Sygnatura:
6330 Status bezrobotnego
Hasła tematyczne:
Koszty sądowe
Skarżony organ:
Wojewoda
Data:
2009-05-11
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Odmówiono przyznania pełnomocnikowi wynagrodzenia za zastępstwo prawne
Sędziowie:
Wojciech Wiktorowski /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie – Wojciech Wiktorowski po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata A. Z. z dnia 6 lipca 2010 r. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi S. J. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia […] lutego 2009 r. nr […] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej postanawia: odmówić przyznania wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy
Uzasadnienie wyroku
W dniu 6 lipca 2010 r. ustanowiony w niniejszej sprawie dla S. J. adwokat z urzędu – A. Z. – złożyła w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie pismo, w którym wystąpiła o przyznanie wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie wyroku.W myśl zaś art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.Z kolei w odniesieniu do adwokatów szczegółową regulację we wskazanej materii zawiera rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2002 r. Nr 163 poz. 1348 ze zm.). Rozporządzenie to jako warunek przyznania adwokatom kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, w § 20, wyraźnie wskazuje obowiązek zamieszczenia we wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oświadczenia, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.Z treści tego przepisu wynika, że oświadczenie jest nieodzownym elementem uzasadnienia wniosku o przyznanie wynagrodzenia, stanowiącym przesłankę do przyjęcia, że praca adwokata nie została wynagrodzona i zachodzi prawna podstawa do poniesienia kosztów z tego tytułu przez Skarb Państwa na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058 ze zm.), por. postanowienie NSA z dnia 20 sierpnia 2008 r., sygn. akt I OZ 603/08 (Baza Orzeczeń NSA – http://orzeczenia.nsa.gov.pl).Należy przy tym wskazać, że oświadczenie nie może budzić wątpliwości, a z jego treści musi jednoznacznie wynikać, że skarżący w tej konkretnej sprawie, w której udzielono mu pomocy prawnej, nie pokrył jej kosztów w całości lub w części. Nie wystarczy zatem użycie sformułowania, a tak uczynił pełnomocnik z urzędu w niniejszej sprawie, że złożony wniosek dotyczy kosztów nieopłaconej pomocy prawnej. Brak w nim bowiem, wymaganego dyspozycją § 20 cyt. rozporządzenia, elementu oświadczenia.Skoro zatem w złożonym do Sądu wniosku wyznaczony adwokat z urzędu takiego wniosku nie zamieściła, a powołany przepis ma charakter bezwzględnie obowiązujący, to tym samym wniosek, jako dotknięty brakiem nieusuwalnym, nie może zostać pozytywnie rozpoznany.Z tych względów, na postawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.
Powr