Sygnatura:
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2009-10-05
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Treść wyniku:
Oddalono wniosek
Sędziowie:
Magdalena Sieniuć /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Dnia 18 listopada 2009 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale I – Magdalena Sieniuć po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2009 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku M. N. o zmianę postanowienia Referendarza sądowego z dnia 30 października 2009 r. sygn. akt I SA/Łd 814/09 o przyznaniu skarżącemu prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi M. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia […] nr […] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej odmawiającej uznania przerwy w prowadzonej działalności gospodarczej p o s t a n a w i a: oddalić wniosek.
Uzasadnienie: M.N. złożył na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego lub adwokata, w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia […] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej odmawiającej uznania przerwy w prowadzonej działalności gospodarczej.
Po rozpatrzeniu powyższego wniosku, Referendarz sądowy postanowieniem
z dnia 30 października 2009 r. przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
W uzasadnieniu postanowienia stwierdzono, że wobec przedstawionej sytuacji materialnej skarżący nie mógłby ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, związanych z wniesieniem skargi. Z uwagi jednak na tożsamy charakter pomocy prawnej świadczonej przez radców prawnych i adwokatów w ramach wykonywanego zawodu (w zakresie obejmującym występowanie przed sądami i urzędami), Referendarz sądowy uznał za zasadne w sprawie przyznać skarżącemu prawo pomocy poprzez ustanowienie pełnomocnika w osobie radcy prawnego.
W dniu 10 listopada 2009 r. skarżący złożył do Sądu pismo, w którym wyjaśnił, że postanowieniem z dnia 30 października 2009 r. otrzymał prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Podkreślił przy tym, że we wniosku z dnia 12 października 2009 r. wnosił także o ustanowienie radcy prawnego lub adwokata. W postanowieniu z dnia 30 października 2009 r. ustanowiono radcę prawnego. W związku z tym prosi o zmianę decyzji i ustanowienie prawa do adwokata.
Powyższe pismo został potraktowane jako wniosek skarżącego o zmianę postanowienia Referendarza sądowego z dnia 30 października 2009 r., sygn. akt I SA/Łd 814/09, o przyznaniu prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w zakresie dotyczącym pełnomocnika w ramach prawa pomocy, tj. ustanowienia w miejsce radcy prawnego pełnomocnika w osobie adwokata.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 165 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., postanowienia niekończące postępowania w sprawach mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne. Podkreślić przy tym należy, iż przesłanką zastosowania powołanego przepisu jest zmiana okoliczności sprawy, przez co należy rozumieć zmianę okoliczności faktycznych, które legły u podstaw poprzednio wydanego rozstrzygnięcia w przedmiocie wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W niniejszej sprawie skarżący w piśmie z dnia 10 listopada 2009 r. domaga się zmiany postanowienia Referendarza sądowego z dnia 30 października 2009 r. o przyznaniu prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego, polegającej na zmianie osoby profesjonalnego pełnomocnika z radcy prawnego na adwokata. W ocenie Referendarza sądowego analiza okoliczności wskazanych w rozpoznawanym wniosku o zmianę postanowienia z dnia 30 października 2009 r. dowodzi, że skarżący nie podał żadnych argumentów, które wskazywałby na zaistnienie przesłanki z art. 165 p.p.s.a, warunkującej możliwość zmiany postanowienia o przyznaniu prawa pomocy z dnia 30 października 2009 r. Podniesione zaś przez skarżącego argumenty wynikają jedynie z braku zdecydowania w kwestii właściwego – w jego subiektywnej ocenie – pełnomocnika. Niemniej jednak Referendarz sądowy zwracał już uprzednio uwagę na fakt, iż zakres pomocy prawnej udzielanej tak przez radcę prawnego, jak i adwokata, jest tożsamy. Oznacza to zatem, że zarówno radca prawny jak i adwokat w ramach wykonywania swego zawodu w takim samym zakresie świadczył będzie skarżącemu pomoc prawną w postępowaniu przed sądem administracyjnym.
Uwzględniając powyższe, z uwagi na brak przesłanek warunkujących zmianę postanowienia z dnia 30 października 2009 r., należało oddalić wniosek o jego zmianę jako niezasadny.
Z tych względów, na podstawie art. 165 w związku z art. 246 § 1 pkt 1 oraz
art. 258 § 1 p.p.s.a. orzeczono jak w postanowieniu.
(MSi)

Uzasadnienie wyroku