I SA/Go 644/10 – Postanowienie WSA w Gorzowie Wlkp.


Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług6300 Weryfikacja zgłoszeń celnych co do wartości celnej towaru, pochodzenia, klasyfikacji taryfowej; wymiar należności celny
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Celnej
Data:
2010-07-21
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp.
Treść wyniku:
Odmówiono przyznania prawa pomocy
Sędziowie:
Zbigniew Kruszewski /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielko-polskim – Zbigniew Kruszewski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 24 sierpnia 2010 r. wniosku I.P. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi I.P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z […] r. nr […] w przedmiocie określenia wartości celnej towaru, kwoty wynikającej z długu celnego podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego postanowił: odmówić przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie wyroku

Skarżący wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych. Z jego oświadczeń oraz przedstawionych dokumentów wynika, że skarżący ani jego żona nie mają oszczędności na rachunkach bankowych. Żona skarżącego nie pracuje i otrzymuje zasiłek dla bezrobotnych w wysokości 536 zł. Skarżący natomiast prowadzi działalność gospodarczą, a swoje dochody miesięczne brutto z tego tytułu określił na 3000 zł. Na wezwanie wystosowane w trybie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) skarżący przedstawił wyciągi z rachunków bankowych swoich i żony potwierdzające brak istotnych oszczędności. Przedstawił także deklaracje miesięczne w podatku od towarów i usług składane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wykazywano w nich nadwyżkę podatku należnego za kwiecień 2010 r. podatek w wysokości 4.429 zł, za maj i czerwiec 2010 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości odpowiednio: 3.773 zł i 4.664 zł. Skarżący przedstawił również wydruk zatytułowany jako "bilans z księgi " z którego wynika, że działalność gospodarcza prowadzona przez skarżącego za okres od […] kwietnia do […] czerwca 2010 r. przyniosła stratę w wysokości -42.540 zł (przychody: 70.010,58 zł, koszty uzyskania przychodów: 112.550 zł).Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy w zakresie częściowym, czyli takim jakiego przyznania domagał się skarżący, przysługuje w razie wykazania przez wnioskodawcę, że poniesienie pełnych kosztów postępowania mogłoby narazić jego i jego rodzinę na uszczerbek utrzymania koniecznego.Ocenę istnienia przesłanek zwolnienia od kosztów sądowych należy oprzeć o zestawienie należnych kosztów postępowania i możliwości majątkowych strony.Zważywszy na deklarowaną przez stronę wartość przedmiotu zaskarżenia należny w niniejszej sprawie wpis od skargi, stanowiący jedyną opłatę podlegającą uiszczeniu na obecnym etapie postępowania, winien wynieść 200 zł (§ 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 221 poz. 2193 ze zm.).Z dokumentów i oświadczeń przedstawionych przez skarżącego nie wynika, by poniesienie tej opłaty przekraczało jego zdolności płatnicze. Wprawdzie skarżący nie posiada istotnych oszczędności, lecz – o czym świadczy przedstawione zestawienie kosztów i przychodów – comiesięcznie wydaje kwoty wielokrotnie przewyższające należny wpis. Nadto z oświadczeń skarżącego i dokumentów dotyczących rozliczeń podatkowych związanych z działalnością gospodarczą wynikają istotne sprzeczności. Otóż sam skarżący w oświadczeniu o stanie majątkowym określił dochody z działalności gospodarczej na 3.000 zł. Złożona dokumentacja tego nie potwierdza. Przeciwnie: wynika z niej, że działalność gospodarcza przynosi stratę (czyli ujemną różnicę pomiędzy wartością przychodów i kosztów ich uzyskania). Nadto wydatki związane z tą działalnością nie znajdują odzwierciedlenia w wykazie operacji dokonywanych na rachunkach bankowych. Uprawnia to wniosek, iż skarżący posiada źródła finansowania wydatków niewskazane w złożonym oświadczeniu. Wydatki te również znacznie przekraczają wysokość potencjalnie należnych w sprawie kosztów sądowych.Należało zatem uznać, że skarżący nie wykazał przesłanek zwolnienia od kosztów sądowych w jakiejkolwiek części.W tym stanie rzeczy postanowiono jak w sentencji.

Powr