I SA/Go 643/10 – Postanowienie WSA w Gorzowie Wlkp.


Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług6300 Weryfikacja zgłoszeń celnych co do wartości celnej towaru, pochodzenia, klasyfikacji taryfowej; wymiar należności celny
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Celnej
Data:
2010-07-21
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp.
Treść wyniku:
Zwolniono od uiszczenia wpisu
Sędziowie:
Joanna Wierchowicz /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Wierchowicz po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T.K. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia […] r. nr […] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie kwoty długu celnego oraz podatku od towarów i usług postanawia: 1. przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od wpisu od skargi; 2. w pozostałym zakresie wniosek oddalić.

Uzasadnienie wyroku

W związku z wezwaniem do uiszczenia ustalonego na 200 zł wpisu od skargi na wskazaną na wstępie decyzję, T.K. wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych podnosząc, że z uwagi na egzekucję należności celnych i podatkowych "znalazł się na progu bankructwa".W treści wniosku skarżący oświadczył, że mieszka wspólnie z żoną i dwoma synami w wieku 18 i 20 lat. Podał również, iż prowadzi nieprzynoszącą żadnego dochodu działalność gospodarczą natomiast jego żona pracuje i zarabia miesięcznie 987 zł brutto. Wskazał, że miesięczne koszty utrzymania jego rodziny wynoszą 3.000 zł. Stanowią je należności za mieszkanie, telewizję, radio i telefon, żywność oraz "inne opłaty". Skarżący w bieżącym utrzymaniu korzysta z pomocy finansowej ojca i teściów.Na wezwanie w trybie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm. – dalej cyt. jako p.p.s.a.) skarżący przedstawił odpisy deklaracji na podatek od towarów i usług za kolejne miesiące od grudnia 2009 roku do maja 2010 roku składane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wynika z nich, że skarżący deklarował zerowej wartości sprzedaż oraz nabycie towarów i usług w okresach rozliczeniowych. Skarżący oświadczył, że nie posiada rachunków ani lokat bankowych. Podał również, iż jego ojciec i teściowie utrzymują się z emerytur.Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:Przepis art. 246 § 1 p.p.s.a. wskazuje przesłanki, na podstawie których następuje przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej. W zakresie całkowitym następuje ono, gdy osoba fizyczna wykaże, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, gdy wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku koniecznego dla utrzymania siebie i rodziny. Prawo pomocy w istocie swej ma stanowić zabezpieczenie konstytucyjnej zasady prawa do sądu. Ma bowiem umożliwiać realizację swoich praw na drodze sądowej podmiotom nieposiadającym dostatecznych środków na ponoszenie niezbędnych kosztów postępowania. Z drugiej jednak strony opłaty sądowe, do których także zalicza się wpis, stanowią rodzaj danin publicznych. Zwolnienia od ponoszenia tego rodzaju danin stanowią odstępstwo od konstytucyjnego obowiązku ich powszechnego i równego ponoszenia, wynikającego z art. 84 Konstytucji R.P. Dlatego też mogą być stosowane w sytuacjach wyjątkowych, gdy istnieją uzasadnione powody do przerzucenia ciężaru dotyczącego danej osoby na współobywateli.Mając na względzie powyższe rozważania, w oparciu o złożone dokumenty i wynikającą z nich sytuację materialną i rodzinną wnioskodawcy Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że strona zasługuje na przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od wpisu. Przedmiotowa sprawa jest jedną z wielu, w której skarżący został zobowiązany do uiszczenia wpisu sądowego. W takiej sytuacji ocena kondycji majątkowej strony powinna opierać się na analizie całokształtu jego sytuacji życiowej i procesowej. Z tej perspektywy należało ocenić pomoc otrzymywaną przez skarżącego od rodziny jako jedyne źródło pokrycia jego potrzeb związanych z utrzymaniem siebie i bliskich oraz wykazywany brak dochodów z działalności gospodarczej.Niewątpliwie obowiązek pokrycia tych kosztów w licznych sprawach zawisłych przed tutejszym sądem mógłby prowadzić do pozbawienia lub istotnego ograniczenia zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych skarżącego oraz jego najbliższych. Za udzieleniem prawa pomocy przemawia także wzgląd na podstawowe funkcje wymiaru sprawiedliwości.Za zasadne na tym etapie postępowania należy uznać zwolnienie skarżącego od wpisu od skargi. Ten zakres zwolnienia gwarantuje skarżącemu możliwość dochodzenia ochrony jego prawa przed sądem. Jeśli chodzi o dalsze zwolnienie jest ono na tym etapie postępowanie przedwczesne. Zdolności wnioskodawcy do pokrycia innych, następczych i ewentualnych kosztów sądowych będzie można ocenić w odniesieniu do występującej w przyszłym czasie sytuacji, która przecież może ulec poprawie.Ze względu na tę możliwość na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 orzeczono jak w sentencji postanowienia.