Sygnatura:
645 Sprawy nieobjęte symbolami podstawowymi 601 644 oraz od 646-652
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Skarżony organ:
Prezydent Miasta
Data:
2010-07-20
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Grażyna Malinowska-Wasik /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. i R. R. na bezczynność Prezydenta Miasta […] w przedmiocie zatwierdzenia ugody dotyczącej sprzedaży nieruchomości postanawia odrzucić skargę.
Uzasadnienie wyroku
Pismem z dnia […] czerwca 2010 r. K. i R. R. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na bezczynność Prezydenta Miasta […] w przedmiocie zatwierdzenia ugody dotyczącej sprzedaży nieruchomości.W uzasadnieniu skargi K. i R. R. podnieśli, iż w dniu […] października 1991 r. doręczyli Prezydentowi Miasta […] wniosek o zawarcie ugody dotyczącej ceny, za którą miałaby zostać sprzedana Gminie […] stanowiąca własność skarżących nieruchomość rolna (działki nr […] , […] , […] , […] ) położona w miejscowości […] , gm. […] . Zdaniem skarżących do chwili obecnej organ gminy nie załatwił sprawy, ponieważ nie wydał postanowienia o zatwierdzeniu proponowanej przez nich ugody, jak również nie wydał postanowienia odmawiającego zatwierdzenia tej ugody.W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta […] wniósł o jej odrzucenie wskazując, iż sprawy związane z wykupem nieruchomości w trybie art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (t. j.: Dz. U. z 1994 r., Nr 49, poz. 196 ze zm.) podlegają załatwieniu w drodze umowy cywilnoprawnej i nie znajdują do nich zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Podkreślono również, że sprawa objęta skargą była już dwukrotnie przedmiotem postępowań w Naczelnym Sądzie Administracyjnym Ośrodku Zamiejscowym w Gdańsku (sygn. II SAB/Gd 22/96 i II SAB/Gd 16/00). W obydwu przypadkach sąd ten wydał postanowienia o odrzuceniu skargi z powodu braku właściwości sądu administracyjnego do rozpoznania sprawy, wskazując jednocześnie na właściwość sądu powszechnego.Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:Zgodnie z przepisem art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", sąd administracyjny odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do jego właściwości. Niedopuszczalność skargi z powodu braku właściwości sądu administracyjnego ma miejsce wówczas, gdy skarga dotyczy aktu lub czynności nieobjętych zakresem właściwości sądu administracyjnego, jak też gdy została wniesiona w sprawie wyłączonej z zakresu właściwości tego sądu albo podlegającej kognicji sądu powszechnego.Jak wynika z analizy akt administracyjnych podstawą prawną skierowanego przez skarżących do Prezydenta Miasta […] żądania wykupu nieruchomości położonej w miejscowości […] był przepis art. 84 ust. 1 wspomnianej już wyżej ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska. Zgodnie z tą regulacją właściciel nieruchomości położonej w strefie ochronnej lub na obszarze objętym ochroną, albo na terenach zieleni miejskiej lub w obrębie parku wiejskiego, mógł żądać wykupu lub zamiany swojej nieruchomości na inną, jeżeli korzystanie z niej w sposób dotychczasowy byłoby związane z istotnymi ograniczeniami lub utrudnieniami. Regulacja ta mogła być podstawą prawną roszczenia właścicieli działek z uwagi na fakt, że ich nieruchomość znajdowała się w strefie ochrony sanitarnej komunalnego wysypiska śmieci wybudowanego dla Gminy […].W orzecznictwie zarówno Naczelnego Sądu Administracyjnego, jak i Sądu Najwyższego wyrażony został w minionych latach pogląd, iż spory związane z dokonywaniem wykupu czy zamiany nieruchomości w trybie powołanego wyżej przepisu powinny być rozpoznawane w postępowaniu cywilnym przed sądem powszechnym. Zgodnie z tym poglądem wykup bądź zamiana nieruchomości następują w drodze stosownej umowy cywilnoprawnej, zawieranej pomiędzy właścicielem nieruchomości i właściwym organem administracji publicznej, nie zaś w drodze aktu administracyjnego wydawanego w ramach postępowania administracyjnego. Stanowisko takie zostało zaprezentowane między innymi w postanowieniach Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku, wydanych we wskazanych wyżej sprawach ze skarg wniesionych przez skarżących, jak również w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 grudnia 1998 r., sygn. OPS 14/9 (ONSA 1999/2/47, Wokanda 1999/3/35, Prok.i Pr.-wkł. 1999/3/53, Wspólnota 1999/27/25), czy też w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 22 września 1995 r., sygn. SA/Rz 18/95 (ST 1996/5/66). Z kolei Sąd Najwyższy opowiedział się za takim rozwiązaniem między innymi w postanowieniu Kolegium Kompetencyjnego z dnia 29 marca 1995 r., sygn. III PO 10/94 (OSNP 1995/16/210), a także w wyroku z dnia 16 stycznia 2002 r., sygn. III ZP 34/00 (OSNP 2003/5/110, OSP 2004/1/8).Wobec takiego, przeważającego w doktrynie i orzecznictwie poglądu, Sąd uznał, że nie jest właściwy do rozpoznania sprawy ze skargi K. i R. R., a skarżący winni dochodzić swoich roszczeń wobec Prezydenta Miasta […] w postępowaniu cywilnym przed sądem powszechnym. Z uwagi na fakt, iż Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku dwukrotnie już rozpoznawał wniesione przez skarżących skargi dotyczące wykupu należącej do nich nieruchomości przez Prezydenta Miasta […], uzasadniając za pierwszym razem w sposób wyczerpujący i przekonujący konieczność odrzucenia skargi, a treść tego uzasadnienia jest stronie skarżącej doskonale znana, nie zachodzi, w ocenie Sądu, potrzeba dokonania szczegółowego uzasadnienia w niniejszej sprawie.W tym stanie rzeczy Sąd, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., skargę odrzucił.