […] z dnia […] w sprawie stwierdzenia niedopuszczalności wniesienia odwołania od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia […] nr […]". Skarżący wskazał, że niedotrzymanie ustawowego terminu spowodowane było jego pobytem, w okresie terminu odwoławczego w Okręgowej Klinice w A. (w Niemczech), gdzie przebywał w celu wykonania zabiegu medycznego, po którym to przez około 10 dni miał trudności w samodzielnym poruszaniu się. Na potwierdzenie tego faktu załączył rachunki wystawione mu za pobyt w szpitalu w okresach od 19 do 20 marca 2009 r. oraz od 15 do 17 kwietnia 2009 r.
W związku z nieprecyzyjną treścią pisma z dnia 27 lipca 2009 r., w dniu 25 sierpnia 2009 r., skarżący wezwany został do wyjaśnienia, czy pismo to stanowi wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienia Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego Opolu z dnia […], czy też stanowi inne żądanie w postępowaniu sądowoadministracyjnym i ewentualne jego określenie. Jednocześnie w przypadku określenia że pismo stanowi wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie o sygn. akt II SA/Op 183/09, skarżący wezwany został również do podania w jakim czasie trwało i kiedy zakończyło się leczenie w Okręgowej Klinice w A., czy po dniu 14 kwietnia 2009 r. strona w dalszym ciągu była poddawana leczeniu i do jakiej daty. Innymi słowy do uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminowi do wniesienia skargi oraz wykazania, że wniosek o przywróceniu terminu został wniesiony w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Wezwanie doręczone zostało skarżącemu w dniu 1 września 2009 r.
Wobec braku odpowiedzi na wezwanie, w dniu 23 października 2009 r., skarżący wezwany został w trybie art. 49 §1 P.p.s.a. do jednoznacznego oświadczenia, czy jego pismo z dnia 27 lipca 2009 r. stanowi wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia […]. W wezwaniu określono 7- dniowy termin do udzielenia odpowiedzi, pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania i jednocześnie pouczono stronę o treści art. 87 P.p.s.a.
Wezwanie doręczono T. G. dnia 2 listopada 2009 r. Odpowiadając na wezwanie, w piśmie wniesionym dnia 6 listopada 2009 r., skarżący oświadczył, że "podtrzymuje swój wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wniesiony pismem z dnia 2 kwietnia 2009 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
wniosek o przywrócenie terminu nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) – zwanej P.p.s.a. skargę na wydane w postępowaniu administracyjnym postanowienie, wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Stosownie zaś do art. 58 §1 pkt 2 P.p.s.a Sąd odrzuca skargę wniesioną z uchybieniem tego terminu.
Na mocy art. 86 P.p.s.a. Sąd może jednak przywrócić termin do wniesienia skargi. Jak stanowi bowiem przepis art. 86 § 1 P.p.s.a., sąd, na wniosek strony, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, postanowi przywrócenie terminu.
W myśl art. 87 § 1 i § 3 P.p.s.a., pismo zawierające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi winno być wniesione do sądu za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminowi. Niezachowanie tego terminu stosownie do art. 88 P.p.s.a skutkuje odrzuceniem wniosku. Należy jednak dostrzec, że zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez Naczelny Sąd Administracyjny, w przypadku, gdy nie można ustalić w sposób jednoznaczny, czy termin z art. 87 §1 P.p.s.a. został zachowany, Sąd winien wydać rozstrzygnięcie merytoryczne w przedmiocie wniosku o przywrócenie terminu na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a. – także wówczas, gdy strona nie wykonała zarządzenia o wezwaniu do wskazania daty ustania przyczyny uchybienia terminu. Na podstawie art. 88 P.p.s.a Sąd może bowiem odrzucić jedynie spóźniony wniosek o przywrócenie terminu (lub z mocy ustawy niedopuszczalny), a nie wniosek co do którego istnieją wątpliwości odnośnie zachowania 7 – dniowego terminu do jego złożenia (por. postanowienie NSA z dnia 5 czerwca 2008 r., sygn. akt II OZ 571/08, System Informacji Prawnej LEX nr 493614).
Stosownie do art. 87 § 2 P.p.s.a we wniosku o przywrócenie terminu należy ponadto uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminowi. Jednocześnie też, w myśl art. 87 § 4 P.p.s.a. równocześnie z wnioskiem strona powinna także dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. Uwzględniając przyjęte w orzecznictwie sądowoadministracyjnym stanowisko oraz wykładnię dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 21 kwietnia 2009 r., sygn. akt II FPS 9/08, w odniesieniu do wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, która tak ja to miało miejsce w niniejszej sprawie, została przez sąd już odrzucona, można jednak przyjąć, że ponowne wniesienie skargi, dla której ma być przywrócony termin, nie jest konieczne, a brak wniosku w tym względzie nie uzasadnia odmowy przywrócenia terminu.
Wskazana w art. 87 § 2 konieczność uprawdopodobnienia braku winy oznacza, że strona, która uchybiła terminowi powinna uwiarygodnić stosowną argumentacją, iż – mimo swej staranności – nie mogła, z uwagi na niezależną od niej przeszkodę, dokonać w terminie określonej czynności. Przepis o przywróceniu terminu do dokonywania czynności procesowych nie może być przy tym interpretowany w sposób rozszerzający, gdyż zasadą jest dokonanie czynności w terminie. O braku winy strony można mówić natomiast wtedy: "gdy dokonanie czynności w ogóle ( w sensie obiektywnym ), było wykluczone, jak również w takich przypadkach, w których w danych okolicznościach nie można było oczekiwać od strony, by zachowała dany termin procesowy" (patrz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 1999 r., sygn. akt I PKN 103/99, opubl. OSNP 2000/19/719).
Kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, zawarta w art. 86 § 1 P.p.s.a., polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 lutego 2005 r., sygn. akt FZ 713/04, LEX nr 302279 ). Brak winy można natomiast przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych okolicznościach wysiłku. Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminowi zalicza się np. przerwę w komunikacji, nagła chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź pożar itp. (patrz: postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 20 kwietnia 2006 r., sygn. akt I SA/Sz 169/06, niepubl). Ponadto jak jest to już powszechnie uznane w kwestii oceny braku winy w uchybieniu terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym " Brak winy w uchybieniu terminowi powinien być oceniony z wykorzystaniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem" (patrz: postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 1 lutego 2006 r., sygn. akt I SA/Sz/359/04).
Uwzględniając powyższe stwierdzić trzeba, że w niniejszej sprawie skarżący bez wątpienia uchybił terminowi do wniesienia skargi, co potwierdzone zostało postanowieniem tut. Sądu z dnia 19 czerwca 2009 r. o odrzuceniu skargi. W piśmie z dnia 27 lipca 2009 r. bez wątpienia też wnosił o przywrócenie terminu. Z jego treści niemożliwym było jednak wywieść czy pismo to stanowi wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, czy też niedopuszczalny w postępowaniu sądowoadministracyjnym wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od rozstrzygnięcia organu administracji, bądź też żądanie strony dotyczy przywrócenia terminu do dokonania innej czynności. We wskazanym piśmie, zatytułowanym "prośba" skarżący określił bowiem, ze wnosi "o przywrócenie terminu odwołania na postanowienie Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia […], znak […]. Przedmiotem postępowania w niniejszej sprawie było natomiast postanowienie Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia […], znak […]. Jednocześnie też uprawdopodobniając brak winy w uchybieniu terminowi, skarżący powołał się na okoliczności związane z pobytem w szpitalu w okresie od 19 do 20 marca 2009 r. i od 15 do 17 kwietnia 2009 r., które to zaistniały przed wszczęciem postępowania sądowoadministracyjnego, zainicjowanego skargą wniesioną w dniu 9 maja 2009 r. i przed upływem terminu do wniesienia skargi.
Skoro zatem pismo strony nie zawierało jednoznacznego wniosku, Sąd nie mógł dokonać w tym zakresie wyboru lub oceny jego treści według własnego uznania, lecz zobowiązany był wezwać stronę do jego sprecyzowania. Z tego też względu do skarżącego wystosowano wezwanie w dniu 25 sierpnia 2009 r., w którym wezwano go do wyjaśnienia treści pisma i jednocześnie w przypadku określenia, że stanowi ono wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie o sygn. akt II SA/Op 183/09, do uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminowi do wniesienia skargi oraz wykazania, że wniosek o przywróceniu terminu został wniesiony w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Skarżący nie odpowiedział jednak na wezwanie Sądu. Dlatego też, mając na uwadze podjęcie rozstrzygnięcia w przedmiocie złożonego pisma, Sąd ponownie wezwał skarżącego do jednoznacznego świadczenia, czy stanowi ono wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w niniejszej sprawie, pouczając go jednocześnie o wymogach takiego wniosku określonych w art. 87 P.p.s.a.
Odpowiadając na wezwanie, skarżący w piśmie z dnia 6 listopada 2009 r. oświadczył jedynie, że podtrzymuje swój wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Wprawdzie zaznaczył przy tym, że podtrzymuje wniosek wniesiony pismem z dnia […], które nie mogło być złożone do niniejszej sprawy z uwagi na wniesienie skargi dopiero w dniu 9 maja 2009 r., niemniej jednak uwzględniając fakt, że w dniu […] podjęto zaskarżone w niniejszej sprawie postanowienie Sąd przyjął, że sformułowanie to było pomyłką, a żądanie skarżącego dotyczy przywrócenia terminu do wniesienia skargi na postanowienie z dnia […].
Tym samym też, rozstrzygając merytorycznie złożony wniosek Sąd w pierwszej kolejności dostrzegł, że skarżący pomimo wezwania i pouczenia o treści art. 87 P.p.s.a. nie wskazał, ani daty ustania przyczyny uchybienia terminowi do wniesienia skargi, ani też nie powołał żadnych okoliczności mogących stanowić jakąkolwiek podstawę ustaleń w tym zakresie. To spowodowało, że niemożliwym było dokonanie przez Sąd jednoznacznej oceny, co do zachowania przez skarżącego terminu z art. 87 § 1 P.p.s.a. Jak już wcześniej wspomniano zaistnienie przesłanki z art. 87 § 1 P.p.s.a. stanowi jeden z warunków pozytywnego rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu, a istnienie wątpliwości odnośnie zachowania 7 – dniowego terminu do jego złożenia skutkuje odmową jego uwzględnienia. Z tego już chociażby względu, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a., należało domówić skarżącemu przywrócenia terminu do wniesienia skargi. Przede wszystkim jednak stwierdzić należy, że we wniosku z dnia 27 lipca 2009 r. nie sposób dopatrzyć się obiektywnych i niezależnych od strony przeszkód w prawidłowym i terminowym wniesieniu skargi. Podnoszony przez skarżącego, jaka jedyna przyczyna uchybienia terminowi – pobyt w szpitalu, w żaden sposób nie może stanowić o braku winy skarżącego. Dotyczy on bowiem okresu od 19 do 20 marca 2009 r. i od 15 do 17 kwietnia 2009 r. Odnosi się zatem do stanu faktycznego zaistniałego przed upływem terminu do wniesienia skargi. O ile zatem uznać można że skarżący – załączając rachunki za pobyt w szpitalu, uprawdopodobnił zaistnienie tych okoliczności nie można przyjąć, iż w jakikolwiek sposób mogą one wskazywać na brak winy skarżącego w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Wskazać należy, że postanowienie stanowiące w niniejszej sprawie przedmiot zaskarżenia doręczone zostało skarżącemu dnia 7 kwietnia 2009 r. Termin do wniesienia skargi upływał zatem w dniu 7 maja 2009 r. Okoliczności powołane przez skarżącego zaistniały w trakcie biegu terminu i ustały przed jego zakończeniem. Nie mogły mieć tym samym wpływu na jego uchybienie. Po ich ustaniu skarżący mógł bowiem jeszcze dokonać czynności z zachowaniem ustawowego terminu.
Reasumując, w niniejszej sprawie skarżący nie wskazał terminu ustania przyczyny uchybienia terminowi do wniesienia skargi, przez co nie było możliwe jednoznaczne wyjaśnienie, czy termin ten został przez skarżącego zachowany. Ponadto, podniesiona przez niego okoliczności pobytu w szpitalu nie mogła być uznana za uprawdopodobniającą brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi.
Z tych przyczyn, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a., odmówiono skarżącemu przywrócenia terminu do wniesienia skargi.

Uzasadnienie wyroku