Sygnatura:
6300 Weryfikacja zgłoszeń celnych co do wartości celnej towaru, pochodzenia, klasyfikacji taryfowej; wymiar należności celny
Hasła tematyczne:
Celne prawo
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Celnej
Data:
2009-01-19
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Uchylono zaskarżoną decyzję
Sędziowie:
Artur KotMarek WroczyńskiSławomir Fularski /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Fularski /sprawozdawca/, Sędziowie Sędzia WSA Marek Wroczyński, Sędzia WSA Artur Kot, Protokolant Krzysztof Koziara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 maja 2009 r. sprawy ze skargi […] spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia […] listopada 2008 r. nr […] w przedmiocie określenia należności celnych oraz zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz […] Spółki z o.o. z siedzibą w K. kwotę 123 zł (sto dwadzieścia trzy złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie wyroku

Przedmiotem skargi z […] grudnia 2008 r. (data nadania) wniesionej przez […] Spółkę z o.o. w K. jest decyzja Dyrektora Izby Celnej w W. z […] listopada 2008 r. nr […].Zaskarżonym orzeczeniem Dyrektor Izby, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w R. z […] sierpnia 2008 r. weryfikującą zgłoszenie celne z […] lipca 2008 r. Spółki […] w zakresie klasyfikacji taryfowej dla części składowych mechanizmów dźwigniowych do segregatorów (przycisków) oraz określającą prawidłową kwotę wynikającą z długu celnego, cła antydumpingowego i podatku.Podejmując takie rozstrzygnięcie Dyrektor Izby w uzasadnieniu swojej decyzji wskazał, że:W dniu […] lipca 2008 r. przedstawiciel bezpośredni – […] Logistyka D. Ś. zgłosił, na formularzu SAD nr […], do procedury dopuszczenia do obrotu towar określony jako mechanizmy dźwigniowe do segregatorów – […] szt. (poz. 1 SAD), deklarując kod TARIC 8305 10 00 50 ze stawką celną w wysokości 2,7 %, stawką cła antydumpingowego w wysokości 27,1% i stawką podatku VAT w wysokości 22% i elementy mechanizmów dźwigniowych: przyciski – […] szt. (poz. 2 SAD), deklarując kod TARIC 8305 10 00 99 ze stawką celną w wysokości 2,7 % i stawką podatku VAT w wysokości 22%.Przed zwolnieniem towarów organ I instancji – w oparciu o przepis art. 68 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. WE L 302 z dnia 19.10.1992r. z późn. zm.), dokonał weryfikacji zapisów ww. zgłoszenia celnego i załączonych do niego dokumentów, i stwierdził, że importer zadeklarował nieprawidłowy kod TARIC dla przycisków – elementów mechanizmów dźwigniowych z poz. 2 SAD, a to miało wpływ na określenie kwoty wynikającej z długu celnego. W jego ocenie przyciski sprowadzone w ilości pozwalającej na złożenie kompletnych wyrobów z mechanizmami dźwigniowymi zgłoszonymi w poz. 1, powinny być klasyfikowane do kodu TARIC 8305 10 00 50 i obciążone cłem antydumpingowym, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (WE) nr 1136/2006 z dnia 24 lipca 2006 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe i stanowiącego o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz mechanizmów dźwigniowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. UE L 205 z dnia 27.07.2006 r.).Wobec powyższego, pismem z […] lipca 2008 r. Spółka […] została poinformowana o ustaleniach odnośnie nieprawidłowej klasyfikacji sprowadzonych przycisków i o możliwości przedłożenia nowych dowodów lub wyjaśnień w tym zakresie.Następnie, w dniu […] sierpnia 2008 r. Naczelnik Urzędu Celnego w R. wydał decyzję dotyczącą ww. zgłoszenia celnego, którą ustalił prawidłową klasyfikację taryfową dla towarów z poz. 2 SAD, tj. przycisków stanowiących części sprowadzonych mechanizmów dźwigniowych oraz określił prawidłową kwotę należności celno-podatkowych.Pismem z […] września 2008 r. Spółka […] odwołała się od powyższego rozstrzygnięcia. W odwołaniu wniosła o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania w sprawie. Zarzuciła rażące naruszenie prawa materialnego oraz przepisów procesowych. Między innymi wskazała na rażące naruszenie rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. wsprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. WE nr L 301 z 31.10.2006r.) poprzez błędną interpretację uwag wyjaśniających do pozycji 8305, niewłaściwe zastosowanie reguły 2(a) Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej (ORINS) oraz niewłaściwe zastosowanie wobec towaru z poz. 2 zgłoszenia celnego kodu CN 8305 10 00 50. Podniosła także zarzut naruszenia art. 1 i 2 rozdz. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 1136 z dnia 24 lipca 2006 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe, poprzez niewłaściwe zastosowanie i nałożenie cła antydumpingowego na towar nie będący przedmiotem dumpingu.Na potwierdzenie stanowiska o prawidłowości klasyfikacji zaimportowanych towarów prezentowanego w odwołaniu, Spółka przedstawiła wiążące informacje taryfowe wydane przez kraje członkowskie WE z 10 września 2007 r. i 4 kwietnia 2006 r. oraz dokumentację dotyczącą niemieckich odpraw celnych.W dalszej części uzasadnienia zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby przedstawił swoje stanowisko w sprawie. Zauważył, że przedmiotem importu były mechanizmy dźwigniowe do segregatorów w ilości […] szt. (poz. 1 SAD), które Spółka zgłosiła do kodu TARIC 8305 10 00 50 oraz części mechanizmów dźwigniowych (przyciski) – […] szt. (poz. 2 SAD), dla których jako prawidłowy zadeklarowała kod TARIC 8305 10 00 99. W celu potwierdzenia chińskiego pochodzenia sprowadzonych towarów Spółka przedłożyła fakturę, na której eksporter zamieścił informację o nazwie producenta produktów: […] Co. Ltd.Wskazał też, że organ I instancji uznał, że przyciski oraz mechanizmy dźwigniowe do segregatorów, tworzące wyrób kompletny oraz pozostałe mechanizmy (sprowadzone w liczbie przewyższającej ilość przycisków) winny być objęte kodem TARIC 8305 10 00 50.Podzielając stanowisko zawarte w decyzji I instancji w pierwszej kolejności Dyrektor Izby wyjaśnił, iż pozycją 8305 Taryfy celnej objęte są okucia do skoroszytów lub segregatorów, spinacze do pism, narożniki do pism, spinacze do papieru, skuwki etykietowe do indeksowania i podobne artykuły biurowe, z metali nieszlachetnych; zszywki w pasmach (na przykład biurowe, tapicerskie, do pakowania), z metali nieszlachetnych.Okucia do skoroszytów lub segregatorów, objęte są kodem CN 8305 10 00, a klasyfikowane są, ze względu na ich budowę, do następujących kodów TARIC:-8305 10 00 11 – kołowe mechanizmy segregatorowe (inne niż 17- lub 23-kołowe) składające się z dwóch prostokątnych arkuszy stalowych lub drutów z co najmniej czterema przymocowanymi półpierścieniami z drutu stalowego i które są połączone pokrywą stalową; mogą one być otwierane zarówno poprzez rozciąganie półpierścieni lub małym stalowym mechanizmem spustowym przymocowanym do kołowego mechanizmu segregatorowego;-8305 10 00 21 – kołowe mechanizmy segregatorowe składające się z dwóch prostokątnych arkuszy stalowych lub drutów z 17 lub 23 przymocowanymi pierścieniami z drutu stalowego i które są połączone pokrywą stalową; mogą one być otwierane zarówno poprzez rozciąganie półpierścieni lub małym stalowym mechanizmem spustowym przymocowanym do kołowego mechanizmu segregatorowego; oraz-8305 10 00 50 – mechanizmy dźwigniowe służące do archiwizacji formularzy i innych dokumentów w segregatorach i teczkach biurowych składające się z zaokrąglonych solidnych elementów metalowych (zazwyczaj dwa) przymocowanych do podstawy, z przynajmniej jedną dźwignią otwierającą umożliwiającą wkładanie i segregowanie formularzy i innych dokumentów; i-8305 10 00 90 – pozostałe.Następnie wskazał na uwagę 1 do działu 83 Taryfy celnej, zgodnie z którą w niniejszym dziale części z metali nieszlachetnych należy klasyfikować wraz z ich artykułami macierzystymi.Zauważył, że zamknięcia dźwigniowe, zgodnie z informacją zamieszczoną na stronie http://www.segregatory.pl/Oferta/Reklama/rodzaj_zamkniecia.htm, są to mechanizmy stosowane przede wszystkim w segregatorach biurowych – archiwizacyjnych. Swoją nazwę zawdzięczają dźwigience otwierającej i zamykającej szczęki mechanizmu. Podkreślił, iż standardowe wyposażenie stanowi dociskacz metalowy z plastikową blokadą. Na tej podstawie przyjął, że przycisk jest elementem składowym, tj. częścią zamknięcia dźwigniowego i tworzy z nim wyrób kompletny.Następnie Dyrektor Izby odwołał się do reguły 2a Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej (zwanych dalej: ORINS) oraz do uwag wyjaśniających V i VII do tej reguły, zawartych w Notach wyjaśniających do Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, stanowiących załącznik do obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie wyjaśnień do Taryfy celnej (M.P. Nr 86, poz. 880, dalej: Noty wyjaśniające do HS).Podkreślił, iż zasady klasyfikacji wyrobów kompletnych, jak również wyrobów niekompletnych oraz wyrobów znajdujących się w stanie nie zmontowanym lub rozmontowanym określa ww. reguła 2 (a) ORINS, która stanowi, iż wszelkie informacje o wyrobie zawarte w treści pozycji dotyczą wyrobu niekompletnego lub niegotowego, pod warunkiem że posiada on zasadniczy charakter wyrobu kompletnego lub gotowego. Informacje te dotyczą także wyrobu kompletnego lub gotowego (oraz wyrobu uważanego za taki w myśl postanowień niniejszej reguły), znajdującego się w stanie nie zmontowanym lub rozmontowanym.Wskazał, iż zgodnie z uwagą wyjaśniającą (V) do reguły 2(a), zawartą w Notach wyjaśniających do HS (Tom I, str. 9), druga część reguły stanowi, że wyroby kompletne lub gotowe znajdujące się w stanie nie zmontowanym lub rozmontowanym powinny być klasyfikowane do tej samej pozycji, co wyroby zmontowane. I dalej podał, że na potrzeby reguły 2(a) ORINS "wyroby przedstawione w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym" oznaczają elementy składowe artykułu, z których powinien być on złożony bądź za pomocą prostych urządzeń do montażu (śrub, nakrętek, sworzni itd.) lub, na przykład, za pomocą nitowania albo spawania, pod warunkiem, że zastosowano tylko proste operacje). Podał też, że niezmontowane elementy składowe wyrobu, które są w nadmiarze wobec liczby wymaganej dla danego wyrobu w stanie kompletnym, powinny być klasyfikowane oddzielnie (uwaga VII do reguły 2 (a)).Następnie stwierdził, że aby uznać sprowadzone części za wyrób kompletny w stanie nie zmontowanym lub rozmontowanym i wymierzyć należności celne, jak za wyrób gotowy, należy wykazać, że istnieje możliwość zmontowania z tych części wyrobu posiadającego zasadniczy charakter wyrobu kompletnego lub gotowego.Zauważył, że w niniejszej sprawie rodzaj i ilość towarów zgłoszonych do procedury dopuszczenia do obrotu, tj. mechanizmów dźwigniowych ([…] szt.), składających się z dwóch zaokrąglonych elementów metalowych przymocowanych do podstawy z jedną dźwignią otwierającą oraz przycisków ([…] szt.), jednoznacznie wskazuje, iż jednoczesne sprowadzenie mechanizmów i przycisków z założenia dotyczy importu towarów w stanie nie zmontowanym. Potwierdzeniem faktu sprowadzenia takich właśnie wyrobów jest możliwość skompletowania zamknięć dźwigniowych [zwanych dalej "zestawami"], w ilości […] szt., przez wykonanie prostej operacji – założenie przycisku na mechanizm dźwigniowy.Jednocześnie Dyrektor Izby zauważył, iż przedmiotem działalności Spółki, zgodnie z zapisami w Odpisie z Rejestru przedsiębiorców (KRS nr […]), jest m.in. produkcja artykułów z papieru i tektury oraz produkcja wyrobów z tworzyw sztucznych np. segregatorów z zamknięciami dźwigniowymi. Importer może zatem decydować w jakiej ilości sprowadzać części służące do skompletowania zamknięć wykorzystywanych do produkcji towarów stanowiących przedmiot jego działalności (segregatorów).W konsekwencji Dyrektor Izby przyjął, że skoro ilość i rodzaj zgłoszonych przez Spółkę przycisków oraz mechanizmów dźwigniowych pozwalała na skompletowanie wyrobów kompletnych – zestawów, to organ I instancji stosownie do reguły 2(a) ORINS zasadnie uznał, iż mechanizmy dźwigniowe oraz przyciski w takiej samej ilości są wyrobami kompletnymi w stanie niezmontowanym, które winny być klasyfikowane do kodu TARIC 8305 10 00 50.Dyrektor Izby nie zgodził się jednocześnie z tezą prezentowaną przez Spółkę, że przyciski i mechanizmy dźwigniowe występują na fakturach oddzielnie, zatem są komponentami od siebie niezależnymi i stanowią odrębny surowiec do produkcji segregatorów, stąd jako przedmioty prowadzonego przez Spółkę obrotu gospodarczego występują oddzielnie. Zauważył, iż przyciski zakładane są na zaokrąglone elementy metalowe mechanizmów dźwigniowych i wówczas mogą pełnić swoją funkcję – dociśnięcie do siebie umieszczonych w segregatorze arkuszy papieru, natomiast pozbawione mechanizmów, są bezużyteczne i nierozpoznawalne jako samodzielne urządzenia. Tym samym wskazał, że w przypadku gdy przyciski importowane są łącznie z mechanizmami, prawidłowość klasyfikacji "zestawu" wyznaczają zapisy reguły 2(a) ORINS.Następnie, Dyrektor Izby odniósł się do pozostałych zarzutów podniesionych w odwołaniu.Za niezgodne ze stanem faktycznym uznał twierdzenie Spółki o klasyfikowaniu przycisków, w innych rozstrzygnięciach, do kodu CN 8305 90 00 , ponieważ towary te organ I instancji klasyfikował do kodu CN 8305 10 00 90, w przypadku gdy importowane były w nadmiarze wobec liczby zgłoszonych mechanizmów.Ponadto stwierdził, że załączone do odwołania wiążące informacje taryfowe BTI wydane zostały przez różne administracje celne (niemiecką i angielską) i żadna z nich nie odnosi się do kompletnego urządzenia złożonego z mechanizmu dźwigniowego i przycisku. Zatem, zdaniem organu odwoławczego, przedmiotowe decyzje, jako odnoszące się do poszczególnych części, nie mogą przesądzać o klasyfikacji taryfowej "zestawów", których klasyfikację do kodu TARIC 8305 10 00 50 wyznaczają zapisy reguły 2(a) ORINS.W konsekwencji za bezpodstawny uznał zarzut rażącego naruszenia prawa materialnego, tj. rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. poprzez błędną interpretację uwag wyjaśniających do pozycji 8305 oraz niewłaściwe zastosowanie reguły 2(a) ORINS wobec towaru z poz. 2 przedmiotowego zgłoszenia celnego.Dalej, Dyrektor Izby wskazał, iż zgodnie z oświadczeniem na fakturze dołączonej do ww. zgłoszenia celnego, producentem importowanych towarów była firma […] Co. Ltd. Zatem, w świetle przedłożonych dokumentów oraz zapisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1136/2006 z dnia 24 lipca 2006r., wyodrębniających kod TARIC 8305 10 00 50 z kodu CN 8305 10 00, obciążonego stawkami cła antydumpingowego, organ I instancji zasadnie uznał, że skoro dla importowanych mechanizmów dźwigniowych i przycisków stanowiących "zestawy" prawidłowa jest klasyfikacja do kodu TARIC 8305 10 00 50, to towary te winny być objęte cłem antydumpingowym w wysokości wynoszącej 27,1% od ich wartości celnej.Dyrektor Izby wyjaśnił również, że zmiana kwoty długu celnego spowodowała, iż kwota podatku VAT wykazana w zgłoszeniu celnym stała się nieprawidłową. W związku z tym Naczelnik Urzędu Celnego w R., mając na uwadze postanowienia art. 33 ust 2 oraz art. 29 ust. 13 i 16 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, póz. 535), zobligowany był do ustalenia prawidłowej podstawy opodatkowania i określenia prawidłowej wysokości podatku VAT z tytułu importu towarów.Na koniec organ odwoławczy wyjaśnił, że jeżeli organ celny stwierdzi, iż zgłaszający w zgłoszeniu celnym zadeklarował nieprawidłowe dane, mogące mieć wpływ na wysokość kwoty wynikającej z długu celnego, wydaje decyzję, w której określa kwotę wynikającą z długu celnego (art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (Dz. U. Nr 68, póz. 622 z późn. zm.)). W przypadku, o którym mowa wyżej, organ celny nie wydaje postanowienia o wszczęciu postępowania. Za datę wszczęcia postępowania przyjmuje się datę przyjęcia zgłoszenia celnego (art. 23 ust. 3 tejże ustawy). Powyższa zasada odnosi się również do postępowań przed organami celnymi w sprawach dotyczących podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, o czym stanowi przepis art. 165 § 6 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższe orzeczenie Dyrektora Izby z […] listopada 2008 r. skarżąca – […] Spółka z o.o. w K. wniosła o uchylenie w całości obu decyzji wydanych w tej sprawie oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.Zaskarżonej decyzji Spółka zarzuciła naruszenie:-rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. U. WE nr L 301 z 31.10.2006 r.), poprzez błędną interpretację uwag wyjaśniających do pozycji 8305, niewłaściwe zastosowanie Reguły 2(a) Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej (ORINS) oraz niewłaściwe zastosowanie wobec towaru z poz. 2 zgłoszenia celnego kodu TARIC 8305 10 00 50;-art. 1 i 2 rozdz. 8 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1136 z dnia 24 lipca 2006 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe (Dz. U. WE L 205 z dnia 27.07.2006), poprzez niewłaściwe zastosowanie i nałożenie cła antydumpingowego na towar nie objęty cłem antydumpingowym;-obwieszczenia MF z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie wyjaśnień do Taryfy celnej (załącznik – M.P. Nr 86, poz. 880), poprzez nieuprawnione zastosowanie treści uwag wyjaśniających do pozycji 8302 do istniejącego w niniejszej sprawie stanu faktycznego;-art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.); oraz-art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 187 § 1, art. 191, art. 210 § 1 pkt 4 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. tekst jednolity z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).W uzasadnieniu skargi skarżąca Spółka na wstępie przedstawiła dotychczasowy przebieg sprawy, po czym rozwinęła zarzuty podniesione w skardze, w pierwszej kolejności dotyczące rozporządzenia antydumpingowego oraz klasyfikacji taryfowej spornych przycisków do segregatorów.Zaznaczyła, że podstawowy zarzut w sprawie dotyczy błędnego ustalenia stanu faktycznego przez oba organy celne, w wyniku czego bezzasadnie zastosowano regułę 2(a) ORINS, a to spowodowało nieprawidłowe zaklasyfikowanie spornych przycisków do kodu TARIC 8305 10 00 50 zamiast do kodu 8305 10 00 90.Spowodowało to niezasadne zastosowanie stawki ostatecznego cła antydumpingowego w wysokości 27,1% w stosunku do wyrobu klasyfikowanego do kodu TARIC 8305 10 00 90, a zatem nieobjętego ostatecznym cłem antydumpingowym.Zauważyła przy tym, że z rozporządzenia antydumpingowego nie wynika, aby ostateczne cło antydumpingowe zostało nałożone na produkty zaklasyfikowane pod kodem TARIC 8305 10 00 90, a do takiego kodu należy zaklasyfikować sporne przyciski. Tym samym skarżąca podniosła, że obciążenie przycisków cłem antydumpingowym stanowi rażące naruszenie ww. przepisów rozporządzenia antydumpingowego.Następnie zaznaczyła, że organy celne winny były, w celu klasyfikacji przycisków, oprzeć się na zasadach klasyfikacji sformułowanych w regule 1 ORINS. Jeżeli możliwe jest, przy zastosowaniu reguły 1 ORINS zaklasyfikowanie przycisków do odpowiedniego kodu Taryfy celnej, dalsze reguły interpretacyjne, w szczególności reguła 2(a) ORINS nie znajdą zastosowania. Wywiodła, że oparcie się przez oba organy celne na regule 2(a) ORINS bez uprzedniej weryfikacji możliwości zaklasyfikowania towaru zgodnie z regułą 1 ORINS stanowi naruszenie przepisów Taryfy celnej WE, skutkujące bezzasadnym zastosowaniem rozporządzenia antydumpingowego.Skarżąca zauważyła też, że chcąc zastosować regułę 2(a) ORINS, organy celne winny były udowodnić, że zastosowanie reguły 1 ORINS nie było możliwe. Tymczasem organ celny pierwszej instancji w decyzji z dnia 25 sierpnia 2008 r. nie wskazuje w ogóle na regułę 2(a) ORINS jako normę prawną zastosowaną w rozstrzygnięciu i nie podaje uzasadnienia jej zastosowania. Organ odwoławczy w zaskarżanej decyzji bagatelizuje natomiast brak uzasadnienia prawnego decyzji organu pierwszej instancji oraz wskazuje, że pominięcie w uzasadnieniu reguł ORINS nie miało wpływu na rozstrzygnięcie sprawy. Zdaniem skarżącej takie stanowisko organu odwoławczego jest błędne. Podniosła, że naruszenie przez Naczelnika Urzędu Celnego w R. przepisów art. 210 §1 pkt 4 i pkt 6 oraz art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej przez pominięcie reguły 1 ORINS i niewskazanie podstawy prawnej rozstrzygnięcia ma istotne znaczenie w sprawie ze względu na naruszenie regulacji Taryfy celnej WE w zakresie kolejności stosowania reguł ORINS. Rozstrzygnięcie organu celnego pierwszej instancji nie zawiera w ogóle uzasadnienia pominięcia reguły 1 ORINS, a zastosowania reguły 2(a) ORINS można się jedynie domyślać, przy czym oparcie się na tej regule, jak wskazano powyżej, doprowadziło do bezzasadnego obciążenia towaru importowanego przez stronę cłem antydumpingowym. Sankcjonując to naruszenie prawa procesowego przez organ celny pierwszej instancji, organ odwoławczy naruszył przepisy art. 210 § 1 pkt 4 i pkt 6 oraz art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej.Ww. przepisy art. 210 § 1 pkt 6 oraz § 4 Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby naruszył również -zdaniem skarżącej- poprzez wadliwe uzasadnienie zaskarżonej decyzji. Organ odwoławczy potwierdza, co prawda, że w danej sprawie zastosowanie znalazła reguła 2(a) ORINS, jednak nie uzasadnia, z jakiego powodu pomija nadrzędną wobec niej regułę 1 ORINS. Z jego uzasadnienia można natomiast wywnioskować, że reguła 1 ORINS nie znajduje w ogóle zastosowania w przypadku towarów niekompletnych czy niezmontowanych.Tymczasem, sama pozycja 8305 obejmuje wiele wyrobów niekompletnych, w tym mechanizmy dźwigniowe do segregatorów, które także są wyrobem niekompletnych sprowadzonym przed ich zmontowaniem z segregatorem. Skoro jednak zgodnie z regułą 1 ORINS mechanizmy dźwigniowe bezspornie można zaklasyfikować do kodu TARIC 8305 10 00 50, nie stosuje się reguły 2(a) ORINS. W ten sam sposób należało -zdaniem skarżącej- podejść do klasyfikacji przycisków. Pierwszym krokiem w klasyfikacji winno być sprawdzenie, czy przycisk może być sklasyfikowany w oparciu o uwagi do poszczególnych sekcji i działów oraz tytuły pozycji. Jedynie w przypadku niemożności przyporządkowania towaru do treści jakiejkolwiek pozycji w nomenklaturze należałoby rozważyć stosowanie dalszych reguł interpretacyjnych.W ocenie skarżącej, posługując się regułą 1 ORINS oraz tytułami pozycji Nomenklatury należało zaklasyfikować przyciski do pozycji 8305 10 00 90 "Pozostałe".Co do prawidłowości takiej klasyfikacji skarżąca Spółka zauważyła, że organy celne nie wyrażają wątpliwości. Dyrektor Izby Celnej w W. potwierdza na str. 9 decyzji, że przyciski importowane bez mechanizmów lub występujące w ilości przewyższającej ilość mechanizmów należy zaklasyfikować do kodu TARIC 8305 10 00 90. Jedynie w przypadku jednoczesnego importu przycisków i mechanizmów dźwigniowych przyciski winny być, zdaniem Dyrektora Izby, klasyfikowane do tego samego kodu, pod którym sklasyfikowane są mechanizmy dźwigniowe. Z uzasadnienia decyzji Dyrektora Izby wynika zatem, zdaniem skarżącej, że dla zaklasyfikowania przycisków do kodu CN 8305 10 00 90 wystarczające byłoby dokonanie odrębnego zgłoszenia przycisków do procedury dopuszczenia do obrotu.Skarżąca podniosła przy tym, że jeżeli intencją Rady WE było objęcie środkami polityki handlowej w postaci stawek antydumpingowych nie tylko mechanizmów dźwigniowych lecz i przycisków, rozporządzenie musiałoby zawierać w jego części 8 art. 1 i 2 odpowiednie regulacje dotyczące przycisków i ich kod CN 8305 10 00 90. W innym przypadku, gdyby zastosowanie stawek antydumpingowych miało zależeć jedynie od ujęcia spornych przycisków w zgłoszeniu celnym wraz z mechanizmami dźwigniowymi, regulację wprowadzającą cło antydumpingowe dałoby się w sposób prosty i mało kosztowny obejść, a zatem byłaby ona przepisem martwym.Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawne skarżąca w konsekwencji stwierdziła, że organy celne błędnie przyjęły, iż okucie segregatora i tzw. przycisk stanowią jeden wyrób w rozumieniu Taryfy celnej WE. Wskazała, że prawidłowe zastosowanie omawianych norm wymaga przeprowadzenia szczegółowego postępowania wyjaśniającego, którego charakter i zakres wyznaczają przepisy art. 120, 122, 180, 187 i 191 ustawy Ordynacja podatkowa.Zaznaczyła też, że o odrębności klasyfikacyjnej przycisków i mechanizmów dźwigniowych świadczy istniejący w aktach sprawy materiał dowodowy w postaci próbek towaru oraz różne funkcje pełnione oddzielnie przez te elementy. Jednocześnie nie bez znaczenia pozostaje fakt, że okucie do segregatora jest używane samodzielnie. Dlatego też -jak wskazała- uznać należy, że przycisk jest urządzeniem opcjonalnym, a nie częścią składową rzekomego "kompletu".Następnie, skarżąca zarzuciła, że Dyrektor Izby Celnej w W. w zaskarżanej decyzji pominął materiał dowodowy przez nią przedstawiony, tj. jej wyjaśnienia, przykładową fakturę, wiążące informacje taryfowe dotyczące takich samych towarów (przycisku i mechanizmu dźwigniowego). Swoją argumentację dotyczącą konieczności zaklasyfikowania przycisków jako elementu składowego mechanizmu dźwigniowego oparł jedynie na wydruku ze strony internetowej, mającej charakter reklamowy. Podniosła, że stwierdzenie Dyrektora Izby, jakoby na podstawie informacji zawartej na stronie internetowej o charakterze reklamowym, należałoby stwierdzić, że przycisk jest elementem składowym tj. częścią zamknięcia dźwigniowego i tworzy z nim wyrób kompletny nie znajduje żadnego uzasadnienia w treści tej strony. Zaklasyfikowanie przycisków z pominięciem reguły 1 ORINS uznała za stanowiące o naruszeniu art. 120 oraz art. 210 § 1 pkt 6 oraz § 4 Ordynacji podatkowej.Przedstawiając swoje stanowisko skarżąca zaznaczyła dalej, że w opisie mechanizmu dźwigniowego do kodu TARIC 8305 10 00 50 nie wymienia się przycisku, ten bowiem nie pełni żadnej funkcji mechanizmu dźwigniowego ani nie warunkuje wykonywania tej funkcji. Funkcją przycisku jest dociskanie papieru, aby nie przemieszczał się w elementach metalowych. Mechanizm dźwigniowy służy zatem do wkładania papieru na pręty, natomiast funkcją przycisku jest dociśnięcie kartek. Funkcja dociskania kartek jest funkcją opcjonalną. Aby to udowodnić, wystarczy sprawdzić, czy funkcja mechanizmu dźwigniowego czyli włożenie kartek na elementy metalowe otwierane przez ten mechanizm jest wypełniana bez użycia przycisku. Oczywiste jest, że włożenie kartek do segregatora przy użyciu mechanizmu dźwigniowego nie jest uwarunkowane użyciem przycisku. Nie jest więc -w ocenie skarżącej- przypadkiem, że przycisk nie został wymieniony w Taryfie celnej WE jako element składowy (macierzysty) mechanizmu dźwigniowego.W powyższym kontekście oparcie się w rozstrzygnięciach organów celnych na regułę 2(a) ORINS skarżąca uznała za całkowicie bezzasadne. Stwierdziła, że jeżeli brakuje jakiejś części lub towar jest rozłożony na części, zastosowanie znajdzie reguła 2(a) ORINS. Reguła te dotyczy zatem jedynie tych towarów, które mają zasadniczy charakter klasyfikowanego towaru, a nie są wraz z nim zmontowane. W przedmiotowej sprawie występują natomiast, zdaniem skarżącej, dwa towary pełniące różne funkcje i klasyfikowane do odrębnych pozycji.Rozwijając zarzuty dotyczące naruszenia zasad prowadzenia postępowania dowodowego skarżąca wskazała, że organ celny rozpatrując sprawę dokonał błędnych ustaleń faktycznych bezpodstawnie przyjmując, że sporne towary są częścią składową okucia w stanie niezmontowanym, a to miało istotny wpływ na wynik sprawy.Podniosła w tym zakresie, że z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu celnego pierwszej instancji wynika, iż organy celne pominęły przy ustalaniu stanu faktycznego szereg dowodów, bowiem nie odniosły się do nich w ogóle, tak jak w przypadku wyjaśnień skarżącej z […] sierpnia 2007 r. z załączoną fakturą dokumentującą samodzielne występowanie spornych przycisków w obrocie, bądź uzasadnienie pominięcia dowodów było de facto pozorne, tak jak w przypadku wiążących informacji taryfowych z innych krajów. Dyrektor Izby uchylił się od analizy wiążących informacji taryfowych dokonanych przez inne organy celne wskazując jako uzasadnienie, iż nie były to polskie organy celne, a ponadto zarzucając, że przedłożone WIT-y nie dotyczyły kompletnego urządzenia składającego się z mechanizmu dźwigniowego i przycisku. Odrzucenie dowodu w postaci dokumentu urzędowego wydanego przez administracje innych krajów UE na podstawie tych samych przepisów prawa, które obowiązują w Polsce, czyli w kraju członkowskim UE skarżąca uznała za bezzasadne. Ponadto podała, że skoro inne organy celne nie traktują przycisku jako elementu składowego mechanizmu dźwigniowego do segregatorów i wydają odrębne WIT-y do tych towarów, oznacza to iż widzą ku temu podstawę prawną. Stwierdziła, iż należało zatem dokonać analizy tych dokumentów, a nie pomijać je zakładając a priori, że są one nieprawidłowe tylko z tej przyczyny, że klasyfikują one sporne towary w sposób odmienny od tego przedstawionego przez Dyrektora Izby. Postępowanie takie narusza przepisy art. 121 § 1, art. 122, art. 180 § 1, art. 191 oraz art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej.Nadto skarżąca wspomniała, że wskazane powyżej przepisy prawa proceduralnego zostały naruszone przez Dyrektora Izby także poprzez faktyczne nieustosunkowanie się do podnoszonych w odwołaniu zarzutów ich naruszenia przez organ podatkowy pierwszej instancji. Mimo obszernego opisu treści naruszonych zasad postępowania, samo merytoryczne ustosunkowanie się do zarzutów w uzasadnieniu skarżonej decyzji uznała za zbyt lakoniczne i sprzeczne z opisywaną treścią ww. zasad.Jako ostatni skarżąca rozwinęła w treści skargi zarzut naruszenia zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów celnych.Jako całkowicie niezrozumiałe oceniła postępowanie Naczelnika Urzędu Celnego w świetle poprzednich rozstrzygnięć organów celnych, których przedmiotem była klasyfikacja celna spornych towarów. Podnosząc powyższe powołała się na decyzję z […] sierpnia 2006 r. nr […], którą Naczelnik Urzędu Celnego w R. określił -jak zaznaczyła- ostateczne cło antydumpingowe w stosunku do przywozu na terytorium WE mechanizmów dźwigniowych, nie określając go jednocześnie w stosunku do przycisków (kompresorów) w żadnej części, mimo że były one objęte tym samym zgłoszeniem celnym.W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Celnej w W. wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swoje stanowisko w sprawie.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.Skarga zasługuje na uwzględnienie.Na wstępie Sąd wyjaśnia, iż uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone przepisami m.in. art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem jej zgodności z prawem.W tym zakresie mieści się ocena, czy zaskarżone orzeczenie odpowiada prawu i czy postępowanie prowadzące do jego wydania nie jest obciążone wadami uzasadniającymi wyeliminowanie tego rozstrzygnięcia z obrotu prawnego (ewentualnie – stwierdzenie jego wydania z naruszeniem prawa, v. art. 145 § 1 p.p.s.a.).Dokonując kontroli legalności zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby w granicach kompetencji przysługujących sądowi administracyjnemu na podstawie ww. ustaw, Sąd uznał, iż decyzja ta nie może się ostać, albowiem została wydana z naruszeniem prawa w stopniu uzasadniającym jej uchylenie.I. Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest klasyfikacja taryfowa sprowadzonych przez skarżącą przycisków – zadeklarowanych jako elementy mechanizmów dźwigniowych (do segregatorów), będących pochodzenia chińskiego. Towar ten został zgłoszony do procedury dopuszczenia do obrotu w poz. 2 zgłoszenia, w poz. 1 importer zgłosił mechanizmy dźwigniowe, dla których zadeklarował ostateczne cło antydumpingowe.Organy celne uznały, że importer zadeklarował nieprawidłowy kod TARIC dla ww. towaru – tj. przycisków, a to miało wpływ na należności celno-podatkowe. Zdaniem organów celnych obu instancji przyciski (poz. 2 zgłoszenia celnego) sprowadzone w ilości pozwalającej na złożenie zestawów – kompletnych wyrobów z mechanizmami dźwigniowymi (zgłoszonymi w poz. 1 zgłoszenia celnego), powinny być klasyfikowane do kodu TARIC 8305 10 00 50 00 właściwego dla mechanizmów dźwigniowych, a wobec tego obciążone cłem antydumpingowym – zgodnie przepisami rozporządzenia Rady (WE) nr 1136/2006.Sąd nie podziela klasyfikacji taryfowej przedstawionej przez organy orzekające w sprawie, a dotyczącej ww. przycisków. Stwierdza, że organy celne błędnie ustaliły stan importowanego przez skarżącą towaru i błędnie zastosowały przepisy prawa materialnego – w szczególności Ogólne Reguły Interpretacji Nomenklatury Scalonej. Skutkowało to zastosowaniem błędnego kodu TARIC do spornego towaru – tj. przycisków, i nieuzasadnionym obciążeniem tego towaru ostatecznym cłem antydumpingowym.II. Przed wskazaniem przyczyn uchylenia zaskarżonego orzeczenia zauważyć trzeba, iż zostało ono wydane w oparciu o przepisy Wspólnotowego Kodeksu Celnego, rozporządzenia wykonawcze do Wspólnotowego Kodeksu Celnego oraz Wspólnej Taryfy Celnej Unii Europejskiej.Zgodnie z art. 20 ust 1 cyt. Wspólnotowego Kodeksu Celnego, w przypadku powstania długu celnego wymagane zgodnie z prawem należności określane są na podstawie Taryfy Celnej Wspólnot Europejskich.Rozporządzenie (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. WE L 256 z dn. 07.09.1987 r.) ustanowiło nomenklaturę towarową, zwaną Nomenklaturą Scaloną (CN), a załącznikiem I do niego jest Wspólnotowa Taryfa Celna. Zgodnie z art. 12 ww. rozporządzenia, corocznie załącznik I zostaje zastąpiony pełną wersją Nomenklatury Scalonej wraz z autonomicznymi i konwencyjnymi stawkami celnymi, wynikającymi z uzgodnień przyjętych przez Radę (WE) lub Komisję (WE).Podstawę do orzekania w niniejszej sprawie stanowiło rozporządzenie Komisji (WE) nr 1214/2007 z dnia 20 września 2007 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. U. WE L 286 z dnia 31.10.2007 r.).Następnie zauważyć należy, iż klasyfikacja towarów w Taryfie Celnej podlega pewnym warunkom określającym zasady, na których jest oparta oraz Ogólnym regułom zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji lub podpozycji z wyłączeniem wszystkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę. A zatem do każdego importowanego towaru przypisany jest odpowiedni kod taryfy z przyporządkowaną do niego stawką celną.Wykładnią Taryfy Celnej jest także komentarz zawarty w Notach wyjaśniających do Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, stanowiących załącznik do obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie wyjaśnień do Taryfy celnej (M.P. Nr 86, poz. 880) oraz w Notach wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich, opublikowanych w Dz.U. WE C 50 z dnia 28.02.2006 r.Powyższe podstawy materialnoprawne zostały prawidłowo określone w skarżonej decyzji, jednakże -zdaniem Sądu- zostały one nieprawidłowo w sprawie zastosowane.III. Przede wszystkim Sąd stwierdza, iż zgadza się ze skarżącą co do tego, że przedmiotem importu nie był produkt kompletny w stanie rozmontowanym – tj. tzw. zamknięcie dźwigniowe składające się z mechanizmu dźwigniowego i przycisku. Organy celne błędnie przyjęły, iż okucie segregatora i przycisk stanowią jeden wyrób w rozumieniu Taryfy celnej.Mechanizmy dźwigniowe oraz przyciski są to elementy od siebie niezależne, stanowiące odrębny materiał do produkcji segregatorów.Mechanizmy dźwigniowe (zgłoszone w poz. 1) stanowią same w sobie element kompletny. Nie brakuje tym urządzeniom żadnej części, co uzasadniałoby traktowanie tego towaru jako wyrób niezmontowany, czy rozmontowany. Importer zadeklarował mechanizmy dźwigniowe w stanie zawierającym do użycia, działania tego produktu (w segregatorze) wszelkie konieczne elementy, w tym np. dźwigienkę. Z budowy oraz przeznaczenia – tj. funkcji jaką wykonuje to urządzenie, nie wynika natomiast, że bez przycisku (czy inaczej: dociskacza, kompresora) nie może ono działać – jest niezdatne do użytku.Przycisk natomiast stanowi urządzenie opcjonalne w mechanizmie dźwigniowym, a to oznacza, że może ale nie musi przy takim mechanizmie dźwigniowym występować. Nadto, trzeba zaznaczyć, że przyciski (dociskacze) występują w obrocie gospodarczym również oddzielnie, można nabyć je osobno albo łącznie z mechanizmami dźwigniowymi. Stanowią odrębny surowiec do produkcji segregatorów i pełnią odrębną od mechanizmu dźwigniowego funkcję.IV. Mając na względzie powyższe ustalenia dotyczące stanu towaru Sąd uznał, iż organy orzekające błędnie w niniejszej sprawie zastosowały regułę 2(a) ORINS do klasyfikacji przycisków.Reguła ta określa zasady klasyfikacji wyrobów kompletnych, jak również wyrobów niekompletnych oraz wyrobów znajdujących się w stanie nie zmontowanym lub rozmontowanym i stanowi, iż wszelkie informacje o wyrobie zawarte w treści pozycji dotyczą wyrobu niekompletnego lub niegotowego, pod warunkiem że posiada on zasadniczy charakter wyrobu kompletnego lub gotowego. Informacje te dotyczą także wyrobu kompletnego lub gotowego (oraz wyrobu uważanego za taki w myśl postanowień niniejszej reguły), znajdującego się w stanie nie zmontowanym lub rozmontowanym.Zgodnie z uwagą wyjaśniającą (V) do reguły 2(a), zawartą w Notach wyjaśniających do HS, druga część reguły stanowi, że wyroby kompletne lub gotowe znajdujące się w stanie nie zmontowanym lub rozmontowanym powinny być klasyfikowane do tej samej pozycji, co wyroby zmontowane. Towary przedstawione są zwykle w takim stanie ze względu na wymagania lub dogodność pakowania, obsługi lub transportu. Zgodnie natomiast z uwagą wyjaśniającą (VII) zawartą ww. Notach, na potrzeby niniejszej reguły "wyroby przedstawione w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym" oznaczają elementy składowe artykułu, z których powinien być on złożony bądź za pomocą prostych urządzeń do montażu (śrub, nakrętek, sworzni itd.) lub, na przykład, za pomocą nitowania albo spawania, pod warunkiem, że zastosowano tylko proste operacje).Zatem druga część reguły 2(a) ORINS dotyczy wyrobów (niegotowych) przedstawianych w stanie nie zmontowanym lub rozmontowanym. Należy też w tym miejscu jeszcze raz zwrócić uwagę i podkreślić, że na potrzeby tej reguły wyroby przedstawiane w stanie nie zmontowanym lub rozmontowanym oznaczają elementy składowe artykułu, z których powinien (a nie może) być on złożony.Tymczasem, w niniejszej sprawie przedmiotem importu nie były elementy składowe jednego artykułu (nazwanego przez organ odwoławczy zamknięciem dźwigniowym), a więc towar w stanie niezmontowanym czy rozmontowanym – w rozumieniu ww. reguły. Przyciski (dociskacze) zostały sprowadzone w stanie gotowym i pozwalającym na ich zastosowanie łącznie z mechanizmami dźwigniowymi, przy czym jedynie ewentualne – opcjonalne (a nie konieczne – bo mające wpływ na działanie tego drugiego urządzenia) do segregatorów, poprzez nałożenie na mechanizm dźwigniowy.Zastosowanie tej reguły byłoby uzasadnione tylko wtedy, gdyby przedmiotem importu były mechanizmy dźwigniowe (zadeklarowane w poz. 1) w częściach niezmontowanych w wyrób gotowy. Taka sytuacja jednak w sprawie nie występuje. Sprowadzone przez skarżącą (w poz. 1) mechanizmy dźwigniowe stanowiły wyrób kompletny i odpowiadający opisowi z pozycji TARIC 8305. Mechanizmy te zostały zaklasyfikowane przez skarżącą do kodu TARIC 8305 10 00 50, zgodnie z regułą 1 i 6 ORINS. Klasyfikacja ta nie była kwestionowana przez organy celne, a wobec brzmienia opisu do tego kodu należy uznać, iż jest ona bezsporna (i nie wymagała sięgania do reguły 2(a)).W tym miejscu Sąd przypomina, iż zgodnie z opisem do ww. kodu TARIC 8305 10 00 50, kod ten obejmuje mechanizmy dźwigniowe służące do archiwizacji formularzy i innych dokumentów w segregatorach i teczkach biurowych składające się z zaokrąglonych solidnych elementów metalowych (zazwyczaj dwa) przymocowanych do podstawy, z przynajmniej jedną dźwignią otwierającą umożliwiającą wkładanie i segregowanie formularzy i innych dokumentów. Przytoczony opis towaru jest dokładny, a z jego brzmienia nie wynika, na co słusznie zwróciła uwagę skarżąca, aby przyciski zostały uznane jako część mechanizmu dźwigniowego.Skoro mechanizmy dźwigniowe importer sprowadził w stanie kompletnym, to trudno w takiej sytuacji przyjąć, że przycisk stanowi konieczny, niezbędny element takiego urządzenia – tj. element, z którego powinien być on złożony, a tylko w takiej sytuacji uzasadnione byłoby kierowanie się regułą 2(a) ORINS przy klasyfikacji taryfowej takich produktów.Jednocześnie, wskazać trzeba, iż ww. kod TARIC nie posługuje się pojęciem zamknięcia dźwigniowego i nie dotyczy takiego towaru, którego to -jak zaznaczył organ- "standardowe wyposażenie stanowi dociskacz metalowy z plastikową blokadą".V. Powyższej oceny Sądu nie zmienia fakt posłużenia się przez Dyrektora Izby w skarżonej decyzji pojęciem "zestawu", złożonego z mechanizmu dźwigniowego oraz przycisku.Kwestię klasyfikacji ww. zestawu organ odwoławczy rozwinął znacznie w piśmie z […] kwietnia 2009 r. złożonym w postępowaniu sądowoadministracyjnym do spraw sądowych o sygn. akt VIII SA/Wa 759/08 i 760/08 – ze skarg również Spółki […], o podobnym stanie faktycznym i prawnym. Sąd orzekając w niniejszej sprawie uznał za konieczne rozważenie tych dodatkowych argumentów organu celnego także i w tej konkretnej sprawie.W powyżej wymienionym piśmie Dyrektor Izby -uzupełniając odpowiedź na skargę- wskazał, że klasyfikacja mechanizmów dźwigniowych jest bezsporna, ponieważ brzmienie kodu TARIC 8305 10 00 50 odpowiada charakterystyce importowanych towarów, a wobec tego zastosowanie tu znajduje reguła 1 ORINS. Również dla innych okuć do segregatorów (m.in. przycisków) Wspólna Taryfa Celna określa kod TARIC 8305 10 00 90. Za odrębną kwestię organ odwoławczy uznał natomiast taryfikację towaru stanowiącego zestaw mechanizmu dźwigniowego i przycisku. Wyjaśnił, że niemożność zataryfikowania takiego zestawu przy zastosowaniu reguły 1 stanowi przesłankę do przeanalizowania kolejnych reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej. Stwierdził dalej, że sposób przewiezienia towaru przez granicę pozostaje wyłącznie sprawą importera, jednakże w świetle reguły 2(a) ORINS fakt nie zmontowania zestawu przed dokonaniem importu, nie przestaje być zamknięciem dźwigniowym z dwóch części (mechanizmu dźwigniowego i przycisku). Wskazał też, że dopiero w przypadku łącznego zastosowania przycisku z mechanizmem dźwigniowym, tworzącego zestaw, indywidualna funkcja przycisku może być wykorzystana. Natomiast w przypadku, gdy przyciski występują samodzielnie nie mogą spełniać swojego zadania (dociskanie papieru), a zatem nie są rozpoznawalne jako urządzenia o określonej funkcji. Nie bez znaczenia dla klasyfikacji taryfowej jest więc w takiej sytuacji fakt przedstawienia ich do odprawy celnej razem z mechanizmami dźwigniowymi. W przypadku gdy zostaną zgłoszone jednocześnie, możliwość skompletowania z tych elementów zestawów, używanych do celów archiwizacji formularzy w segregatorach, daje podstawę do zastosowania wobec przycisków reguły 2(a) ORINS.Sąd nie zgadza się z powyższymi argumentami Dyrektora Izby. Zauważa w szczególności, iż pojęcie zestawu nie jest tożsame z wyrobem kompletnym. Albo mówimy o wyrobie kompletnym, albo o zestawie towarów. Reguła 2(a) ORINS odnosi się do wyrobu kompletnego w stanie nie zmontowanym czy rozmontowanym, nie dotyczy natomiast zestawu – a więc produktu składającego się z dwóch lub więcej elementów – gotowych (towarów – tak jak w niniejszej sprawie). Sąd zauważa również, iż kod TARIC 8305 10 00 50 właściwy jest dla mechanizmu dźwigniowego, a nie zamknięcia dźwigniowego składającego się w standardzie -jak wywodzi organ- z dwóch części.Tym samym Sąd nie znajduje podstaw do posiłkowania się przy klasyfikacji mechanizmów dźwigniowych oraz przycisków regułą 2(a) ORINS -jak przyjęły organy- wówczas, gdy towary te sprowadzone są na podstawie jednego zgłoszenia celnego i w ilościach tworzących zestaw.W tym miejscu zauważyć zaś należy, iż Taryfa celna oraz Ogólne Reguły Interpretacji Nomenklatury Scalonej (ORINS) nie uzależniają klasyfikacji od sposobu sprowadzenia określonego towaru. Nadto, interpretacja przepisów klasyfikacyjnych uregulowana w ORINS ma na celu przypisanie -tak jak stwierdził organ odwoławczy w swojej decyzji- konkretnego kodu do danego towaru. Nie może być więc -w ocenie Sądu- takiej sytuacji, że ten sam towar w zależności od tego przez kogo i na jakie potrzeby został sprowadzony będzie klasyfikowany do dwóch różnych kodów TARIC.Zaznaczyć także trzeba, iż tak mechanizmy jak i przyciski są wykorzystywane do produkcji segregatorów. Oba te elementy dopiero po zmontowaniu z segregatorem mogą pełnić swoje -odrębne- funkcje. Jednocześnie, jeszcze raz zaznaczyć należy, iż przyciski nie stanowią części składowej mechanizmu dźwigniowego – nieobecność przycisku nie wpływa na jego zastosowanie i działanie, przycisk może być jedynie elementem dodatkowym przy mechanizmie dźwigniowym, usprawniającym działanie segregatora jako całości, ale nie mechanizmów dźwigniowych. Dla tych obu urządzeń w Taryfie Celnej przewidziano odrębną podpozycję 8305 10 – Okucia do skoroszytów lub segregatorów. Obejmuje ona nie tylko mechanizmy dźwigniowe, ale również inne elementy mieszczące się w pojęciu "okucia do skoroszytów lub segregatorów" i występujące w segregatorze, dla których przewidziano odrębny kod TARIC 8305 10 00 99 – Pozostałe.Tym samym -zdaniem Sądu- importowane przez skarżącą urządzenia w postaci mechanizmów dźwigniowych oraz przycisków winny być zaklasyfikowane przy zastosowaniu reguły 1 ORINS i bez odwoływania się do pozostałych reguł, odpowiednio do kodów TARIC zadeklarowanych przez skarżącą.Taką klasyfikację ww. produktów potwierdzają też wiążące informacje taryfowe BTI załączone do odwołania.VI. W konsekwencji należy zauważyć, iż organy celne poprzez błędne zastosowanie reguł ORINS dokonały nieprawidłowej klasyfikacji taryfowej przycisków do kodu właściwego dla mechanizmów dźwigniowych. To zaś skutkowało błędnym zastosowaniem w stosunku do tego towaru cła antydumpingowego wynoszącego (z uwagi na producenta) 27,1%.Należy dodatkowo w tym miejscu zaznaczyć, iż cło antydumpingowe wprowadzone rozporządzeniem Rady (WE) nr 1136/2006 z dnia 24 lipca 2006 r. zostało nałożone (dokładnie) na przywóz mechanizmów dźwigniowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej. Z opisu tego produktu zawartego w ww. rozporządzeniu nie wynika, aby cło antydumpingowe zostało nałożone również na przyciski występujące opcjonalnie przy mechanizmach dźwigniowych (czy inne elementy okuć do skoroszytów lub segregatorów). Przepisy omawianego rozporządzenia dotyczą ściśle mechanizmu dźwigniowego określonego poprzez opis tego urządzenia (odpowiadający opisowi znajdującemu się w Taryfie celnej) oraz poprzez wskazanie kodu TARIC, i nie mogą -w ocenie Sądu- być stosowane rozszerzająco. Cło antydumpingowe przewidziano tylko w stosunku do mechanizmów dźwigniowych, przeznaczonych do archiwizowania arkuszy papieru i innych dokumentów w segregatorach i skoroszytach, objętych kodem TARIC 8305 10 00 50 pochodzących z Chin, a wobec tego tylko na ten towar ww. cło mogło być nałożone. Sąd nie znajduje podstaw prawnych do innej interpretacji art. 1 i art. 2 rozdz. 8 ww. rozporządzenia Rady (WE) i podziela stanowisko skarżącej w tym zakresie. Przyciski do segregatorów nie zostały objęte omawianym rozporządzeniem.W piśmie procesowym z […] kwietnia 2009 r. -powyżej już wskazywanym- Dyrektor Izby zauważył, że zasadność zastosowania reguły 2(a) ORINS do zaklasyfikowania przycisków sprowadzanych łącznie z mechanizmami dźwigniowymi pozostaje w związku z prawidłowością nałożenia na te towary ostatecznego cła antydumpingowego.W kontekście tego stwierdzenia organu odwoławczego należy uznać, iż klasyfikacja przycisków zadeklarowanych w poz. 2 zgłoszenia celnego, została zakwestionowana przez organy celne w niniejszej sprawie tylko z uwagi na ww. rozporządzenie regulujące ostateczne cło antydumpingowe. Reguła 2(a) ORINS została użyta więc przez organy celne jedynie na potrzeby zaklasyfikowania towaru w postaci przycisków do kodu TARIC, do którego odwołuje się powyżej podane rozporządzenie Rady (WE).Przy czym zaznaczyć tu trzeba, iż na gruncie Taryfy celnej klasyfikacja urządzeń importowanych przez skarżącą (poz. 1 i 2 zgłoszenia) nie budzi żadnych wątpliwości, co wynika jednoznacznie tak z uzasadnienia skarżonej decyzji jak i pisma procesowego organu stanowiącego uzupełnienie odpowiedzi na skargę. Zarówno mechanizmy dźwigniowe jak i przyciski do segregatorów można zaklasyfikować według reguły 1 i 6 ORINS odpowiednio do kodów 8305 10 00 50 i 8305 10 00 90. Skoro więc -w ocenie Sądu- taka klasyfikacja taryfowa ww. urządzeń do segregatorów (przy zastosowaniu reguły 1 i 6) jest prawidłowa, to trudno znaleźć uzasadnienie dla "dopasowania" klasyfikacji spornego towaru – tj. przycisków, na użytek rozporządzenia Rady (WE) nr 1136/2006 (przy użyciu reguły 2(a)). Sąd w tym miejscu jeszcze raz podkreśla, iż rozporządzenie Rady (WE) nie dotyczy okuć do skoroszytów lub segregatorów, a tylko mechanizmów dźwigniowych rozumianych ściśle.W powyżej wskazanym piśmie procesowym Dyrektor Izby zauważył, że skoro Rada (WE) uznała, iż przywóz mechanizmów dźwigniowych z Chin może powodować szkodę dla przemysłu wspólnotowego i na towary te nałożyła cło antydumpingowe, to tym bardziej import wyrobów gotowych – zestawów może przyczynić się do powstania takiej szkody, a wobec tego klasyfikacja taryfowa zadeklarowana przez Spółkę stanowiła obejście przepisów ww. rozporządzenia. Sąd nie zgadza się z taką argumentacją organu odwoławczego i stwierdza, że wniosków takich nie da się wywieść z obowiązujących przepisów rozporządzenia antydumpingowego. Gdyby rozporządzenie Rady (WE) dotyczyło okuć do skoroszytów lub segregatorów, to można byłoby stwierdzić, że dotyczy też mechanizmów dźwigniowych. Przeciwny wniosek jest natomiast nieuzasadniony. Dodatkowo podkreślić trzeba, że gdyby intencją Rady (WE) było nałożenie cła antydumpingowego również na przyciski do segregatorów, to towar ten zostałby z pewnością wprost wyszczególniony w przepisach rozporządzenia antydumpingowego i byłby obciążony ww. cłem niezależnie od tego, czy zostałby sprowadzony samodzielnie, czy też łącznie z mechanizmami dźwigniowymi. Nie może być bowiem też tak, że tylko skompletowane w zestaw z mechanizmami dźwigniowymi przyciski objęte są cłem antydumpingowym (tak jak to zrobiły organy celne w niniejszej sprawie, stosując w tym celu regułę 2(a) ORINS), pozostałe zaś -nie występujące w tzw. zestawie i taryfikowane z zastosowaniem reguły 1 i 6 ORINS- już nie.VII. Z wymienionych powodów Sąd uznał, iż skarga jest zasadna, albowiem skarżona decyzja została wydana z naruszeniem rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej poprzez niewłaściwe zastosowanie reguły 2(a) ORINS oraz w konsekwencji poprzez dokonanie wadliwej klasyfikacji towaru z poz. 2 zgłoszenia celnego do kodu TARIC 8305 10 00 50. Błędy popełnione przy klasyfikacji spornego towary w efekcie spowodowały także naruszenie przez organ odwoławczy art. 1 i art. 2 rozdz. 8 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1136 z dnia 24 lipca 2006 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe, poprzez niewłaściwe zastosowanie i nałożenie cła antydumpingowego na towar nie objęty cłem antydumpingowym.To wszystko czyniło koniecznym uchylenie zaskarżonego orzeczenia jako wydanego z naruszeniem przepisów prawa materialnego. Dlatego też w oparciu o art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a Sąd orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku. Na podstawie art. 200 p.p.s.a. Sąd orzekł o kosztach postępowania sądowego, natomiast w oparciu o art. 152 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w pkt 3.