Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Podatek od towarów i usług
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2010-05-20
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Treść wyniku:
Uchylono zaskarżoną decyzję
Sędziowie:
Cezary Koziński /przewodniczący sprawozdawca/Joanna TarnoTomasz Adamczyk
Sentencja
Dnia 13 sierpnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Cezary Koziński (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Tarno Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Protokolant: Asystent sędziego Joanna Skrzypczak-Zajger po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 sierpnia 2010 roku sprawy ze skargi P. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia […] nr […] w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług zobowiązania podatkowego za okres kwiecień-wrzesień i grudzień 2003 roku oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za marzec, październik i listopad 2003 roku 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz P. K. kwotę 510 (pięćset dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie wyroku
I SA/Łd 555/10UZASADNIENIEDecyzją z dnia […] r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. określił P. K. zobowiązania podatkowe za okres kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, grudzień 2003 r. w łącznej wysokości 14.159 zł oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia za marzec, październik, listopad 2003 r. w łącznej wysokości 4.337 zł.Decyzja powyższa została doręczona podatnikowi w dniu 2 stycznia 2009 r.W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji podniósł, iż w wyniku przeprowadzonych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. czynności kontrolnych w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za okres od marca 2003 r. do stycznia 2005 r. i za październik 2005 r., dotyczących P. K., ustalono, że w kontrolowanym okresie strona otrzymała faktury VAT dotyczące zakupu oleju napędowego wystawione przez następujące podmioty: A. sp. z o.o., B. sp. z o.o., Firma Handlowa C., D. sp. z o.o., E. sp. z o.o.Naczelnik Urzędu Skarbowego w S., opierając się m.in. na materiale dowodowym zgromadzonym w toku postępowania karnego, przeprowadzonego przez Prokuraturę Okręgową w Ł. – Wydział do Spraw Przestępczości Zorganizowanej przeciwko A. K. i innym (sygnatura […]) ustalił, że ww. firmy wystawiały jedynie faktury VAT na "sprzedaż" oleju napędowego, a faktycznie paliwo niewiadomego pochodzenia rozprowadzane było przez A. K. z bazy paliw w M. k. Z. W., gdzie mieściła się siedziba firmy F. Sp. j., której jednym z udziałowców był A.K..Wobec powyższego organ podatkowy pierwszej instancji zakwestionował prawo Podatnika do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych w okresie kwiecień-grudzień 2003 r. przez F.H. C., A. i B. na zakup oleju napędowego. W ocenie organu pierwszej instancji zebrany podczas kontroli materiał dowodowy jednoznacznie potwierdził, że wskazane faktury VAT, dokumentujące zakup oleju napędowego przez podatnika, nie odzwierciedlają faktycznego przebiegu zdarzeń gospodarczych.Od powyższej decyzji P. K. wniósł odwołanie z wnioskiem o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji i umorzenie postępowania w sprawie.Decyzją z dnia […] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.Na decyzję organu odwoławczego skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. wniósł P. K., zarzucając decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. naruszenie:- art. 7, art. 8, art. 75 § 1, art. 77, art. 107 § 1 i 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.);- art. 68 § 1 i § 2, art. 122, art. 124, art. 181, art. 187 § 1, art. 191, art. 210 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.);- art. 88 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm.), w związku z VI Dyrektywą VAT;- § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2002 r., Nr 27, poz. 268 ze zm.).W skardze P. K. szczegółowo uzasadnił podniesione zarzuty. Podatnik wskazał ponadto, że decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z […] r. określająca zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okres kwiecień – wrzesień i grudzień 2003 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za marzec, październik, listopad 2003 r. została doręczona […] r. W przedmiotowej sprawie nie były stosowane środki egzekucyjne, a zatem doszło do przedawnienia ww. zobowiązań podatkowych.W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. wniósł o uchylenie decyzji w części dotyczącej określenia zobowiązań podatkowych za kwiecień-wrzesień 2003 r. i nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia za marzec, październik i listopad 2003 r., a w pozostałej części wniósł o oddalenie skargi.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. zważył, co następuje:Zaskarżona decyzja podlega uchyleniu.Stosownie do treści art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej obowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Przedawnienie zobowiązań podatkowych oznacza, że po upływie określonego czasu, zobowiązanie podatkowe, chociaż niezapłacone, wygasa łącznie z odsetkami za zwłokę. Po upływie okresu przedawnienia z mocy prawa, bez konieczności wydawania żadnych decyzji, przestaje istnieć stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podatnikiem i wierzycielem podatkowym. Wierzyciel, chociaż niezaspokojony, nie ma już podstaw do egzekwowania zobowiązania podatkowego. Dobrowolne spełnienie tego zobowiązania przez podatnika prowadzi do powstania nadpłaty, która podlega zwrotowi.Organ odwoławczy rozpatrując zatem odwołanie podatnika od decyzji organu pierwszej instancji, zobowiązany jest zbadać, czy nie upłynął termin przedawnienia zobowiązania podatkowego. Upływ terminu przedawnienia powoduje bowiem co do zasady stosownie do treści art. 59 § 1 pkt 9 Ordynacji podatkowej wygaśnięcie zobowiązania podatkowego. Przedawnienie zobowiązania podatkowego jest instytucją prawa materialnego, następuje z mocy prawa bez potrzeby wydawania w tym zakresie odrębnej decyzji. Upływ terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego powinien być w związku z tym brany pod uwagę z urzędu w trakcie postępowania podatkowego (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 maja 2003 r., sygn. akt I SA/Wr 2282/00, PP 2003/10/63), a więc także na etapie postępowania odwoławczego. W orzecznictwie utrwalone jest bowiem stanowisko, że zobowiązanie podatkowe przedawnia się, jeżeli termin przewidziany w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej upłynął przed wydaniem decyzji organu odwoławczego (por. uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 października 2003 r., sygn. akt FPS 8/03, ONSA 2004/1/7). W uchwale tej Naczelny Sąd Administracyjny wyraźnie stwierdził, że upływ czasu spowoduje wygaśnięcie zobowiązania bez względu na to, czy postępowanie podatkowe się toczy, czy też nie, czy znajduje się w fazie przed organem pierwszej, czy też drugiej instancji. Na każdym etapie postępowania organ zobowiązany jest więc zbadać, czy nie upłynął termin przedawnienia. Jeżeli przedawnienie nastąpi w trakcie postępowania odwoławczego, a podatnik nie zapłacił podatku, organ podatkowy może jedynie umorzyć postępowanie podatkowe.W sprawie niniejszej jest bezsporne, że decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z […] r., określająca zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okres kwiecień – wrzesień i grudzień 2003 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za marzec, październik, listopad 2003 r., została doręczona 2 stycznia 2009 r. Ponadto z załączonych akt administracyjnych wynika jednoznacznie, iż w sprawie nie były stosowane żadne środki egzekucyjne, co mogłoby ewentualnie skutkować przerwaniem biegu terminu przedawnienia.W świetle powyższego uznać zatem należy, iż w rozpoznawanej sprawie pięcioletni termin przedawnienia, o którym mowa w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, upływał z końcem 2008 roku. Przy czym co istotne, wydanie decyzji podatkowej przed upływem okresu przedawnienia, ale niedoręczonej podatnikowi w tym terminie, powoduje nieefektywne wygaśnięcie zobowiązania podatkowego. Skoro decyzja została doręczona skarżącemu (czego strony nie kwestionują) 2 stycznia 2009 r., to uznać należy, iż nastąpiło to po upływie terminu przedawnienia.Sąd uchylił także decyzję w zakresie miesiąca grudnia 2003 roku. Skoro bowiem uległy przedawnieniu zobowiązania podatkowe za poprzednie miesiące tego roku (w tym za miesiąc listopad), a te niewątpliwie miały wpływ na wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za grudzień 2003 roku, to oczywistym jawi się wniosek, że organ podatkowy nie mógł przyjąć kwoty podatku naliczonego do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w kwocie innej niż wynikająca ze złożonej przez podatnika deklaracji za miesiąc listopad 2003 roku. Organ nie mógł przyjąć nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, uwzględniając skorygowane przez siebie kwoty za poprzednie miesiące analizowanego roku podatkowego.Wobec uchylenia zaskarżonej decyzji z powodu przedawnienia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2003 roku, Sąd uznał za niecelowe odnoszenie się do pozostałych zarzutów skargi.Ponownie rozpoznając sprawę organy podatkowe uwzględnią przytoczone uwagi Sądu i wydadzą stosowne rozstrzygnięcie.Z uwagi na powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł., na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., cytowanej dalej jako p.p.s.a.)., orzekł jak w punkcie pierwszym sentencji wyroku.Na podstawie art. 152 p.p.s.a., Sąd stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku.O kosztach postępowania Sąd postanowił na podstawie art. 200 p.p.s.a.Sz.Ch.