Sygnatura:
6559
Hasła tematyczne:
Środki unijne
Skarżony organ:
Inne
Data:
2010-08-02
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Odrzucono skargę kasacyjną
Sędziowie:
Jan BałaMałgorzata Korycińska /przewodniczący/Maria Jagielska /sprawozdawca/
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Sędzia NSA Jan Bała Sędzia del. WSA Maria Jagielska (spr.) Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Rz. Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. w Rz. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rz. z dnia 8 lipca 2010 r. sygn. akt I SA/Rz 337/10 w sprawie ze skargi G. I. S. z o.o. w Rz. na negatywną ocenę Rz. Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. w Rz. wniosek nr […] w przedmiocie rozpatrzenia protestu w sprawie oceny wniosku o dofinansowanie projektu z budżetu Unii Europejskiej postanawia: odrzucić skargę kasacyjną
Uzasadnienie wyroku
Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 8 lipca 2010 r., sygn. akt I SA/Rz 337/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rz. uwzględnił skargę G. I. sp. z o. o. z siedzibą w Rz. na negatywną ocenę Rz. Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. w Rz. dotyczącą wniosku o dofinansowanie projektu "Budowa Platformy B2B w firmie G. I. Spółka z. o.o. w Rz.".Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym.G. I. sp. z o.o. – dalej zwana Spółką, złożyła do Rz. Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. w Rz. (powoływanej dalej jako – RARR) wniosek o dofinansowanie, w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, Oś priorytetowa VIII – Społeczeństwo informacyjne – zwiększanie innowacyjności gospodarki, Działanie 8.2 – Wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B, projektu "Budowa platformy B2B w firmie G. I. sp. z o.o. w Rz.".Pismem z dnia 15 października 2009 r. RARR poinformowała Spółkę, że złożony przez nią projekt nie spełnił wszystkich kryteriów oceny merytorycznej. Wskazano, iż projekt jest niezgodny z celami Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 8.2 /PO IG/, ponieważ zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 13 sierpnia 2008 r. w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej na wspieranie tworzenia i rozwoju gospodarki elektronicznej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007 – 2013 (Dz. U. nr 153 poz. 956 z późn. zm. – dalej rozporządzenie), wnioskodawca powinien posiadać umowy o współpracy odnoszące się do procesów biznesowych, natomiast załączone do wniosku umowy posiadają jedynie zapisy określające warunki takiej współpracy. Wskazano również, iż w pkt. 2 załączonego biznesplanu zawarty jest zapis o integracji systemu z systemami informatycznymi istniejącymi u partnerów podczas gdy z pkt 10 tego dokumentu nie wynika, by wnioskodawca i partnerzy posiadali w ogóle jakiś system.Następnie wobec złożonego przez Spółkę protestu, w piśmie z dnia 10 listopada 2009 r. RARR poinformowała, iż został on rozpatrzony negatywnie. Podkreślono, iż projekt nie spełnia wymaganych celów Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka działania 8.2, ponieważ w przepisach rozporządzenia jest wymóg zobowiązania do utrzymania trwałości projektu przez co najmniej 3 lata od dnia zakończenia projektu – a z umów przedstawionych przez spółkę nie wynika zachowanie trwałości projektu, co więcej jedna z umów wygasa zaraz po rozpoczęciu realizacji projektu. Dodatkowo wskazano, iż procesy biznesowe według przedłożonych umów są przedstawione lakonicznie i niejasno; opisy systemu informatycznego w biznesplanie są rozbieżne; a faktyczna wielkość projektu nie jest współmierna do wskazanego przez wnioskodawcę wskaźnika rezultatu odnoszącego się do poziomu zatrudnienia.W wyniku złożonego odwołania, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, rozstrzygnięciem z dnia […] grudnia 2009r. stwierdził, że protest nie został rozpatrzony w sposób właściwy i skierował wniosek o dofinansowanie do ponownej oceny projektu. W uzasadnieniu organ wskazał, iż odwołanie jest zasadne, ponieważ według "Przewodnika po kryteriach wyboru finansowanych operacji w ramach PO IG 2007 – 2013" oraz przepisów rozporządzenia, dokonując oceny merytorycznej, Komisja Konkursowa bada, czy wnioskodawca realizuje umowy o współpracy z co najmniej dwoma innymi przedsiębiorcami, natomiast ocenie nie podlegają czas trwania umowy oraz możliwość zakończenia umów w trakcie realizacji projektu. Stwierdzono również, że w pkt 5 biznesplanu wnioskodawca przedstawił wprawdzie zdawkowo procesy biznesowe planowane do realizacji, a z opisu nie wynika ich znaczna innowacyjność; jednakże minimalne założenia ujęte w Przewodniku zostały przez wnioskodawcę przedstawione.W dniu 9 marca 2010 r. RARR po dokonaniu ponownej oceny wniosku poinformowała Spółkę, że nie zostało jej przyznane dofinansowanie na realizację zgłoszonego projektu z uwagi na fakt, iż nie spełnia on kryteriów 1, 2, 3, 4 i 8 oceny merytorycznej. Wyjaśniono, iż: projekt nie jest zgodny z celami działania 8.2 przedmiotowego Programu Operacyjnego, albowiem nie zawiera opisu z jakimi partnerami i w jakim zakresie wnioskodawca będzie współpracował stale, a jedynie wskazanie, że aplikacja ma być otwarta na kontakt z klientami potrzebującymi usług projektowych i nadzoru inwestorskiego; w projekcie nie przedstawiono analizy potrzeb współpracujących firm oraz przyjęto najnowsze i najdroższe rozwiązania sprzętowe i softwareowe; w projekcie założono zwiększenie zatrudnienia o 2 etaty do obsługi systemu ale nie wskazano jak się to przełoży na zwiększenie efektywności w bilansie firmy; wskazany w projekcie zakup nowego sprzętu i oprogramowania nie ma bezpośredniego związku z pojęciem B2B; z wdrożeniem tego systemu nie mają także związku urządzenia peryferyjne z formatem A1 i rozdz.>600 dpi, kamery WiFi, projektor z ekranem, notebooki; jak również w projekcie budżetu nie ujęto źródeł finansowania 2 osób.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rz., uwzględniając skargę wskazał, iż z dokumentów opublikowanych na stronach internetowych www.mrr.gov.pl, www.funduszeeuropejskie.gov.pl, www.poig.pl /Szczegółowego opisu priorytetów Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007 – 2013, Regulaminu przeprowadzania konkursu w ramach tego Programu, Przewodnika po kryteriach wyboru finansowanych operacji w ramach tego Programu, itd./, Instytucją Zarządzającą w zakresie Priorytetu VIII – Społeczeństwo informacyjne – zwiększanie innowacyjności gospodarki, Działanie 8.2 – Wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B, jest Minister Rozwoju Regionalnego, Instytucją Pośredniczącą: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji – Departament Społeczeństwa Informacyjnego dla której instytucją podległą jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości /jako Instytucja Wdrażająca – Instytucja Pośrednicząca II stopnia/; regionalnym partnerem Polskiej Agencji Przedsiębiorczości jest na terenie województwa p. Rz. Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. w Rz. jako Regionalna Instytucja Finansująca /RIF/ i do tej instytucji zgłaszane były wnioski w określonym wyżej zakresie przedmiotowego Programu w ramach naboru w trybie konkursu zamkniętego.Sąd I instancji zauważył, iż zgodnie ze "Szczegółowym opisem priorytetów…" (Załącznik 4.3 Opis systemu wdrażania działań), procedura wyboru projektu dokonywana jest dwuetapowo: wybór ten dokonywany jest w oparciu o kryteria formalne, a następnie w oparciu o kryteria merytoryczne i po spełnieniu wszystkich tych kryteriów – a zwłaszcza w drugim etapie po spełnieniu wszystkich kryteriów merytorycznych – wniosek jest wpisywany na listę projektów rekomendowanych do dofinansowania. Projekt o dofinansowanie zgłoszony przez skarżącą Spółkę uzyskał pozytywną ocenę w zakresie spełnienia kryteriów formalnych, natomiast w ocenie merytorycznej – o której poinformowano Spółkę w piśmie z dnia 15 października 2009 r. – podano, że "projekt nie spełnił wszystkich kryteriów oceny merytorycznej." Zdaniem Sądu I instancji w proteście od powyższej oceny, spółka obszernie odniosła się do jej treści wnosząc o ponowne sprawdzenie zgodności wniosku o dofinansowanie z kryteriami wyboru. Sąd wskazał na § 7 ust. 3 Procedury odwoławczej /Załącznik nr 4.4 do Szczegółowego opisu priorytetów PO IG z 12 czerwca 2009 r./, zgodnie, z którym w proteście powinny być ujęte wszystkie zarzuty dotyczące dokonanej oceny; jeśli ocena została przeprowadzona niezgodnie z więcej niż jednym kryterium, wszystkie te kryteria należy wskazać w proteście pod rygorem utraty możliwości przytoczenia nowych argumentów w odwołaniu (taki środek odwoławczy tj. odwołanie przewidziany był – obok protestu – w Procedurze odwoławczej obowiązującej dla konkursów ogłoszonych przed dniem 1 stycznia 2010r.). Z kolei instytucja rozpatrująca protest związana jest jego zakresem /§ 9 cyt. wyżej Procedury/ i sprawdza zgodność wniosku o dofinansowanie projektu tylko z tymi kryteriami oceny, które zostały wskazane w proteście. Zdaniem Sądu I instancji skoro w obowiązującym systemie odwoławczym przewidziano dla wnioskodawcy protest oraz odwołanie i w niniejszej sprawie Spółka z nich skorzystała, a po rozpatrzeniu jej odwołania (od negatywnej oceny projektu po wniesionym proteście), instytucja rozpoznająca to odwołanie wyraźnie wskazała zakres badania projektu tj. jego zgodności z kryterium 1 i kryterium 3 (bo tych kryteriów dotyczył protest, którego zakres był niewątpliwie zdeterminowany treścią informacji o "pierwotnej" ocenie merytorycznej projektu), to wskazanie przez RARR przy ponownym rozpoznaniu protestu nowych zastrzeżeń w zakresie niespełnienia przez projekt dalszych kryteriów oceny merytorycznej, których spełniania dotychczas nie kwestionowano, uznać należy za naruszenie zasad procedury odwoławczej. W ocenie Sądu naruszenie tych zasad było o tyle istotne, że uniemożliwiło wnioskodawcy odniesienie się do "nowych" zarzutów pod adresem projektu. Zgodnie z art. 26 ust. 2 cyt. ustawy z 6 grudnia 2006 r. instytucja zarządzająca (a więc także wszystkie instytucje, które przejęły do wykonania określone zadania w zakresie danego programu) ma "zapewnić przejrzystość reguł stosowanych przy ocenie projektów", co oznacza – w nawiązaniu do przytoczonych wyżej reguł procedury odwoławczej – że wnioskodawca nie może być zaskakiwany podnoszeniem przez instytucję rozpatrującą protest, dalszych zarzutów, których wnioskodawca nie może już zwalczać ze względu na zakończenie procedury odwoławczej.Reasumując w opinii Sądu I instancji rozpatrzenie protestu wnioskodawcy powinno być dokonane w zakresie zarzutów podniesionych w tymże proteście (a te zarzuty związane były z treścią pierwszej informacji co do oceny merytorycznej), przy uwzględnieniu także wskazań zawartych w Rozstrzygnięciu MSWiA, zaś wnioskodawca musi uzyskać jasne i wyraźnie sformułowania co do wyników tegoż rozpatrzenia.RARR zaskarżyła powyższy wyrok skargą kasacyjną w całości, wnosząc o jego uchylenie, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rz. oraz zasądzenie kosztów postępowania.Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono:1. naruszenie przepisów postępowania, a to:a. art. 3 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.– powoływanej dalej jako ppsa) poprzez błędne przyjęcie , iż Rz. Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. jest organem administracji publicznej, w sytuacji gdy RARR S.A. nie jest organem administracji publicznej, nie posiada legitymacji biernej w sprawie, a przepisy ustaw szczególnych nie przewidują możliwości kontroli sądowo administracyjnej czynności RARR S.A. jako Regionalnej Instytucji Finansującej (RIF);b. art. 30c ust. 3 pkt 3) ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju ( Dz.U. z 2009 r., Nr 84 , poz. 712 ze zm.) – dalej uzppr. w zw. z Załącznikiem 4.3 – Opis systemu wdrażania działań zawartego w Szczegółowym opisie priorytetów Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 – poprzez błędne przyjęcie, iż Rz. Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. w Rz. jest instytucją zarządzającą lub pośredniczącą, której Sąd uwzględniając skargę przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia w sytuacji, gdy RARR S.A. jako Regionalna Instytucja Finansująca (RIF) nie jest w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka (dalej POIG) ani instytucją zarządzającą, ani instytucją pośredniczącą.2. naruszenie przepisów prawa materialnego, a to:a. art. 5 pkt. 2 i 3 uzppr. poprzez błędne przyjęcie, iż Rz. Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. jest instytucją zarządzającą lub pośredniczącą, w sytuacji gdy RARR S.A., będący spółką prawa handlowego nie jest żadnym z podmiotów określonych w powołanych przepisach.W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazano m. in., iż RARR S.A. w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka (dalej POIG) pełni funkcję tzw. Regionalnej Instytucji Finansującej (RIF). Podstawą powstania i funkcjonowania RIF-ów jest art. 6d ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz.U. z 2007 r. nr 42 poz. 275 ) i wydane na podstawie tego przepisu rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 5 marca 2008 r. w sprawie Regionalnych Instytucji Finansujących (Dz.U z 2008 r. nr 43 poz. 259 ). RARR S.A. uzyskał status RIF na podstawie konkursu ogłoszonego przez PARP w każdym województwie, a zakres jego kompetencji w ramach POIG został zawarty w umowie ramowej z PARP z dnia 09.06.2008r. Umowa ta ma charakter cywilnoprawny, w żaden sposób nie tworzy z RARR S.A. organu quasi-administracyjnego, a RARR S.A. nie ma uprawnień do wydawania decyzji administracyjnych. Umowa ramowa zleca RARR S.A. (będącej spółką prawa handlowego) jako pełnomocnikowi wykonywanie części kompetencji PARP w ramach POIG. RARR S.A. realizuje głównie zadania informacyjne i promocyjne, przyjmuje wnioski o dofinansowanie oraz dokonuje ich oceny formalnej i materialnej. Po dokonanej ocenie przygotowuje listę projektów rekomendowanych do wsparcia, która następnie jest zatwierdzana przez Instytucję Wdrażającą (Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości). Podkreślono, iż informacje otrzymywane przez wnioskodawców dotyczące oceny ich wniosku, a także w trakcie trwania procedury odwoławczej, nie stanowią decyzji administracyjnych. Tak określony zakres czynności RARR S.A. w ramach POIG uniemożliwia przyjęcie, że mamy do czynienia z działaniami organu administracyjnego.Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:Skarga kasacyjna podlega odrzuceniu jako złożona przez podmiot nie posiadający legitymacji procesowej przed Naczelny Sądem Administracyjnym.Na wstępie należy zauważyć, iż przedmiotem kontroli sądu wojewódzkiego była negatywna ocena wniosku Spółki G. I. Sp. z o.o. w Rz. o dofinansowanie projektu, złożonego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, Oś priorytetowa VIII – Społeczeństwo informacyjne – zwiększanie innowacyjności gospodarki i działania 8.2 – Wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B. Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka (PO IG) zatwierdzony został przez Komisję Europejską decyzją z dnia 1 października nr k (2007) 4562 w sprawie przyjęcia Programu Europejskiego Innowacyjna Gospodarka w ramach pomocy wspólnotowej z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego objętego celem "konwergencja" w Polsce, a następnie przyjęty uchwałą Nr 267 Rady Ministrów w dniu 30 października 2007 r. w sprawie przyjęcia Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007 – 2013. PO IG realizowany jest między innymi poprzez priorytet VIII Społeczeństwo informacyjne – zwiększanie innowacyjności gospodarki oraz określone w jego ramach cztery działania, w tym działanie 8.2. – Wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B. Podstawowym aktem prawnym mającym zastosowanie do tego właśnie działania jest rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 13 sierpnia 2008 r. w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej na wspieranie tworzenia i rozwoju gospodarki elektronicznej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka , 2007 – 2013 (Dz. U. Nr 153, poz. 956 ze zm.) – dalej rozporządzenie. Akt ten przyjęty został na podstawie art. 6b ust. 10 ustawy z dnia 9 listopada 2000r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz. U. z 2007 r. Nr 275 oraz z 2008 r. Nr 116, poz. 730 i 732). – dalej ustawa o utworzeniu PARP. Zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Agencja może udzielić wsparcia na wdrażanie elektronicznego biznesu typu B2B z przeznaczeniem na realizację projektów o charakterze technicznym, informatycznym i organizacyjnym, które prowadzą do realizacji celów biznesowych w formie elektronicznej. W celu wyłonienia projektów do wsparcia Agencja ogłasza na swojej stronie internetowej konkurs, o którym mowa w art. 28 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. Nr 227, poz. 1658 oraz z 2007 r. Nr 140, poz. 984) – dalej uzppr. Formuła konkursu została przewidziana w dokumencie – Szczegółowy opis priorytetów Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007 – 2013, zaś w załączniku 4.3. do tego dokumentu – Opis systemu wdrażania działań, dla działania 8.2. jako Instytucję Zarządzającą wskazano Ministra Rozwoju Regionalnego (zatwierdza dokumenty związane z realizacją działania uczestniczy w kontroli systemowej Instytucji Wdrażającej i Instytucji Pośredniczącej, zatwierdza przekazywane przez Instytucję Pośredniczącą listy projektów do dofinansowania), jako Instytucję Pośredniczącą wskazano Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (nadzoruje prawidłowość procesu wyboru i realizacji projektu: zatwierdza dokumenty związane z realizacją działania, uczestniczy w kontroli systemowej Instytucji Wdrażającej oraz w kontrolach realizacji projektów na miejscu, akceptuje przekazywane przez Instytucję Wdrażającą listy rekomendowanych projektów) oraz jako Instytucję Wdrażającą wskazano Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości jako podmiot, który odpowiada za proces prawidłowej realizacji działania w powierzonym jej zakresie (między innymi: powołuje członków Komisji Konkursowej w Regionalnej Instytucji Finansującej – RIF, weryfikuje przygotowane przez RIF listy projektów rekomendowanych do finansowania i przekazuje je do akceptacji, uczestniczy w rozpatrywaniu odwołań zgodnie z procedurą odwoławczą zatwierdzoną przez Instytucję Zarządzającą). Status Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości został określony w art. 1 ustawy o utworzeniu PARP. Przepis ten stanowi, że Agencja jest państwową osobą prawną, której siedzibą jest miasto stołeczne Warszawa. Agencja może tworzyć oddziały w kraju. Zgodnie z art. 4 ust. 1a pkt 1 powołanej ustawy Agencja, realizując zadania z zakresu administracji rządowej, uczestniczy w realizacji programów operacyjnych, o których mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, jako instytucja wdrażająca (instytucja pośrednicząca II stopnia) albo pośrednicząca, udzielająca pomocy finansowej beneficjentom określonym w art. 6b ust. 1 ustawy.Wśród podmiotów systemu wdrażania, opis systemu wdrażania działania 8.2. zawarty w Szczegółowym opisie priorytetów Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2006 – 2013 przewiduje dodatkowo, o czym wspomniano wyżej, Regionalną Instytucję Finansującą (RIF), do której zadań należy przyjmowanie i dokonywanie oceny formalnej i merytorycznej wniosków o dofinansowanie zgodnie z zatwierdzonymi przez Komitet Monitorujący PO IG kryteriami, obsługa Komisji Konkursowej, przygotowanie i przekazanie do Instytucji Wdrażającej listy projektów rekomendowanych do dofinansowania, weryfikacja dokumentów dostarczonych przez wnioskodawcę na etapie zawarcia umowy, przyjmowanie, a także weryfikacja i przekazanie do Instytucji Wdrażającej wniosków o płatność oraz rekomendowanie do wypłaty dofinansowania.Podstawę prawną dla możliwości konkretnego działania regionalnej instytucji finansującej w realizacji zadań przynależnych PARP stanowi art. 6d ust. 1 ustawy o utworzeniu PARP, zgodnie z którym to przepisem Agencja może zlecić regionalnej instytucji finansującej realizację niektórych zadań związanych z udzielaniem pomocy finansowej, w szczególności: promocję, udzielanie informacji, przyjmowanie wniosków oraz nadzorowanie sposobu wykorzystania pomocy. Stosownie do art. 6d ust. 3 ustawy o utworzeniu PARP rolę regionalnej instytucji finansującej może pełnić osoba prawna spełniająca warunki z ust. 2, której oferta została wyłoniona w drodze konkursu.Dla wykonania zadań przewidzianych w ramach PO IG dotyczących działania 8.2 oraz konkursu, w którym złożony został projekt G. I. Sp. z o.o., regionalną instytucją finansującą wyłonioną w drodze konkursu została Rz. Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości z siedzibą w Rz. (RARR), co potwierdzone zostało zawarciem umowy ramowej przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości z RARR jako Regionalną Instytucją Finansującą, podpisanej przez nią dnia 9 czerwca 2008 r. Dodatkowo, PARP udzieliła dnia 1 czerwca 2010 r. RARR pełnomocnictwa do realizowania określonych pełnomocnictwem działań m.in. w zakresie oznaczonego nr 8.2. Działania.Przechodząc na grunt normatywny mający zastosowanie w niniejszej sprawie, przypomnieć należy, iż zgodnie z § 18 cyt. wyżej rozporządzenia do postępowania w sprawie udzielenia wsparcia stosuje się art. 29 ust. 4, art. 30 – 30g oraz art. 37 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (uzppr.).Sąd I instancji zaskarżonym wyrokiem dokonał kontroli negatywnej oceny projektu przedstawionego przez Spółkę G. I. Sp. z o.o., o której Spółka została poinformowana przez Regionalną Instytucję Finansującą – Rz. Agencję Rozwoju Regionalnego spełniającą funkcje pomocnicze w stosunku do Instytucji Wdrażającej – PARP. Informacja o negatywnej ocenie stanowi, stosownie do art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. w związku z art. 30e uzppr., inny niż określone w pkt 1 – 3 art. 3 § 2 p.p.s.a. akt dotyczący uprawnień wynikających z przepisów prawa, poddany kontroli sądu administracyjnego na tej podstawie. Kontrola sądowa poprzedzona jest postępowaniem odwoławczym, znajdującym swoje ogólne umocowanie w art. 30b ust. 1 – 5 uzppr., a realizowanym według zasad określonych w systemie realizacji programu operacyjnego. Spółka G. I. skorzystała z prawa złożenia protestu i odwołania, stosownie do przyjętej procedury odwoławczej zawartej w Szczegółowym opisie priorytetów Po IG, 2007 – 2013, w załączniku 4.4. oraz zastosowała się do pouczeń zawartych w kierowanych do niej przez RARR w pismach dotyczących oceny projektu, rozstrzygnięciu protestu i wreszcie ostatnim piśmie o niespełnieniu przez projekt kryteriów merytorycznej oceny. Sąd I instancji, dopatrzywszy się wadliwości postępowania w procedurze odwoławczej stwierdził, iż ocena projektu przeprowadzona została w sposób naruszający prawo i przekazał sprawę RARR do ponownego rozpatrzenia.Występująca ze skargą kasacyjną na powyższe orzeczenie Rz. Agencja Rozwoju Regionalnego, podnosząca, iż nie jest ona organem administracji publicznej i nie ma w sprawie legitymacji biernej, a Sąd wadliwie przypisał jej rolę instytucji zarządzającej lub pośredniczącej, nie ma legitymacji procesowej do występowania ze skargą kasacyjną. Jak stanowi art. 30d ust. 1 uzppr. skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego może wnieść w określonym tym przepisem terminie: wnioskodawca, właściwa instytucja zarządzająca lub pośrednicząca. Przepis ten jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 173 § 2 p.p.s.a. i znajdującym przed nim zastosowanie. Na marginesie podkreślić należy, że w postępowaniu przed Sądem I instancji zaskarżone zostało w istocie działanie Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości jako instytucji wdrażającej odpowiedzialnej za realizację powierzonych jej zadań m.in. w zakresie postępowania odwoławczego i w tym zakresie do informowania wnioskodawcy o wynikach oceny projektu (art. 30a ust. 2 i 3 uzppr.), podczas gdy RARR uczestniczyła w postępowaniu odwoławczym realizując powierzone zadania informacyjne, co wynika m.in. ze Szczegółowego opisu priorytetów PO IG oraz z umowy z PARP. Powracając do unormowania art. 30d ust. 1 uzppr. wskazać należy, iż Rz. Agencja Rozwoju Regionalnego, jak trafnie podkreśla, i co zresztą zauważa Sąd I instancji, nie jest ani Instytucją Zarządzającą ani Instytucją Pośredniczącą. Nie jest również Instytucją Wdrażającą, a jedynie realizującą funkcje pomocnicze na rzecz tej ostatniej na podstawie powołanych wyżej przepisów prawa, Szczegółowego Opisu Priorytetów PO IG oraz zawartej z PARP umowy i na podstawie udzielonego pełnomocnictwa. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 8 lipca 2010 r. ( sygn. akt II GZ 138/10 ) w sprawie o podobnym stanie faktycznym i prawnym, organem administracji, którego działalność została zaskarżona była Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości z siedzibą w Warszawie. Zatem w postępowaniu przed WSA stronami postępowania był podmiot składający skargę na ostateczny negatywny wynik projektu i Instytucja Wdrażająca (PARP) informująca za pośrednictwem RIF – RARR, o tym wyniku.Podsumowując, zgodnie z przedstawionym stanem prawnym, Regionalna Instytucja Finansująca – Rz. Agencja Rozwoju Regionalnego z mocy ustawy szczególnej a mianowicie art. 30d ust. 1 uzppr. nie ma legitymacji we wniesieniu skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, co na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. w związku z art. 193 tej ustawy stanowi podstawę do odrzucenia wniesionej skargi kasacyjnej jako niedopuszczalnej ( vide: A. Kabat [w] B.Dauter, B.Gruszczyński, A.Kabat, M.Niezgódka-Medek – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, komentarz, wyd. II str. 153 wyd. Wolters Kluwer ). Rz. Agencja Rozwoju Regionalnego nie jest również stroną, o której stanowi art. 174 § 2 p.p.s.a.Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.