Sygnatura:
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2010-05-13
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Treść wyniku:
Przyznano prawo pomocy w zakresie częściowym
Sędziowie:
Agnieszka Dusza-Kasprzyk /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Agnieszka Dusza-Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2010r.na posiedzeniu niejawnym wniosku P. K. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 30 marca 2010r., nr […] w przedmiocie robót budowlanych postanawia: 1. przyznać wnioskodawcy prawo pomocy w zakresie częściowym przez zwolnienie od wpisu od skargi kasacyjnej 2. odmówić przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie wyroku

P. K. wnioskiem z dnia 4 sierpnia 2010r. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. Wskazał, iż jego jedynym źródłem utrzymania jest emerytura w wysokości 1120 zł. Z żoną pozostaje w separacji od 1990r. Jest współwłaścicielem domu jednorodzinnego oraz działki rolnej o pow. 1,28 ha. Pracował w trudnych warunkach warsztatowych w oparach chemicznych z kleju butapren w zawodzie tapicera. Ma 69 lat, ponosi wysokie koszty leczenia, które pochłaniają połowę emerytury. Spłaca miesięcznie 290 zł pożyczki zaciągniętej na leczenie.Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym- zwanej dalej P.p.s.a. (Dz. U. Nr 153, poz. 127 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym może być przyznane, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.), gdy zaś wykaże tylko, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.) wówczas Sąd może przyznać mu prawo pomocy w zakresie częściowym.W rozpoznawanej sprawie skarga P. K. została odrzucona z uwagi na jednodniowe uchybienie terminowi do uiszczenia wpisu w wysokości 500 zł. Skarżący zlecił radcy prawnemu wywiedzenie skargi kasacyjnej na postanowienie Sądu. W obecnej chwili ubiega się o przyznanie prawa pomocy w całości.Podniesione przez skarżącego w toku postępowania okoliczności wskazują na zasadność uwzględnienia wniosku tylko w części. Zauważyć należy, iż na obecnym etapie postępowania istnieje obowiązek uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej. Obowiązek pokrywania jakichkolwiek innych kosztów sądowych nie istnieje.Przyznanie prawa pomocy to w istocie "kredytowanie" kosztów postępowania z budżetu Państwa (czyli jest to dodatkowe obciążenie innych obywateli) i dlatego winno być udzielane wyjątkowo. W przypadku ubogiego społeczeństwa, jakim jest społeczeństwo polskie, prawo pomocy powinno być udzielane przede wszystkim osobom bez źródeł stałego dochodu i bez majątku oraz pozbawionych (obiektywnie) możliwości uzyskania środków na ten cel z jakichkolwiek źródeł. Koszty sądowe należy traktować jako wydatki bieżące w budżecie domowym, które powinny być zaspokajane na równi z innymi podstawowymi wydatkami.Z oświadczenia skarżącego oraz ze złożonych przez niego wraz z wnioskiem dokumentów wynika, że pomimo otrzymywania jedynie świadczenia emerytalnego skarżący posiada środki finansowe, z których może pokryć koszty sądowe. Świadczy o tym choćby fakt opłacenia przez niego wpisu od skargi czy zatrudnianie zawodowych pełnomocników.Ustosunkowując się z kolei do wniosku o ustanowienie radcy prawnego podkreślić należy, iż skarżący zlecił fachowemu pełnomocnikowi wywiedzenie skargi kasacyjnej, która znajduje się w aktach. Zatem na obecnym etapie postępowania posiadanie fachowego pełnomocnika w żadnym razie nie zmieni sytuacji procesowej skarżącego. Odmowa zaś ustanowienia radcy prawnego z urzędu w żadnej mierze nie spowoduje ograniczenia skarżącemu prawa do sądu. W razie bowiem uzwględnienia skargi kasacyjnej sprawa zostanie rozpoznana przez Sąd I instancji, który obowiązany jest czuwać nad tym by stronom występującym w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego udzielać potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczać ich o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań (art. 6 P.p.s.a.). Skarga dla Sądu ma wyłącznie walor niewiążącej informacji o wadliwości aktu czy działania (zaniechania) organu, bowiem Sąd z urzędu zobowiązany jest do wzięcia pod uwagę wszelkich naruszeń prawa jakie stwierdzi badając daną sprawę. Sąd także ocenia czy organy administracyjne zastosowały wszystkie przepisy, które powinny znaleźć zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, niezależnie od żądań i zarzutów podniesionych w skardze (art. 134 P.p.s.a.). Wskazane uregulowania gwarantują, że niezależnie od błędnie lub nieudolnie formułowanych przez skarżących zarzutów czy braku ich zaangażowania w postępowanie sądowoadministracyjne (skarżący nie mają obowiązku uczestniczenia w posiedzeniach Sądu) akt będący przedmiotem zaskarżenia zostanie wszechstronnie przez Sąd zbadane pod względem jego zgodności z prawem (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 stycznia 2005 r., sygn. akt OZ 1134/04).W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 245 § 2, 3 i 4 w zw. z art. 246 § 1 pkt 1 i 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 u.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.

Powrót do