Sygnatura:
6040 Wyrób, rozlew i obrót alkoholami
Hasła tematyczne:
Inne
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2010-07-07
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Odrzucono wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi
Sędziowie:
Ewa Frąckiewicz /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Ewa Frąckiewicz po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. C. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w […] z dnia […] kwietnia 2009 r., nr […] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu oraz piwa p o s t a n a w i a odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie

Uzasadnienie wyroku

M. C. (dalej jako skarżąca) złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w […] z dnia […] kwietnia 2009 r., nr […] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu oraz piwa. Do skargi został załączony wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia.Z załączonego do akt zwrotnego potwierdzenia odbioru zaskarżonej decyzji wynika, iż stronie skarżącej doręczono ją w dniu 10 kwietnia 2009 r. W myśl art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami) – cytowana dalej jako "p.p.s.a.", skargę wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. W związku z powyższym termin na wniesienie skargiprzez stronę skarżącą upłynął 12 maja 2009 r.Skarżąca złożyła osobiście niniejszą skargę w siedzibie organu w dniu 16 czerwca 2010 r., to jest po upływie terminu określonego w art. 53 § 1 p.p.s.a. Wrazze skargą skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi do sądu. Wniosek ten strona skarżąca uzasadniała głęboką depresją.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:Zgodnie z art. 85 p.p.s.a. czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, przy czym, w przypadku jeżeli stronanie dokonała czynności bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.).Tryb złożenia wniosku szczegółowo reguluje art. 87 p.p.s.a. W myśl § 1 pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a. przywrócenie uchybionego terminu możliwe jest w sytuacji, gdy uchybienie to nie było przez stronę zawinione i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć,nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Na stronie spoczywa obowiązek uprawdopodobnienia, okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, o czym stanowi art. 87 § 2 p.p.s.a. Z przepisu art. 87 § 1 p.p.s.a. wynika, że wniosek o przywrócenie terminu powinien zostać złożony w terminie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Natomiast zgodnie z art. 87 § 5 p.p.s.a., po upływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest dopuszczalne tylko w przypadkach wyjątkowych. Oznacza to, że co do zasady możliwość przywrócenia terminu została ograniczona rocznym terminem, zaś po jego upływie przywrócenie terminu może nastąpić tylko w wyjątkowym przypadku. Stosownie natomiast do art. 88 p.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.W sprawie niniejszej zaskarżoną decyzję doręczono skarżącej w dniu 10 kwietnia 2009 r., zatem termin do złożenia skargi upływał w dniu 12 maja 2009 r. Strona skarżąca złożyła przedmiotową skargę w dniu 16 czerwca 2010 r., czyli po upływie roku od uchybionego terminu do złożenia skargi.Powyższe wniosek należy zatem rozpatrzeć w świetle art. 87 § 7 p.p.s.a. p, gdyż jak wynika z akt sprawy wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został złożony dopiero po okresie ponad roku od upływu uchybionego terminu.Jak już wspomniano przywrócenie terminu w tej sytuacji uzależnione jest od stwierdzenia czy zachodzi w niniejszej sprawie tzw. przypadek wyjątkowy. Naczelny Sąd Administracyjny (postanowienie z dnia 26 lipca 2006 r., sygn. akt II FZ 438/06) podejmując się próby zdefiniowania tego nieostrego pojęcia powołał się na orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 9 lutego 1999 r., sygn. akt I CKN 802/98 stwierdzające, iż "dynamika procesów, różnorodność występujących w nim stanów faktycznych, a także rozmaitość i nieprzewidywalność zachowań (działań izaniechań) stron, nie pozwalają na sformułowanie uniwersalnej definicjinormatywnej; prawodawca pozostawił ocenę w tym zakresie sędziemu, odwołującsię do jego bezstronności, doświadczenia oraz poczucia sprawiedliwości. Tak więc rzeczą sądu meriti, rozpoznającego wniosek o przywrócenie terminu, jest wyważenie – przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności występujących w konkretnej sprawie,a więc zarówno elementów przedmiotowych, jak i podmiotowych – czy argumentywspierające wniosek są mocniejsze od argumentów przemawiających za stabilizacją sytuacji ugruntowanej przez upływ czasu, a powstałej w następstwie niedokonania czynności procesowej w przepisanym terminie oraz czy moc tych argumentów pozwala na stwierdzenie, że w sprawie zachodzi wypadek, który można uznać za wyjątkowy."Zdaniem Sądu, przez ,,wyjątkowy przypadek" należy rozumieć okoliczność nadzwyczajną, która uniemożliwiła stronie dokonanie czynności w normalnym trybie, np. stroną będącą osobą samotną jest marynarz, który powrócił z miejsca zamieszkania z długotrwałego rejsu po upływie roku od daty doręczenia pisma sądowego.W ocenie Sądu z akt niniejszej sprawy nie wynika, aby zaistniała sytuacja wyjątkowego przypadku określona w art. 87 § 5 p.p.s.a. taką sytuacją nie jest przewlekła (od 2009 r.) i nadal trwająca choroba. W ocenie Sądu podane przez stronę okoliczności nie dają podstawy do przyjęcia, że przez okres blisko 14miesięcy od doręczenia decyzji sytuacja zdrowotna lub osobista skarżącej nie pozwoliła jej na wniesienie skargi na wymienioną decyzję. Skarżąca nie tylko nie wykazała w żaden sposób, ale nawet nie uprawdopodobniła, że w całym podanym wyżej okresie choroba uniemożliwiła skarżącej dochowanie terminu do wniesienia skargi. Strona podaje wręcz, że "nadal choruje", a to z kolei uzasadnia twierdzenie,że utrzymujący się zły stan zdrowia nie uniemożliwił jej obecnie złożenie skargi i wniosku o przywrócenie terminu do jej złożenia.W świetle powyższego, złożony przez skarżącą wniosek o przywróceniu terminu do wniesienia skargi jako niedopuszczalny podlega odrzuceniu.W tym stanie rzeczy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniuprzed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.