VI SAB/Wa 11/10 – Wyrok WSA w Warszawie


Sygnatura:
608 Energetyka i atomistyka
Hasła tematyczne:
Działalność gospodarcza
Skarżony organ:
Minister Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej
Data:
2010-04-19
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Halina Emilia Święcicka /sprawozdawca/Urszula Wilk /przewodniczący/Zbigniew Rudnicki

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Urszula Wilk Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka (spr.) Protokolant Katarzyna Smaga po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi M. K. na bezczynność Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w przedmiocie koncesji na obrót paliwami ciekłymi oddala skargę

Uzasadnienie wyroku

M. K. złożył skargę na bezczynność Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, zwanym dalej Prezesem URE, który pismem z dnia […] stycznia 2010 r. poinformował o pozostawieniu bez rozpatrzenia jego wniosku o udzielenie koncesji w zakresie obrotu paliwami ciekłymi.Do wydania tego zawiadomienia doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.Na wniosek strony złożony w dniu […] października 2009 r. na podstawie art. 61 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 32 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r., Nr 89, poz. 625 z późn. zm.) zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie udzielenia przedsiębiorcy – M. K., koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na obrocie paliwami ciekłymi.Z uwagi na fakt, iż przesłany do organu wniosek zawierał braki, Prezes URE pismem z dnia […] listopada 2009 r. wezwał wnioskodawcę o uzupełnienie wniosku poprzez nadesłanie dokumentów i wyjaśnień enumeratywnie wymienionych w 16 punktach. W odpowiedzi M. K., dalej skarżący, nadesłał dokumenty, w tym kopię decyzji Prezydenta Miasta P. o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z dnia […] lipca 1997 r. oraz zaświadczenie z banku o posiadaniu na koncie wskazanej kwoty.Następnie, kolejnym pismem z dnia […] listopada 2009 r. Prezes URE wezwał skarżącego m. in. o przedstawienie decyzji pozwolenia na budowę oraz ew. decyzji zezwalającej na użytkowanie wnioskowanej stacji paliw w związku z tym, iż przedłożona decyzja z […] lipca 1997 r. dotyczy innej inwestycji niż wnioskowana, oraz przedstawienia dokumentów potwierdzających możliwość pozyskania środków finansowych gwarantujących prawidłowe wykonywanie działalności koncesjonowanej, gdyż z przedłożonego zaświadczenia o posiadanych środkach wynika, iż saldo jest dużo niższe niż planowane koszty.Ze względu na brak odpowiedzi, organ pismem z dnia […] stycznia 2010 r., w pkt II, na podstawie art. 50 § 1, art. 54 i art. 77 § k.p.a. w związku z art. 32 ust. 1 pkt 4, w związku z art. 30 ust. 1 oraz art. 23 ust. 2 pkt 1, art. 50, art. 33 i art. 35 ustawy – Prawo energetyczne oraz w związku z art. 50 pkt 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r., Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.), wezwał skarżącego pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia w terminie 7 dni od dnia otrzymania ww. wezwania, do uzupełnienia wniosku o informacje i dokumenty wskazane w piśmie z dnia […] listopada 2009 r.W odpowiedzi skarżący pismem z dnia […] stycznia 2010 r. stwierdził, że posiada zabezpieczenie finansowe gdyż prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą E., z której uzyskuje przychody, podniósł, iż organ zawyżył kwotę wymaganych środków finansowych. Odnośnie dokumentów technicznych stacji paliw poinformował, iż są one w trakcie kompletowania i zostaną przesłane po ich skompletowaniu.Pismem z dnia […] stycznia 2010 r. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie art. 50 pkt 1 ww. ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w związku z art. 50 i art. 32 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r., Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), pozostawił bez rozpatrzenia wniosek skarżącego o udzielenie koncesji w zakresie obrotu paliwami ciekłymi. Wskazał, iż zgodnie z art. 50 pkt 1 ustawy o swobodzie gospodarczej, organ koncesyjny, przed podjęciem decyzji w sprawie udzielenia koncesji lub jej zmiany może wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia, w wyznaczonym terminie, brakującej dokumentacji poświadczającej, że spełnia on warunki określone przepisami prawa, wymagane do wykonywania określonej działalności gospodarczej, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Powołał się na art. 33 ust. 1 pkt 1-5 ustawy – Prawo energetyczne, który określa, iż Prezes Urzędu Regulacji Energetyki udziela koncesji wnioskodawcy, który spełnia warunki w nim określone, jednym z nich jest wykazanie, że ma możliwości techniczne, gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności. Skarżący nie nadesłał dokumentów technicznych stacji paliw, więc wniosek pozostawiono bez rozpatrzenia.M. K. uznał bezczynność Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki i złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W uzasadnieniu skargi przyznał, iż na wezwanie organu do uzupełnienia wniosku złożył część żądanych wyjaśnień oraz dokumentów ale zapowiedział ich dosłanie niezwłocznie po ich uzyskaniu. Zarzucił, iż termin 7-dniowy jest terminem zbyt krótkim na dostarczenie żądanych dokumentów. Zauważył, iż powinien zostać uprzedzony o możliwości pozostawienia wniosku o udzielenie koncesji bez rozpoznania w początkowej fazie postępowania administracyjnego. Podniósł, iż decyzja o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania jest decyzją niesprawiedliwą i krzywdzącą, pozbawiającym go możliwości prowadzenia działalności gospodarczej.W odpowiedzi na skargę na bezczynność Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wnosił o jej oddalenie. Odnosząc się do zarzutu zbyt krótkiego terminu na przekazanie żądanej dokumentacji wskazał, iż wprawdzie ustawa – Prawo energetyczne oraz ustawa o swobodzie działalności gospodarczej nie określają ani minimalnych ani maksymalnych granic czasowych terminu wyznaczanego przez organ koncesyjny ale zgodnie z k.p.a. (art. 64 § 2) usunięcie braków formalnych podania powinno nastąpić w terminie 7 dni. Wskazał, iż skarżący będąc przedsiębiorcą obowiązany jest do znajomości obowiązujących ustaw.Podkreślił, że regulacja zawarta w art. 50 pkt 1 ustawy o swobodzie gospodarczej nie stanowi przeszkody do ponownego złożenia wniosku przez przedsiębiorcę uzupełnionego przez żądane informacje.Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej przy czym w świetle paragrafu drugiego powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Innymi słowy, wchodzi tutaj kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywana pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów słuszności.Stosownie do przepisu art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1 – 4 tego artykułu. Ponadto, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną – art. 134 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.Oceniając zatem skargę pod tym kątem Sąd uznał ją za niezasadną, gdyż nie stwierdził, aby Prezes Urzędu Regulacji Energetyki pozostawał w bezczynności.Stosownie do art. 32 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r., Nr 89, poz. 625 z późn. zm.) z dnia 10 kwietnia 1997r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2003r. Nr 53, poz. 1504 z późn. zm.), obrót paliwami wymaga uzyskania koncesji. Przepis art. 35 ust. 1 powyższej ustawy określa, zawartość wniosku o udzielenie koncesji. Zgodnie z nim wniosek o udzielenie koncesji powinien zawierać w szczególności:1) oznaczenie wnioskodawcy i jego siedziby lub miejsca zamieszkania, a w razie ustanowienia pełnomocników do dokonywania czynności prawnych w imieniu przedsiębiorcy – również ich imiona i nazwiska;2) określenie przedmiotu oraz zakresu prowadzonej działalności, na którą ma być wydana koncesja, oraz projekt planu, o którym mowa w art. 16;3) informacje o dotychczasowej działalności wnioskodawcy, w tym sprawozdania finansowe z ostatnich 3 lat, jeżeli podmiot prowadzi działalność gospodarczą;4) określenie czasu, na jaki koncesja ma być udzielona, wraz ze wskazaniem daty rozpoczęcia działalności;5) określenie środków, jakimi dysponuje podmiot ubiegający się o koncesję, w celu zapewnienia prawidłowego wykonywania działalności objętej wnioskiem;6) numer w rejestrze przedsiębiorców albo ewidencji działalności gospodarczej oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP).Użycie przez ustawodawcę sformułowania w szczególności wskazuje,że nie jest to katalog zamknięty.Jednocześnie stosownie do art. 33 ust. 1 Prezes URE udziela koncesji wnioskodawcy, który:1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;2) dysponuje środkami finansowymi w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności bądź jest w stanie udokumentować możliwości ich pozyskania;3) ma możliwości techniczne gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności;4) zapewni zatrudnienie osób o właściwych kwalifikacjach zawodowych, o których mowa w art. 54;5) uzyskał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.Powyżej przywołane przepisy jednoznacznie wskazują, że wnioskodawca winien m.in. wykazać, iż ma możliwości techniczne gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności.Żądanie przedstawienia decyzji pozwolenia na budowę oraz ewentualnej decyzji zezwalającej na użytkowanie stacji paliw we wskazanej lokalizacji, dostosowanej do warunków stałych w sytuacji, gdy przedłożona decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dotyczyła innej inwestycji i to na warunkach tymczasowych, w ocenie Sądu, znajduje swoje uzasadnienia do żądania uzupełnienia wniosku i wykazania posiadania możliwości technicznych do prowadzenia koncesjonowanej działalności, o zezwolenie której ubiega się skarżący.Natomiast w ocenie Sądu żądanie nadesłania dokumentów potwierdzających możliwości pozyskania środków finansowych prawidłowe wykonywanie działalności koncesjonowanej, w sytuacji gdy skarżący przedłożył zaświadczenie o posiadanych środkach, z uzasadnieniem, iż wskazane w zaświadczeniu saldo jest dużo niższe niż planowane koszty, wchodziło w zakres merytoryczny wniosku.Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w tezie do wyroku z dnia 27 marca 2007 r., sygn. akt VI SAB/Wa 38/06, LEX nr 322699: "Ocena, czy określony podmiot posiada środki finansowe w wielkości pozwalającej na prawidłowe wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami ciekłymi, w określonej przez siebie skali, nie może być dokonywana w płaszczyźnie formalnoprawnej, lecz merytorycznej."Art. 50 pkt 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej daje podstawy do pozostawienia wniosku o udzielenie koncesji bez rozpatrzenia w sytuacji, gdy wnioskodawca nie przedstawi informacji niezbędnych do merytorycznego ustosunkowania się do złożonego wniosku. Organ koncesyjny nie ma wówczas podstaw, aby ocenić, czy wnioskodawca spełnia warunki do udzielenia koncesji czy też nie. Tym samym w takich sytuacjach nie sposób jest ustalić przyczyny odmowy udzielenia koncesji. Natomiast odmowa udzielenia koncesji, o której mowa w art. 33 ust. 5 Prawa energetycznego,jest konsekwencją ustaleń poczynionych przez organ koncesyjny w trakcie postępowania administracyjnego i uznania przez ten organ, że wnioskodawca nie spełnia wymaganych przepisami prawa warunków do udzielenia koncesji. Podkreślić należy, iż regulacja przewidziana w art. 50 pkt 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie stanowi przeszkody do ponownego złożenia wniosku przez przedsiębiorcę i uzupełnienia tego wniosku o żądane informacje.W ocenie Sądu brak wykonania wezwania, czego nawet sam skarżący nie neguje uzasadniał pozostawienie wniosku bez rozpoznania.Odnosząc się do zarzutu co do wyznaczenia zbyt krótkiego terminu na uzupełnienie brakującej dokumentacji, należy zauważyć, iż skarżący składając wniosek winien znać wymogi związane z uzyskaniem koncesji na prowadzenie działalności w zakresie obrotu paliwami. Wyznaczenie zatem terminu 7-dniowego, który ma oparcie w art. 64 § 2 k.p.a., taki termin wyznacza się w postępowaniu administracyjnym na usunięcie braków formalnych podania (wniosku), przy braku określenia terminu w prawie energetycznym i ustawie o swobodzie działalności gospodarczej – nie można uznać za naruszenie prawa.Sąd podziela natomiast stanowisko skarżącego, iż uprzedzenie strony o możliwości pozostawienia wniosku o udzielenie koncesji bez rozpoznania powinno nastąpić w początkowej fazie postępowania administracyjnego (vide wcześniej powołany wyrok WSA), niemniej to uchybienie nie miało żadnego wpływu na rozstrzygnięcie organu.W tym stanie faktycznym, Sąd stwierdził, iż Prezes Urzędu Regulacji Energetyki nie pozostaje w bezczynności i miał podstawy prawne do pozostawienia wniosku skarżącego bez rozpoznania.W związku z tym brak jest podstaw do uwzględnienia skargi, a w razie nieuwzględnienia skargi Sąd, zgodnie z art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę oddala.